حدادی:مدال می‌خواهیم باید سخت کار کنیم

حتی باران شدید تهران هم اردو را تعطیل نکرد چرا که حدادی در این موارد سختگیر است و می‌گوید: «اینجا باران ببارد، سنگ ببارد، اردو برگزار می‌شود.»
احسان حدادی رئیس جوان فدراسیون دوومیدانی که همه هم‌وغمش اضافه کردن دوومیدانی به جمع رشته‌های مدال‌آور ایران در بازی‌های آسیایی و المپیک است، با زیرکی تمام چراغ اول را روشن کرد. او خوب می‌داند که نه علم مربیان ایرانی به‌روز است و نه پرتابگران؛ پس از حضور اتفاقی دوست قدیمی‌اش ایوان تیخن قهرمان جهان و نایب قهرمان المپیک و رئیس فدراسیون دوومیدانی بلاروس و پرتابگرانش در تهران نهایت استفاده را برد تا این حضور تبدیل به اردوی بازآموزی شود. تیخن و پرتابگرانش پنجشنبه وارد تهران شدند، جمعه استراحت کردند تا از دیروز کار را در مجموعه آفتاب انقلاب استارت بزنند. احسان حدادی رئیس فدراسیون دوومیدانی ایران اما فرصت را از دست نداد و جمعه با حضور در هتل اقامت دوست قدیمی‌اش علاوه بر اینکه دیداری با تیخن تازه کرد، با او برنامه اردوی بازآموزی را چید و درباره ارتباطات بیشتر دوطرف قرار و مدار گذاشت. احسان حدادی می‌گوید: «اردوی مشترک که بیشتر جنبه آموزشی دارد، از عصر دیروز با حضور 7-8 مربی و پرتابگران چکش شروع شده تا سطح علمی پرتاب چکش ما بالا برود. بعد از آموزش هم پرتابگران در رکوردگیری با هم رقابت می‌کنند. البته به‌جز اردو با تیخن درباره ارتباطات بیشتر با بلاروس و اردو در دو کشور صحبت کردیم. به هر حال دوستی من با تیخن بیشتر از 20 سال است و از طرف دیگر او ارتباط خوبی با رئیس‌جمهور کشورش دارد و همین شرایط را برای ارتباط بهتر ما راحت‌تر می‌کند. هرچند بچه‌های ما این روزها برای تمرین و مسابقه به ترکیه می‌روند اما سطح ورزش بویژه دوومیدانی بلاروس خیلی بالاتر است و قهرمانان زیادی دارد و تمرین و رقابت بچه‌های ما با آنها بهتر است.»
به نظر او دوومیدانی برای مدال‌آوری، باید از جایی شروع کند: «ما برای همه مواد دوومیدانی برنامه داریم. اگر مدال می‌خواهیم، باید کار پایه‌ای و علمی انجام شود. سالیان سال است که مربیان دوومیدانی ایران برای بازآموزی جایی نرفته‌اند و ما قدم اول را برای به‌روز شدن سطح دانش آنها برداشته‌ایم.»
یکی از برنامه‌های حدادی قرارداد با مربیان خارجی برای کار با ملی‌پوشان است. او معتقد است هیچ مربی به او نه نمی‌گوید: «شک نکنید همه مربیان خارجی می‌آیند و من اصلاً نگران نیامدن آنها نیستم چراکه می‌دانم هرکسی را بخواهم، می‌آورم. حتی سباستین کو رئیس فدراسیون جهانی را به تهران دعوت کرده‌ام. کسی که شانس زیادی برای ریاست IOC دارد، شک نکنید او رأی ایران را هم می‌خواهد. من با مربیان زیادی از لهستان، بلاروس و حتی مک ویلکینز مربی سابق خودم صحبت کرده‌ام اما مهم فرازونشیبی است که مواد دوومیدانی در ایران داشته‌اند و تقریباً کم شده‌اند. البته مربی درجه یک و دو پرتاب دیسک مربی در دنیا کم است، همین هم باعث شده تا پرتابگران معمولاً یا تنها تمرین ‌کنند و یا با فیزیوتراپ کارهایشان را پیش ببرند. اگرچه من به تمرین تنهایی اعتقاد نداشتم و ترجیح می‌دادم یک مربی در تمرین کنارم باشد.»
انتهای پیام/