یکی از اصول طراحی ساخت هواپیما استفاده از شیشههای مقاوم در جلو و اطراف هواپیماست. جنس شیشههای کناری و جلو هواپیما با توجه به میزان فشاری که تحمل میکنند، متفاوت است. از آنجا که شیشه جلو هواپیما یا شیشه کابین خلبان فشار بیشتری را باید تحمل کند پنجرههای کابین خلبان را همراه با 3 الی 5 لایه از جنس شیشه، آکریلیک، کربن، پلاستیک و موادی دیگر میسازند. با توجه به ارتفاع زیاد پرواز و فشار پایین در این ارتفاع در مقایسه با سطح زمین، ساختار هواپیماها باید بهگونهای طراحی و مهندسی شوند که بتوانند هنگام پرواز فشار مناسب برای انسان را در کابین تأمین کنند. از اینرو اختلافی میان فشار هوای داخل و خارج هواپیما به وجود میآید که حتی میتواند منجر به از هم پاشیدن اجزای آن شود. بهعنوان یکی از بخشهای مهم در طراحی هواپیما، شیشهها باید بهنوعی ساخته شود که با پرواز هواپیما در ارتفاع و قرارگیری در دماهای حتی زیر صفر، بتواند فشار وارده را تحمل کرده و ترک نخورد و نشکند. تفاوت دیگری که شیشههای جلو هواپیما با شیشههای کناری دارند، شفافیت شیشه و خنثی کردن نور خورشید است. شفافیت شیشههای کابین خلبان باید طوری باشد تا خلبان هنگام فرود بتواند دید کافی و مناسبی داشته باشد. یکی دیگر از خواص مهم شیشه کابین خلبان عدم ایجاد بخارآب در سطح آن است، چراکه منجر به کاهش قدرت دید خلبان و امکان ایجاد خطر میشود. امروزه با اعمال برخی از پوششهای دارای اجزای نانومتری، میتوان به ممانعت از ایجاد لایه بخار در سطح شیشه کابین خلبان کمک کرد. چنین پوششهایی اثرات مخرب بر میزان عبور و یا پراکندگی نور برخورد کرده به شیشه هواپیما وارد نمیکنند. شیشههای تولیدی شرکت صنایع الکترو اپتیک صاایران که با حمایت ستاد توسعه فناوریهای نانو و میکرو معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانشبنیان ریاست جمهوری بر اساس آزمونهای خاص انجامگرفته مشخصشده که دارای مقاومت مطلوب بوده و تحت برقراری جریان گرم شده و توزیع گرما در سطح آن در محدوده مجاز قرار دارد. همچنین میزان عبورپذیری نور مریی و میزان پراکندگی نور محصول قابلقبول بوده و عملکرد ترمیستورهای کارگذاری شده در آن نیز مناسب ارزیابی میشود. این شیشهها دارای پوشش نانومتری بوده و در برابر ایجاد لایه بخار مقاوم هستند به همین دلیل میتواند ایمنی سفر با هواپیما را ارتقا دهد.