فوتبال ایران
11965
بازیکن معرفی میکند و میگوید نقشی در نقل و انتقالات ندارد
دو روی سکه آقای خوان کارلوس
رفتار و گفتار سرمربی اسپانیایی پرسپولیس درباره نقل و انتقالات متناقض بوده است.
خوان کارلوس گاریدو سرمربی اسپانیایی پرسپولیس کمتر از یک ماه قبل از شروع فصل تازه فوتبال ایران به عنوان جانشین اوسمار ویرا معرفی و با دو مربی جدیدی که همراهش آورده بود کارش را شروع کرد.
گاریدو برخلاف مربیان اروپای غربی راحتتر از حد تصور – حداقل در ابتدای راه – با پرسپولیس و امکانات محدودش راه آمد و اصلاً شبیه مربیانی نبود که غر میزنند و مدام دوست دارند کمبودها را به روی باشگاه جدید خود بیاورند و البته از این طریق مفری برای روزهای تنگ و تاریک خود بسازند.
گاریدو در مواجهه با کمبودهای فوتبال ایران از جمله همین نداشتن ورزشگاه مناسب و استاندارد برای مسابقه مد نظر تیمش هم غر نزد و با اینکه تأکید داشت مهم است تیمش کجا بازی کند اما اشاره او به این مسأله با اعتراض و توپ و تشر همراه نبود.
گاریدو از همان روزهای نخست از امکانات باشگاه پرسپولیس تمجید کرد و آنچه به او نشان داده بودند را برای شروع تمرینات کافی دانست. او در دو مصاحبه نسبتاً مفصلی که داشت (یکی در روز معارفه و دیگری در خلال تمرینات پیش فصل) تقریباً از همه چیز راضی بود و اینطور به نظر میرسید که هیچ مشکلی برای پیش بردن اهدافش ندارد.
اما مهمترین ماجرای مربوط به گاریدو که باعث شد بعد از همان مصاحبه اولش قضاوتی ابتدایی درباره او صورت بگیرد انفعال عجیبش در مواجهه با پرسشهای نقل و انتقالاتی بود. گاریدو هم روز معارفه هم در مصاحبه بعدی خود در محل تمرین تیمش تقریباً هیچ حرفی درباره روند نقل و انتقالات باشگاه، اینکه چقدر از اسکواد تحت اختیارش راضی است یا چه ابزار دیگری میخواهد تا تیم تکمیل شود، حرفی نزد. حتی در مصاحبه دوم کار به جایی رسید که این مربی بعد از سؤالهای پرشمار و متوالی خبرنگاران در بحث نقل و انتقالات، صراحتاً به این جمله اشاره کرد که: «احساس میکنم در این نشست خبری سردرگمی وجود دارد».
گاریدو درباره نقل و انتقالات باشگاهش، اینکه چه بازیکنی میخواهد، کدام بازیکن را نمیخواهد و حتی چند بازیکن دیگر نیاز دارد تا تیمش تکمیل شود هیچ حرفی نمیزند و جوابی ندارد. او درباره هر آنچه به این حوزه ارتباط پیدا کند طفره میرود و اصطلاحاً مصاحبههای او «تیترخور» نیست چون هیچ حرف مهم و برجستهای برای مطرح کردن ندارد.
انفعال گاریدو در این حوزه در نگاه اول البته که جالب به نظر میرسد چرا که شاید برخی رفتار او در این مورد بحث برانگیز را حرفهای تعبیر کنند. از یک سو اما این ذهنیت درباره او وجود دارد که گاریدو برای این سکوت و انفعال نقشه دارد و میخواهد تمام مسئولیتهای نقل و انتقالاتی را از خودش ساقط کند تا در صورت کسب نتایج ضعیف و افتادن در مسیر سقوط راهی برای فرار داشته باشد.
با این وجود یک پارادوکس عمده در این حوزه وجود دارد. گاریدو در قبال مسائل نقل و انتقالاتی مدام خودش را کنار میکشد اما پشت پرده مسئول جذب بازیکنان خارجی – حداقل – در پرسپولیس شخص آقای سرمربی است.
جدا از خریدهایی مثل علی علیپور و فرشاد احمدزاده که همه پرسپولیسیها این دو نفر را میشناختند، الکسیس گندوز و ایوب العملود با نظر مستقیم آقای سرمربی به پرسپولیس پیوستند و مسئول انتخاب آنها شخص خوان کارلوس گاریدو است. البته که انتقال عملود راحتتر از حد تصور و گندوز با کمی پیچیدگی بیشتر انجام شد اما ماجرا در مورد مدافع چپ کمی عجیب پیش رفت.
یحیی عطیهالله هم گزینه مد نظر گاریدو بود که باشگاه یک ماه روی نام او ایستاد و حالا هم با اعلام مدیرعامل باشگاه، دوباره گاریدو دو گزینه دیگر برای پست دفاع چپ معرفی کرده که پرسپولیس دنبال جذب یکی از َآنهاست.
شک نکنید این مسأله احتمالاً در مورد جذب مهاجم یا وینگری که قرار است مهاجم سایه هم باشد مصداق خواهد داشت و اگر قرار بر جذب یک خارجی بیشتر باشد این گزینه هم با نظر مستقیم گاریدو به پرسپولیس خواهد آمد پس اینطور نیست که خوان کارلوس بخواهد خودش را کاملاً کنار بکشد و از پرسش درباره کیفیت گزینههایی که معرفی کرده فرار کند.
این تضاد رفتاری مربی اسپانیایی درباره تکمیل اسکواد تیمش در فصل نقل و انتقالات نکته مهمی است که میتواند قطعهای دیگر از پازل شخصیتی او را برای فوتبالدوستان ایرانی و بخصوص هواداران پرسپولیس تکمیل کند. نکتهای که خود گاریدو اصلاً دوست ندارد به صورت شفاف دربارهاش حرف بزند و احتمالاً این را یک استراتژی برای عبور از خوانهای دشوار در نظر گرفته است.
انتهای پیام/
گاریدو برخلاف مربیان اروپای غربی راحتتر از حد تصور – حداقل در ابتدای راه – با پرسپولیس و امکانات محدودش راه آمد و اصلاً شبیه مربیانی نبود که غر میزنند و مدام دوست دارند کمبودها را به روی باشگاه جدید خود بیاورند و البته از این طریق مفری برای روزهای تنگ و تاریک خود بسازند.
گاریدو در مواجهه با کمبودهای فوتبال ایران از جمله همین نداشتن ورزشگاه مناسب و استاندارد برای مسابقه مد نظر تیمش هم غر نزد و با اینکه تأکید داشت مهم است تیمش کجا بازی کند اما اشاره او به این مسأله با اعتراض و توپ و تشر همراه نبود.
گاریدو از همان روزهای نخست از امکانات باشگاه پرسپولیس تمجید کرد و آنچه به او نشان داده بودند را برای شروع تمرینات کافی دانست. او در دو مصاحبه نسبتاً مفصلی که داشت (یکی در روز معارفه و دیگری در خلال تمرینات پیش فصل) تقریباً از همه چیز راضی بود و اینطور به نظر میرسید که هیچ مشکلی برای پیش بردن اهدافش ندارد.
اما مهمترین ماجرای مربوط به گاریدو که باعث شد بعد از همان مصاحبه اولش قضاوتی ابتدایی درباره او صورت بگیرد انفعال عجیبش در مواجهه با پرسشهای نقل و انتقالاتی بود. گاریدو هم روز معارفه هم در مصاحبه بعدی خود در محل تمرین تیمش تقریباً هیچ حرفی درباره روند نقل و انتقالات باشگاه، اینکه چقدر از اسکواد تحت اختیارش راضی است یا چه ابزار دیگری میخواهد تا تیم تکمیل شود، حرفی نزد. حتی در مصاحبه دوم کار به جایی رسید که این مربی بعد از سؤالهای پرشمار و متوالی خبرنگاران در بحث نقل و انتقالات، صراحتاً به این جمله اشاره کرد که: «احساس میکنم در این نشست خبری سردرگمی وجود دارد».
گاریدو درباره نقل و انتقالات باشگاهش، اینکه چه بازیکنی میخواهد، کدام بازیکن را نمیخواهد و حتی چند بازیکن دیگر نیاز دارد تا تیمش تکمیل شود هیچ حرفی نمیزند و جوابی ندارد. او درباره هر آنچه به این حوزه ارتباط پیدا کند طفره میرود و اصطلاحاً مصاحبههای او «تیترخور» نیست چون هیچ حرف مهم و برجستهای برای مطرح کردن ندارد.
انفعال گاریدو در این حوزه در نگاه اول البته که جالب به نظر میرسد چرا که شاید برخی رفتار او در این مورد بحث برانگیز را حرفهای تعبیر کنند. از یک سو اما این ذهنیت درباره او وجود دارد که گاریدو برای این سکوت و انفعال نقشه دارد و میخواهد تمام مسئولیتهای نقل و انتقالاتی را از خودش ساقط کند تا در صورت کسب نتایج ضعیف و افتادن در مسیر سقوط راهی برای فرار داشته باشد.
با این وجود یک پارادوکس عمده در این حوزه وجود دارد. گاریدو در قبال مسائل نقل و انتقالاتی مدام خودش را کنار میکشد اما پشت پرده مسئول جذب بازیکنان خارجی – حداقل – در پرسپولیس شخص آقای سرمربی است.
جدا از خریدهایی مثل علی علیپور و فرشاد احمدزاده که همه پرسپولیسیها این دو نفر را میشناختند، الکسیس گندوز و ایوب العملود با نظر مستقیم آقای سرمربی به پرسپولیس پیوستند و مسئول انتخاب آنها شخص خوان کارلوس گاریدو است. البته که انتقال عملود راحتتر از حد تصور و گندوز با کمی پیچیدگی بیشتر انجام شد اما ماجرا در مورد مدافع چپ کمی عجیب پیش رفت.
یحیی عطیهالله هم گزینه مد نظر گاریدو بود که باشگاه یک ماه روی نام او ایستاد و حالا هم با اعلام مدیرعامل باشگاه، دوباره گاریدو دو گزینه دیگر برای پست دفاع چپ معرفی کرده که پرسپولیس دنبال جذب یکی از َآنهاست.
شک نکنید این مسأله احتمالاً در مورد جذب مهاجم یا وینگری که قرار است مهاجم سایه هم باشد مصداق خواهد داشت و اگر قرار بر جذب یک خارجی بیشتر باشد این گزینه هم با نظر مستقیم گاریدو به پرسپولیس خواهد آمد پس اینطور نیست که خوان کارلوس بخواهد خودش را کاملاً کنار بکشد و از پرسش درباره کیفیت گزینههایی که معرفی کرده فرار کند.
این تضاد رفتاری مربی اسپانیایی درباره تکمیل اسکواد تیمش در فصل نقل و انتقالات نکته مهمی است که میتواند قطعهای دیگر از پازل شخصیتی او را برای فوتبالدوستان ایرانی و بخصوص هواداران پرسپولیس تکمیل کند. نکتهای که خود گاریدو اصلاً دوست ندارد به صورت شفاف دربارهاش حرف بزند و احتمالاً این را یک استراتژی برای عبور از خوانهای دشوار در نظر گرفته است.
انتهای پیام/