آیا استراتژی درستی داشتیم؟ آیا ما بیش از حد به توانایی خود برای ایجاد نهادهای مؤثر افغانستان، ارتش، نیروی هوایی، نیروی پلیس و وزارتخانه‌های دولتی ایمان نداشتیم؟ ما تا حدی به ساختن کشور کمک کردیم اما نتوانستیم ملتی را بسازیم. این واقعیت که ارتش افغانستان که ما و شرکایمان آن را آموزش داده بودیم، در بسیاری از موارد بدون شلیک گلوله و به سادگی از بین رفت، همه ما را غافلگیر کرد و هر ادعایی خلاف آن خلاف صداقت است. ما عمق فساد و رهبری ضعیف در مدیران ارشد را به طور کامل درک نکردیم. ما تأثیر مخرب چرخش‌های مکرر و غیر قابل توضیح رئیس جمهور غنی و فرمانده‌هانش را درک نکردیم. ما تأثیر گلوله برفی ناشی از معاملاتی را که فرماندهان طالبان با رهبران محلی در پی توافق دوحه انجام دادند پیش‌بینی نکردیم و همچنین اینکه خود توافق دوحه تأثیر منفی بر سربازان افغان داشت. ما نتوانستیم درک کنیم که بسیاری از نیروهای افغان برای چه چیزی و برای چه کسی می‌‌جنگند. ما تجهیزات و هواپیماها و مهارت‌های استفاده از آنها را در اختیار ارتش افغانستان قرار دادیم؛ در طول سال‌ها انها اغلب شجاعانه جنگیدند، ده‌ها هزار سرباز و پلیس افغان کشته شدند اما در نهایت ما نتوانستیم اراده پیروزی را برای آنها فراهم کنیم.
