مگالودونها تقریباً سه برابر بزرگتر از بزرگترین کوسههای سفید شناخته شده بودند و تصور میشود. برخلاف اکثر کوسهها، آنها خونگرم بودند. آنها هم مانند بسیاری از پستانداران، از جمله انسان، با عضلات خود گرما تولید میکردند. حدود 99 درصد از کوسهها خونسرد هستند، یعنی برای مدیریت دمای بدن خود به دمای محیط بیرونی متکی هستند.
ممکن است خون گرم بودن در انقراض مگالودونها نقش داشته باشد و احتمالاً پس از تغییر دمای اقیانوسها آنها نتوانستهاند زنده بمانند.
دانشمندان ایرلندی که جسد دو کوسه «ببری شنی ریزدندان» را در سواحل خود یافته بودند، فهمیدند آنها خونگرم هستند، درست مانند اجداد باستانی شان. آنها فکر میکنند تعداد بیشتری کوسههای خونگرم وجود دارد، بیشتر از آنچه قبلاً فکر می کردیم. آنها می گویند اکنون که دریاها در حال گرم شدن هستند، زنگ خطر به صدا درآمده است.