ایران آنلاین /مهم نیست به کجا برویم یا چند روز در آنجا اقامت داشته باشیم بلکه مهم این است که با یک برنامه‌ریزی صحیح و رعایت نکات بهداشتی بتوانیم لحظات شاد و توأم با آرامش را در کنار خانواده تجربه کنیم. از این‌رو دانستن برخی نکات بهداشتی و درمانی ضروری به‌ نظر می‌رسد.

 سفری خوش با قلبی ناخوش!
ممکن است هریک از ما در میان اعضای خانواده خود یک بیمار قلبی داشته باشیم. دکتر بابک شریف کاشانی معتقد است در سفرهای نوروزی بیماران قلبی بیش از سایر گروه‌ها در معرض خطر هستند اما آنها هم می‌توانند با رعایت برخی نکات کلیدی همانند سایر اعضای خانواده به سفر بروند و لحظات خوشایندی را تجربه کنند.
این متخصص قلب و عروق تأکید می‌کند: استفاده درست و بموقع دارو برای بیماران مبتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی بسیار حیاتی است. چرا که تأخیر و سهل‌انگاری در مصرف دارو می‌تواند عوارض بسیار خطرناکی به همراه داشته باشد.
وی تأکید می‌کند: علاوه بر مصرف دارو، رژیم غذایی در طی سفر نیز بسیار اهمیت دارد. غذاهای شور و چرب با افزایش فشار خون، بیمار را در شرایط خطرناکی قرار می‌دهد. از این‌رو باید در انتخاب غذا بسیار توجه شود.
دکتر شریف کاشانی با اشاره به احتمال لخته شدن خون در اندام تحتانی و آمبولی ریه توصیه می‌کند: در طی سفر بعد از هر سه تا چهار ساعت به مدت 10 تا 15 دقیقه قدم بزنید تا احتمال لخته شدن خون در اندام‌های تحتانی و آمبولی ریه کاهش یابد.
نکته مهم دیگر این است که این افراد باید مدارک پزشکی مانند نتیجه آنژیوگرافی خود را به همراه داشته باشند و توجه کنند منطقه‌ای که برای سفر انتخاب کرده‌اند نزدیک به یک مرکز درمانی مجهز باشد تا درصورت بروز مشکل امکان انتقال سریع به مرکز درمانی وجود داشته باشد.

 یک سفر بی‌دردسر برای دیابتی‌ها
دیابت یکی دیگر از بیماری‌هایی است که ابعاد مختلف زندگی مبتلایان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. مبتلایان به دیابت نیز مانند سایر گروه‌های در معرض خطر بهتر است همه بایدها و نبایدهای بیماری خود را بدانند تا کمتر در معرض آسیب قرار گیرند.
دکتر علی اکبر رئوف صائب با تأکید بر اهمیت بررسی دوره‌ای نوسان قند خون می‌گوید: مبتلایان به دیابت هم مانند سایر اقشار جامعه می‌توانند سفر بروند، اما شرط لازم برای سفر این دسته از بیماران کنترل بیماری و رفع نوسان قند خون قبل از سفر است.
این دیابتولوژیست با اشاره به برخی نکات که باید در هنگام سفر رعایت شود می‌افزاید: حتماً به اندازه کافی و حتی کمی هم بیش از حد نیاز، دارو به همراه داشته باشید و نکات مربوط به حمل و نقل دارو را بخوبی رعایت کنید. برخلاف تصور عموم، انسولین از هر نوعی که باشد در فضای خارج از یخچال یا ظرف یخ فاسد نمی‌شود و تا یک ماه در دمای کمتر از 30 درجه سانتی‌گراد قابل نگهداری است از این‌رو می‌توانید با خیال راحت مقدار مناسبی از دارو را به همراه داشته باشید.
به گفته دکتر رئوف صائب، رعایت زمانبندی صحیح صرف وعده‌های غذایی در هنگام سفر نیز نکته مهم دیگری است که باید جدی گرفته شود. دیابتی‌ها هر دو تا سه ساعت یکبار باید میان وعده بخورند چرا که تأخیر در استفاده از مواد غذایی و گرسنگی می‌تواند به افت قند خون یا نوسان قند خون منجر شود.
وی اضافه می‌کند: ورزش، فعالیت فیزیکی و تحرک را فراموش نکنید، اما از پیاده روی‌های طولانی و سخت پرهیز کنید. اگر در طی سفر قصد پیاده روی دارید بهتر است پیاده روی شما طولانی نباشد و از سوی دیگر کفش مناسب و ترجیحاً ورزشی و با کیفیت استفاده کنید تا احتمال ایجاد زخم در پاهای شما کاهش یابد. پس از پیاده روی هم بهتر است پاهایتان را با آب گرم بشویید و ماساژ دهید. این دیابتولوژیست توصیه می‌کند: از مواد غذایی سالم استفاده کنید و اگر واکسن آنفلوانزا نزده اید مراقب باشید دچار سرماخوردگی نشوید.

 با دست و پای شکسته چگونه سفر کنیم؟
هنگامی که به سفر می‌رویم باید منتظر بهترین‌ها باشیم اما گاهی هم حوادثی ناخواسته اتفاق می‌افتد که برای مواجهه و ارائه عکس‌العمل مناسب در برابر آنها نیاز به آموزش و آگاهی داریم. آموزش کمک‌های اولیه کمک می‌کند تا پس از اتفاقات ناگهانی نظیر شکستگی استخوان از بروز عوارض جبران‌ناپذیر آنها جلوگیری کنیم. دکتر محمد رازی در این باره توضیح می‌دهد: نخستین و مهم‌ترین نکته در شکستگی استخوان این است که قسمت آسیب دیده در شرایط مناسب و بی‌حرکت قرارگیرد. بی‌حرکت نگه داشتن عضو آسیب دیده نه تنها مانع آسیب‌های بیشتر می‌شود بلکه درد مصدوم را هم کاهش می‌دهد. از این‌رو حتی اگر از شکسته شدن اندام مورد نظر اطمینان ندارید باز هم تا رسیدن اورژانس با آن مانند یک اندام شکسته رفتار کنید.  این جراح ارتوپد اضافه می‌کند: برای بی‌حرکت نگه داشتن عضو شکسته شده یا مشکوک به شکستگی می‌توانید با استفاده از تکه چوبی مناسب آتل‌گیری را انجام دهید. اما اگر وسیله مناسب وجود نداشت و شکستگی در اندام فوقانی اتفاق افتاده بود آن را بدون حرکت زیاد به تنه ببندید و اگر شکستگی در اندام تحتانی بود می‌توانید آن را به اندام مقابل ببندید و بی‌حرکت کنید.  به‌گفته دکتر رازی، تغییر شکل و تورم اندام، درد شدید، بیرون زدگی استخوان شکسته شده از پوست، حرکت غیر طبیعی عضو آسیب دیده، یا ناتوانی مصدوم در حرکت دادن اندام آسیب دیده نشانه‌هایی است که با مشاهده آنها باید به شکستگی اندام مشکوک شد. وی در خاتمه تأکید می‌کند: پس از اقدامات اولیه از حرکت دادن ناگهانی و اضافه مصدوم خودداری کنید و منتظر رسیدن اورژانس بمانید./ روزنامه ایران