وجود ندارند.
حقوقهایی تحت عنوان آنها توسط مقامات بلندپایه درگیر در فساد گرفته میشود. لازم به ذکر است که ارتش افغانستان توسط امریکا حمایت مالی میشد.
بازرس ویژه برای بازسازی افغانستان (سیگار) گزارش فصلی خود را در 30 جولای 2021 با عنوان «آنچه باید بیاموزیم: درسهایی از 20 سال بازسازی افغانستان» منتشر کرد. این گزارش 140 صفحهای واقعیت زمینی ارتش افغانستان را برجسته میکند. بر اساس این گزارش، بیش از 30 میلیون سرباز نیروهای امنیتی و دفاعی ملی افغانستان (ANDSF) در فهرست حقوقبگیران دولت کابل هستند. به نقل از یک ارزیابی دولتی در استانهای قندهار، زابل، هلمند و ارزگان افغانستان، 50 تا 70 درصد پرسنل، ارواح هستند و این تردیدهایی در مورد قدرت نیروهای افغان برمیانگیزاند.
به نقل از گزارش SIGAR، نه ایالات متحده و نه متحدان افغانش نمیدانند که واقعاً چه تعداد سرباز و پلیس افغان وجود دارد، چه تعداد در واقع برای انجام وظیفه در دسترس هستند، یا به طور گسترده، ماهیت واقعی قابلیتهای عملیاتی آنها را نمیدانند. بازرس ویژه برای بازسازی افغانستان در گزارش ارزیابی 2015 خود اشاره کرده که فرماندهی انتقال امنیت ترکیبی-افغانستان (CSTC-A) نتوانست کارکنان کافی را برای راستیآزمایی اطلاعات حضور ارتش ملی و پلیس ملی افغانستان فراهم کند. قابل ذکر است که CSTC-A بر آموزش و تجهیز نیروهای افغان
نظارت داشت.
شکاف فوق به مقامات فاسد این امکان را میدهد که به طور مصنوعی تعداد حقوق و دستمزد خود را افزایش دهند و پرسنل غیر موجود حقوق دریافت کنند. بیش از 300 دلار هر سال برای پرسنل غیر موجود هزینه میشد.
در این گزارش تأکید شده است که تقریباً 40 درصد از نیروهای ثبت شده وجود ندارند و کمبود نیروی انسانی به طالبان کمک کرده است تا 65 درصد این ولایت را تصرف کنند و مرکز این ولایت لشکرگاه را تهدید کرده است. فرماندهان در تلاش برای پوشاندن ناکامیهای خود، در چندین نوبت تلفات دقیق یا فرار از صفوف را گزارش نکردهاند. در این گزارش به نقل از یک مقام امنیتی آمده است که 300 نیرو در پایگاهی در سنگین مستقر شدهاند، اما با سقوط این پایگاه، تعداد نیروها به کمتر از 15 نفر رسیده است.
مرکز مبارزه با تروریسم ایالات متحده در غرب در ژانویه 2021 ضمن اشاره به مطالعه سال 2014 گفت، در حالی که نیروهای رزمی حدود 60 درصد از نیروهای افغان را تشکیل میدهند، تعداد سربازان حاضر در هر روز کم است. تخمین زده میشود که حدود 96 هزار سرباز ارتش در حال جنگ بودند که شامل نیروهای پلیس نیز میشد. ANDSF هر روز یک نیروی جنگی را در مجاورت 180 هزار پرسنل رزمی
مستقر میکرد.
از سوی دیگر، طالبان حدود 60 هزار جنگجوی اصلی دارند، 10 تا 20 درصد میدهند یا میگیرند، اما یک مطالعه در سال 2017 به این نتیجه رسید که کل نیروی انسانی این گروه شورشی بیش از 200 هزار نفر است. طالبان ممکن است از نظر فنی نسبت به ارتش افغانستان نیروی جنگی کمتری داشته باشند، اما نسبت به نیروهای دفاعی امنیتی افغانستان نیرویی لاغرتر هستند.
وزارت دفاع با رد گزارشها درباره وجود سربازان ارواح در ارتش افغانستان گفت که اعضای ارتش توسط سیستم بیومتریک شناسایی شدهاند. روحالله احمدزی سخنگوی وزارت دفاع گفت که 100 درصد از پرسنل اردوی ملی افغانستان در وظایف خود حضور فیزیکی دارند و کسانی که در فساد دست داشتهاند توسط این وزارت تحت تحقیق هستند. طلوع نیوز به نقل از احمدزی گفت: «در صفوف ارتش ملی افغانستان «سرباز شبح» وجود ندارد. سربازرس ویژه برای بازسازی افغانستان هنگام تهیه این گزارش با وزارت دفاع تماس نگرفته و از وزارت دفاع اطلاعاتی نخواسته است.»
گزارشهایی در مورد چگونگی افتادن تجهیزات نظامی امریکا به دست طالبان منتشر شده است. سربازان افغان هر جا که از حملات طالبان فرار کردهاند، تجهیزات تأمین شده توسط ایالات متحده را رها کردهاند. سپس این تجهیزات توسط طالبان در شبکههای اجتماعی به نمایش گذاشته شد تا پیروزیهای خود را تبلیغ کنند.
روحیه یکی دیگر از عناصر کلیدی بود که در آن نیروهای طالبان قطعاً از ارتش افغانستان امتیاز بیشتری کسب کردند. در حالی که نیروهای افغان در برخی از ولسوالیها به عنوان مقاومت در نظر گرفته میشدند، در برخی دیگر تسلیم یا فرار کردند.
اگرچه نیروهای افغان نسبت به طالبان بودجه و تجهیزات بهتری داشتند، اما از عدم انسجام و حمایت سازمانی رنج میبردند. بر اساس گزارش نیویورک تایمز، نیروهای افغان از کمبود حمایت لجستیکی و مواد غذایی شکایت کردهاند، زیرا با یورش فزاینده و فلجکننده طالبان روبهرو هستند.
برخی از سربازان با سبزیجات و گوشت متنعم بودند، اما برخی دیگر با رژیم غذایی برنج و چای سبز تحمل کردند. بر اساس گزارشها، سربازان در مارجه به طالبان یک مسلسل برای یک گونی آرد پیشنهاد دادند و بسیاری از افسران افغان در قاچاق مواد مخدر دست داشتند.
در فوریه 2020، ایالات متحده در مورد خروج کامل نیروهای امریکایی تصمیم گرفت. خروج نیروهای امریکایی در سال 2021 به صورت مرحلهای آغاز شد و دولت بایدن درخواست افزایش بودجه برای نیروهای امنیتی افغانستان به 3.33 میلیارد دلار برای سال مالی 2022 کرد.
این خلأ ایجاد شده با خروج نیروهای امریکایی به طالبان کمک کرد تا کشور را در عرض چند هفته به تصرف خود درآورند، زیرا نیروهای امنیتی افغانستان یا پستهای خود را رها کردند یا تحت تسلط قرار گرفتند.