ایران- قطر؛ ۸ ماه بعد
پایانی بر سرگردانی یا تکرار آشفتگی؟
از همان روزی که ایران در مرحله نیمه‌نهایی فوتبال جام ملت‌های آسیای ۲۰۲۳ در خاک قطر با نتیجه ۲-۳ مغلوب میزبان و حذف شد، یوزها در پی فرصتی بوده‌اند که آن شکست را جبران کنند.
نتیجه‌ای که باعث فینالیست شدن عنابی‌پوشان و قهرمانی‌شان برای دومین دوره پیاپی شد. این امر نشان از این موضوع داشت که یاران اکرم عفیف و معزعلی، به هیچ عنوان، به صورت تصادفی و با اقبال خوش بر بلندای فوتبال قاره نایستاده‌اند.
وقتی کانال‌های کناری را مهار نکردیم
بازی فرداشب ایران و قطر، به جای مشهد، در دبی انجام می‌شود که ایرانیان زیادی مقیم آن هستند و طبعاً ما روی سکوها یک بازنده روحی مقابل قطر نخواهیم بود. با وجود این مسأله، آنچه نتیجه را مشخص می‌کند، کیفیت و کلاس و شکل بازی دو تیم است. هشت ماه پیش، ایران به این سبب به قطر باخت که هرگز برای مهار حرکات دائمی وینگرهای راست و چپ فعال حریف در کانال‌های کناری زمین فکری نکرد. اهمال بویژه در کانال کناری چپ بشدت برای ما گران تمام شد، زیرا این همان نقطه‌ای بود که عفیف، دائماً در آن حرکت و برای تیم خود ایجاد موقعیت و برای یوزها تولید دردسر می‌کرد. در همین راستا، عفیف هم یک گل بسیار روحیه‌ساز با شوتی دوار از پشت 18 قدم به نفع قطر به ثمر رساند و هم با رفت و برگشت‌های دائمی‌اش و متمایل شدن به سمت وسط میدان و به هم ریختن نظم دفاع وسط ایران، مدافعان ما را در یک وضعیت استرس دائمی قرار می‌داد.
اصل مسأله منتفی نمی‌شود
این توضیحات بدین معنا نیست که اگر امیر قلعه‌نویی و به خصوص همکاران پرشمار و کم‌اثر او در کادر فنی، غفلت مرتبه قبلی خود را تکرار نکنند و فکری مؤثر برای مهار عفیف و کوچک کردن حوزه عمل معزعلی که احتمالاً مهاجم نوک قطر است داشته باشند، ما حتماً برنده دیدار تازه‌مان می‌شویم اما قدر مسلم اینکه باید از تکرار روش‌های به کار گرفته شده در دیدار بهمن ماه سال پیش که فقط یک بازی غریزی و فاقد نظم گروهی از جانب ما ارائه شد، پرهیز کنیم و محکم و کم‌اشتباه باشیم. خط دفاعی ایران در سه مسابقه‌ای که تا به حال در مرحله سوم مقدماتی جام جهانی 2026 در گروه سوم قاره آسیا برگزار کرده، حتی یک گل هم نخورده اما واقعیت امر این است که یوزها مدت‌هاست قوام و انسجام گذشته را در کارهای دفاعی ندارند و در هر بازی چندین و چند فرصت گلزنی را به مهاجمان رقیب می‌دهند و اگر رقبا موقعیت‌های موجود را گل نمی‌کنند، ایراد بزرگ موجود که محکم نبودن خط دفاعی ماست، منتفی نمی‌شود.
بدون یک برنامه واحد و دقیق
قطر در اولین بازی‌اش در گروه سوم آسیا به امارات باخت و ناظران را که توقع بیشتری از این تیم داشتند، متحیر کرد و در دو بازی بعدی‌اش هم بیش از 4 امتیاز نیندوخته اما به نظر می‌رسد که بازی به بازی بهتر می‌شود. دیدار سه‌شنبه جدیدترین عیار آنها را مشخص می‌سازد اما مهم‌تر از آن، این موضوع را هم روشن می‌کند که ما در درس گرفتن از خطاهای گذشته و در امر جبران آن تا چه حد جدی و سختکوشیم و آیا واقعاً می‌توانیم معایبی را رفع کنیم که در دیدار قبلی‌مان رؤیت شد و به وضوح خبر از عدم مدیریت بر اوضاع فنی تیم و اتفاقات مسابقه از جانب مربیان ما می‌داد. آن مسابقه و نتیجه آن ثابت کرد که آنها در این زمینه به یک تفکر واحد و برنامه دقیق نرسیده‌اند و به توان ذاتی و واکنش‌های فنی و فردی و اقدامات سلیقه‌ای بازیکنان اکتفا کرده‌اند و به تبع آن همان قدر سرگردان و آشفته‌اند که بازیکنان تیم ملی ما در آن روز خاص بودند.
انتهای پیام/
وقتی کانال‌های کناری را مهار نکردیم
بازی فرداشب ایران و قطر، به جای مشهد، در دبی انجام می‌شود که ایرانیان زیادی مقیم آن هستند و طبعاً ما روی سکوها یک بازنده روحی مقابل قطر نخواهیم بود. با وجود این مسأله، آنچه نتیجه را مشخص می‌کند، کیفیت و کلاس و شکل بازی دو تیم است. هشت ماه پیش، ایران به این سبب به قطر باخت که هرگز برای مهار حرکات دائمی وینگرهای راست و چپ فعال حریف در کانال‌های کناری زمین فکری نکرد. اهمال بویژه در کانال کناری چپ بشدت برای ما گران تمام شد، زیرا این همان نقطه‌ای بود که عفیف، دائماً در آن حرکت و برای تیم خود ایجاد موقعیت و برای یوزها تولید دردسر می‌کرد. در همین راستا، عفیف هم یک گل بسیار روحیه‌ساز با شوتی دوار از پشت 18 قدم به نفع قطر به ثمر رساند و هم با رفت و برگشت‌های دائمی‌اش و متمایل شدن به سمت وسط میدان و به هم ریختن نظم دفاع وسط ایران، مدافعان ما را در یک وضعیت استرس دائمی قرار می‌داد.
اصل مسأله منتفی نمی‌شود
این توضیحات بدین معنا نیست که اگر امیر قلعه‌نویی و به خصوص همکاران پرشمار و کم‌اثر او در کادر فنی، غفلت مرتبه قبلی خود را تکرار نکنند و فکری مؤثر برای مهار عفیف و کوچک کردن حوزه عمل معزعلی که احتمالاً مهاجم نوک قطر است داشته باشند، ما حتماً برنده دیدار تازه‌مان می‌شویم اما قدر مسلم اینکه باید از تکرار روش‌های به کار گرفته شده در دیدار بهمن ماه سال پیش که فقط یک بازی غریزی و فاقد نظم گروهی از جانب ما ارائه شد، پرهیز کنیم و محکم و کم‌اشتباه باشیم. خط دفاعی ایران در سه مسابقه‌ای که تا به حال در مرحله سوم مقدماتی جام جهانی 2026 در گروه سوم قاره آسیا برگزار کرده، حتی یک گل هم نخورده اما واقعیت امر این است که یوزها مدت‌هاست قوام و انسجام گذشته را در کارهای دفاعی ندارند و در هر بازی چندین و چند فرصت گلزنی را به مهاجمان رقیب می‌دهند و اگر رقبا موقعیت‌های موجود را گل نمی‌کنند، ایراد بزرگ موجود که محکم نبودن خط دفاعی ماست، منتفی نمی‌شود.
بدون یک برنامه واحد و دقیق
قطر در اولین بازی‌اش در گروه سوم آسیا به امارات باخت و ناظران را که توقع بیشتری از این تیم داشتند، متحیر کرد و در دو بازی بعدی‌اش هم بیش از 4 امتیاز نیندوخته اما به نظر می‌رسد که بازی به بازی بهتر می‌شود. دیدار سه‌شنبه جدیدترین عیار آنها را مشخص می‌سازد اما مهم‌تر از آن، این موضوع را هم روشن می‌کند که ما در درس گرفتن از خطاهای گذشته و در امر جبران آن تا چه حد جدی و سختکوشیم و آیا واقعاً می‌توانیم معایبی را رفع کنیم که در دیدار قبلی‌مان رؤیت شد و به وضوح خبر از عدم مدیریت بر اوضاع فنی تیم و اتفاقات مسابقه از جانب مربیان ما می‌داد. آن مسابقه و نتیجه آن ثابت کرد که آنها در این زمینه به یک تفکر واحد و برنامه دقیق نرسیده‌اند و به توان ذاتی و واکنش‌های فنی و فردی و اقدامات سلیقه‌ای بازیکنان اکتفا کرده‌اند و به تبع آن همان قدر سرگردان و آشفته‌اند که بازیکنان تیم ملی ما در آن روز خاص بودند.
انتهای پیام/