آینده آتزوری و چالش‌های اسپالتی

شاید هواداران تیم‌های دیگر جام به جز ایتالیا هم از نمایش ضعیف این تیم مقابل سوئیسی‌ها سرخورده شدند؛ نمایشی که نه تنها در شأن قهرمان چهار دوره جام جهانی، بلکه حتی در شأن یکی از ۲۴ تیم حاضر در جام نیز نبود. به جرئت می‌توان گفت که در کنار عملکرد نیمه نخست اسکاتلند مقابل آلمان در رقابت افتتاحیه، عملکرد تیم ملی ایتالیا در نیمه اول دیدار با سوئیس از ضعیف‌ترین نمایش‌های یک تیم در جام هفدهم بود. این شکست تلخ، بیش از هر چیز ثابت کرد که فوتبال ایتالیا، نیاز به یک خون تازه و تغییر نسل اساسی دارد. هواداران آتزوری با وجود اشتیاق زیاد برای دفاع از عنوان قهرمانی، با تمام وجود این موضوع را لمس کردند که با این بازیکنان، نمی‌توان مشکلی جدی برای بزرگان فوتبال اروپا و جهان ایجاد کرد.

یک روز پس از حذف ایتالیایی‌‌ها، با وجود انتقادات فراوان از سبک بازی و رفتارهای پرخاشگرانه اسپالتی در نشست‌های خبری این دوره از مسابقات، فدراسیون ایتالیا ابقای رسمی او را تأیید کرد. تصمیمی که پس از چند سال بی‌ثباتی نشان از رویکرد جدید فدراسیون فوتبال ایتالیا دارد. با این حال کار اسپالتی روی نیمکت ایتالیا در سال‌های آینده چندان راحت به نظر نمی‌رسد؛ خلق و خوی عجیب و غریب اسپالتی، فقر بازیکن کلیدی و ستاره در نسل جوان فوتبال ایتالیا و ضعف سری آ در پرورش بازیکنان بومی به نسبت سایر لیگ‌های معتبر فوتبال جهان، کار اسپالتی را برای قرار دادن ایتالیا در مسیر تبدیل شدن به یک مدعی واقعی سخت می‌کند.

پس از دو دوره ناکامی در صعود به جام جهانی، هدف اول اسپالتی صعود به جام جهانی ۴۸ تیمه سال ۲۰۲۶ خواهد بود. اسپالتی در نشست خبری پس از مسابقه با سوئیس و نشست مشترک با رییس فدراسیون فوتبال ایتالیا، صراحتا از تمایل خود برای استفاده بیش‌تر از بازیکنان جوان و پایین آوردن میانگین سنی بازیکنان ایتالیا گفت و سوال اصلی این‌جاست که آیا فوتبال ایتالیا در مقطع فعلی، ستارگان جوان قابل‌اتکایی برای یک تغییر نسل گسترده دارد یا خیر؟ ستارگانی که می‌توان نمونه آن‌ها را در تیم‌های مدعی این جام مثل آلمان، انگلیس و اسپانیا دید اما برای سرزمین چکمه، اوضاع چندان خوب به نظر نمی‌رسد. حالا اسپالتی یک سال پس از قهرمانی تاریخی خود با ناپولی، چالشی سخت و بزرگ را برای ادامه مسیر مربی‌گری در نظر گرفته است.