خداحافظی با گلزن فینال جام جهانی ۱۹۷۴
نیسکنز؛ ستاره‌ای با ارزش دو بازیکن
یوهان نیسکنز، یکی از ستاره‌های اصلی فوتبال هلند و آژاکس در دهه هفتاد میلادی، دیروز و در ۷۳ سالگی درگذشت. نیسکنز که متولد 1951 بود، به الجزایر رفته بود تا در رویدادی برای مربیان فوتبال شرکت کند که این اتفاق برای او رخ داد. فدراسیون فوتبال هلند در بیانیه‌ای اعلام کرد: «کلمات نمی‌توانند ناراحتی ما را برای درگذشت ناگهانی نیسکنز منتقل کنند. با همسرش مارلیس، فرزندان، خانواده و دوستانش همدردیم. جهان نه‌تنها یک ورزشکار بااستعداد را از دست داد که بیش از همه یک فرد دلسوز، فداکار و شگفت‌انگیز از میان ما رفت.»
نیسکنز یکی از مهره‌های کلیدی تیم ملی هلند در دهه ۱۹۷۰ به کاپیتانی یوهان کرویف فقید به شمار می‌آمد که در آن دهه، لاله‌های نارنجی‌ها دو بار متوالی (۱۹۷۴ و ۱۹۷۸) به فینال جام جهانی رسیدند ولی در هر دو نوبت مغلوب میزبانان این مسابقات یعنی آلمان غربی و آرژانتین شدند. نیسکنز در تیم ملی هلند در ۴۹ بازی، ۱۷ گل به ثمر رساند و معروف‌ترین گل این هافبک در فینال جام جهانی ۱۹۷۴ مقابل آلمان غربی بود. جالب اینکه نیسکنز، یکی از بازیکنانی بود که در بازی معروف ایران و هلند در جام جهانی 1978 که با برتری 3-0 هلندی‌ها به پایان رسید، در ترکیب این تیم به میدان رفت. او که بیشتر به خاطر حضورش در آژاکس و بارسلونا شناخته شده است، در این باشگاه‌ها و در تیم ملی زیر نظر رینوس میشل، ایده‌پرداز هلندی، کار کرد که موفقیت‌های زیادی برای آژاکس و فوتبال هلند در دهه هفتاد رقم زد. آژاکس در این دهه سه بار قهرمان اروپا شد و فوتبال هلند نیز دو بار در آستانه قهرمانی جهان قرار داشت. نیسکنز در طول دوران بازی خود ۱۴ جام از جمله سه جام اروپایی با آژاکس و جام برندگان را با بارسلونا به دست آورد. این هافبک به خاطر سرسختی، سختکوشی و استقامتش معروف بود. سیاک سوارت، هم‌تیمی سابق او در آژاکس، به فیفا گفت: «او در خط میانی ارزش دو بازیکن را داشت. در واقع با حضور او در زمین انگار یک بازیکن بیشتر داشتیم.»
با این حال، نیسکنز به عنوان مربی نتوانست درخشش دوران فوتبالش را تکرار کند. او دوران کوتاهی به عنوان دستیار فرانک رایکارد در بارسلونا و گاس هیدینک در تیم‌های ملی هلند و استرالیا بود. نیسکنز در سال‌های اخیر از مربیگری کناره‌گیری کرده و سفیر پروژه جهانی مربیان فدراسیون فوتبال هلند شده بود؛ جایی که به خاطرش به سراسر جهان سفر می‌کرد و مربیانی را در کشورهای کم‌درآمد و متوسط آموزش می‌داد. نیسکنز به‌ندرت مصاحبه می‌کرد و خلوت را ترجیح می‌داد. او شش ماه پیش در مراسمی به مناسبت پنجاهمین سالگرد اولین حضور هلند در فینال جام جهانی شرکت کرد و بعد از آن در مراسم دیگری حضور نداشت.
انتهای پیام/
نیسکنز یکی از مهره‌های کلیدی تیم ملی هلند در دهه ۱۹۷۰ به کاپیتانی یوهان کرویف فقید به شمار می‌آمد که در آن دهه، لاله‌های نارنجی‌ها دو بار متوالی (۱۹۷۴ و ۱۹۷۸) به فینال جام جهانی رسیدند ولی در هر دو نوبت مغلوب میزبانان این مسابقات یعنی آلمان غربی و آرژانتین شدند. نیسکنز در تیم ملی هلند در ۴۹ بازی، ۱۷ گل به ثمر رساند و معروف‌ترین گل این هافبک در فینال جام جهانی ۱۹۷۴ مقابل آلمان غربی بود. جالب اینکه نیسکنز، یکی از بازیکنانی بود که در بازی معروف ایران و هلند در جام جهانی 1978 که با برتری 3-0 هلندی‌ها به پایان رسید، در ترکیب این تیم به میدان رفت. او که بیشتر به خاطر حضورش در آژاکس و بارسلونا شناخته شده است، در این باشگاه‌ها و در تیم ملی زیر نظر رینوس میشل، ایده‌پرداز هلندی، کار کرد که موفقیت‌های زیادی برای آژاکس و فوتبال هلند در دهه هفتاد رقم زد. آژاکس در این دهه سه بار قهرمان اروپا شد و فوتبال هلند نیز دو بار در آستانه قهرمانی جهان قرار داشت. نیسکنز در طول دوران بازی خود ۱۴ جام از جمله سه جام اروپایی با آژاکس و جام برندگان را با بارسلونا به دست آورد. این هافبک به خاطر سرسختی، سختکوشی و استقامتش معروف بود. سیاک سوارت، هم‌تیمی سابق او در آژاکس، به فیفا گفت: «او در خط میانی ارزش دو بازیکن را داشت. در واقع با حضور او در زمین انگار یک بازیکن بیشتر داشتیم.»
با این حال، نیسکنز به عنوان مربی نتوانست درخشش دوران فوتبالش را تکرار کند. او دوران کوتاهی به عنوان دستیار فرانک رایکارد در بارسلونا و گاس هیدینک در تیم‌های ملی هلند و استرالیا بود. نیسکنز در سال‌های اخیر از مربیگری کناره‌گیری کرده و سفیر پروژه جهانی مربیان فدراسیون فوتبال هلند شده بود؛ جایی که به خاطرش به سراسر جهان سفر می‌کرد و مربیانی را در کشورهای کم‌درآمد و متوسط آموزش می‌داد. نیسکنز به‌ندرت مصاحبه می‌کرد و خلوت را ترجیح می‌داد. او شش ماه پیش در مراسمی به مناسبت پنجاهمین سالگرد اولین حضور هلند در فینال جام جهانی شرکت کرد و بعد از آن در مراسم دیگری حضور نداشت.
انتهای پیام/