محمدتقی روغنیها از روزنامهنگاری در فضای آنلاین میگوید
پاتوق ۳ نسل از روزنامهنگاران در خیابان خرمشهر
فرهنگ
85870
روزنامه «ایران» پس از ۳۰ سال انتشار امروز به ایستگاه شماره ۸۶۵۸ رسید. این اتفاق در شرایطی است که برخی از روزنامهها به دلایل مختلف حتی برای انتشار منظم خود دچار بلاتکلیفی و سردرگمی هستند.
به گزارش گروه فرهنگی ایران آنلاین، «ایران» طی این سالها آرمانهایی جدا از تیراژ بالا و... داشت؛ توجه ویژه به جذب مخاطبان و وفاداری به مخاطبان قدیمی از اصلیترین آنهاست. البته بیشک هیچ کاری فارغ از خطا و اشتباه نیست اما رسالت روزنامه ایران ارتباط بیشتر و راضی نگه داشتن مخاطبانی است که سالها این روزنامه را همراهی میکنند. مدیران و کارکنان روزنامه ایران هرکدام خاطرات و صحبتهای شنیدنی از فراز و فرودهای انتشار «ایران» در این سالها دارند. محمدتقی روغنیها که از سال ۱۳۹۲ به مدت ۵ سال سکان مدیریت روزنامه ایران را برعهده گرفت. یکی از این افراد است. او یکی از اساتید ارتباطات و از مدیران باتجربه و قدیمی از خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) است. روغنیها یکی از اصلیترین افراد تیم راهاندازی مؤسسه فرهنگی مطبوعاتی ایران نیز بوده است. او معتقد است، قدم به قدم، از انتخاب نام برای این رسانه تا شکلگیری تیم تحریریه و... جزو بهترین خاطراتی است که از آن روزها به یاد دارد. او از روزهای آغاز انتشار این روزنامه و اتفاقات ویژهای که در زمان مدیریتاش در روزنامه ایران افتاد برای ما گفت.
سه نسل روزنامهنگاری در کنار هم
روزنامه ایران در روزهای اول انتشار از لحاظ فرم و محتوا در میان مطبوعات سر و صدا کرده بود؛ روغنیها با بیان این جمله میگوید: «از روزی که تصمیم به طراحی و راهاندازی روزنامه ایران گرفته شد تا روزی که آماده نشر شد؛ روزهای شلوغی را پشت سر گذاشتیم به دلیل اینکه قرار بود روزنامه با ایدههای نو در حوزه مطبوعات منتشر شود. در قدم اول سه نسل از روزنامهنگاران کنارهم جمع شدند؛ روزنامهنگاران پیشکسوت و باتجربه، روزنامهنگاران توانمندی که اوایل انقلاب روزنامهنگاری را شروع کرده بودند و تعدادی از روزنامهنگاران تازهکار و جوان. این مجموعه از روزنامهنگاران با همفکری یکدیگر کار را شروع کردند. همه تصمیمات با وسواس خاصی گرفته میشد. در مرحله اول ایدهها توسط این تیم بررسی میشد و بعد برای اجرایی شدن ایدههای برگزیده چندین ماه آزمون و خطا میکردند تا نتیجه نهایی به دست آید. ازجمله کارهایی که ماهها برای آن وقت گذاشته شد، موضوع و عنوان صفحات، شیوه انتشار روزنامه، قطع، رنگ و حتی اسم و لوگوی روزنامه بود.»
این استاد روزنامهنگاری ادامه میدهد: «یادم میآید این کار نزدیک به یک سال طول کشید. برای همین هم میگویم که کار با وسواس زیادی روی تکتک بخشها انجام شد و هیچ کاری با عجله انجام نشد تا در نهایت روزنامهای رنگی با قطع و محتوای متفاوت منتشر عرضه شود. به همین دلایل و ویژگیهای خاص هم بود که این روزنامه در دهه ۷۰ متفاوت از بقیه مطبوعات شناخته شد و توانست در مدت بسیار کوتاه در جامعه اثرگذار باشد و به تیراژ ۳۰۰ هزار برسد. قدیمیهای روزنامه باید به خاطر داشته باشند که مردم برای خرید روزنامه جلوی دکههای روزنامهفروشی صف میایستادند. این برجستهترین نشانه تأثیر روزنامه در میان مردم بود. البته روزنامه در میان مسئولان و سیاستگذاران هم به نحوی دیگر اثراتش را گذاشته بود. البته این تأثیرات روزنامه در آن دوره به دور از وجود فضای مجازی و جوی که امروز حاکم است، اتفاق افتاد. آن زمان روزنامهها برد بسیار زیادی داشتند و روزنامه ایران به دلیل ویژگیهایی که اشاره کردم از سایر روزنامهها برد بیشتری داشت.»
ایدههایی برای رشد روزنامه ایران
مدیرعامل سابق مؤسسه فرهنگی مطبوعاتی ایران از اتفاقات و تحولاتی که در دوران مدیریتاش در روزنامه افتاده اینطور یاد میکند: «زمانی که روزنامه را تحویل گرفتم، روزنامه بدهی بسیار سنگینی از دوره قبل داشت و تعداد کارکنان خیلی بیشتر از حد نیاز بود. از طرفی تأمین بودجه مورد نیاز برای بدهیها بسیار مشکل بود و تصمیمگیری برای کاهش نیروها با توجه به اینکه تلاش میکردیم به معیشت زندگی هیچ کدام از همکاران لطمهای وارد نشود، بسیار سخت و حساس بود. باید تصمیمات را طوری میگرفتیم که روزنامه ایران با آن وضعیت بتواند ادامه پیدا کند درصورتی که هیچ بودجه دولتی نداشتیم و باید از طریق درآمدهای روزنامه کاری انجام میدادیم. بنابراین تصمیم گرفتیم با تغییر و تحول در حوزه سازمان آگهیها مشکل مالی و بدهیها را مدیریت کنیم و کاهش دهیم. برای کاهش نیروها هم تصمیم گرفته شد تعدادی از نیروها با صلاحدید خود و پاداشهای خاصی که برایشان درنظر گرفتیم، خود را بازخرید کنند و از مجموعه جدا شوند تا روزنامه با تعداد کمتری از نیروها تولید و منتشر شود.»
مجموعه رسانهایگرا
روغنیها از تحول در روزنامه ایران و حضور روزنامه در شبکههای اجتماعی و راهاندازی مجموعه رسانهای گرا هم اینگونه یاد میکند: «کاری که اواسط مسئولیتام برای روزنامه پیشبینی و دنبال کردم بحث دیجیتالی کردن و حضور روزنامه در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی بود. به این منظور مجموعه رسانهای «گرا» گروه رسانهای ایران را راهاندازی کردیم. در این گروه نیروهای جوان، توانمند و فعال این عرصه با تولید ویدیوهایی درباره سوژههای روز و انتشار آنها در اپلیکیشنهای مختلف تحولی در فضای روزنامه ایجاد کردند. با این کار روزنامه از حالت مکتوب خارج شد و در شبکههای اجتماعی که در سالهای اخیر بیشتر در دسترس مردم است، قرار گرفت. البته قبل از آن مطالب روزنامه روی سایت قرار میگرفت و در فضای مجازی تا حدی فعال بود اما حضور در شبکههای اجتماعی اقدامی بود که در آن دوره انجام شد و بازتاب های مثبتی هم داشت و این امکان خوب را ایجاد کرد که روزنامه ایران بتواند در بین مخاطبان جایگاه مناسبتری پیدا کند.»
این استاد روزنامهنگاری با اشاره به نقش روزنامهها در عصر دیجیتال میگوید: «اگر روزنامهها میخواهند پایدار و زنده بمانند باید در شبکههای اجتماعی و فضای مجازی حضور گسترده و فعالتری داشته باشند. چون رونق روزنامههای مکتوب با روزنامهنگاری آنلاین اتفاق خواهد افتاد. انتشار روزنامه بهصورت مکتوب در هر دورهای از زمان لازم و ضروری است. اما اینکه بتوانیم بین میلیونها مخاطبی که در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی فعال هستند، اثرگذار باشیم طبیعتاً باید در شبکههای اجتماعی هم به طور موازی کار متفاوتی را ارائه دهیم. در حال حاضر تعداد خوانندگان روزنامههای مکتوب بسیار کم شده و تیراژ روزنامه چاپی نسبت به گذشته کاهش پیدا کرده است. این موضوع تهدیدی است که برای همه روزنامهها وجود دارد، اما راهی که میتواند این تهدید را به فرصت تبدیل کند، حضور در شبکههای اجتماعی و فضای مجازی و حضور بیشتر در تولید ویدیو و عکس است که میتواند تعادلی در وضعیت روزنامهها ایجاد و جایگاه آنها را باثبات کند.»
روغنیها در پایان گفت: «امیدوارم وضعیت روزنامه در سال جدید بهبود یابد و به جایگاه مطلوبتری برسد تا مخاطبان قدیمی و جدید همچنان با «ایران» بمانند. دوستان و همکاران در روزنامه توفیق پیدا کنند و اثرگذاری بیشتری در جامعه داشته باشند و بتوانند در حوزه فضای مجازی تأثیرات بیشتری بگذارند.»
انتهای پیام/