کم گل بخور، قهرمان شو

10 گل زده پرسپولیس در 7 بازی اولش در فصل جاری لیگ برتر فوتبال کشور شاید دستاورد ویژه‌ای نباشد، ولی باز شدن فقط دو بار دروازه این تیم در این تعداد دیدار قطعاً توفیق بزرگی به شمار می‌آید و یادآور دفعات پرتعدادی است که سرخ‌های تهرانی قهرمانی‌های‌شان در لیگ را مدیون قفل محکمی شدند که بر دروازه‌شان زده شده بود و خطوط دفاعی کم‌اشتباه و البته دروازه‌بانان آنها به‌وجودآورنده این قفل‌ها بودند. 7 بار قهرمان شدن پرسپولیس در لیگ برتر طی 8 سال گذشته نشان از حضور تیمی در میدان داشت و دارد که اصول دفاعی را خوب می‌شناسد و می‌داند که اگر در این امر بلنگد و زیاد گل بخورد، حتی بهره‌گیری از بهترین خطوط آتش و زدن بیشترین گل نیز شاید آنها را قهرمان نکند.

اینچنین بود که چه در دوره تابناک سرمربیگری برانکو ایوانکوویچ کروات و چه در ایام پرثمر هدایت یحیی گل‌محمدی و حتی در دوره صرفاً پنج ماهه حکمروایی اوسمار ویرای برزیلی که جای یحیی را به‌طور اضطراری در فصل گذشته گرفت، معمولاً این خط دفاعی تیم و کلین‌شیت‌های مکرر دروزه‌بان تیم (علیرضا بیرانوند) بود که سرخ‌ها را از گردنه‌های سخت لیگ عبور می‌داد و بر بام مسابقات می‌نشاند

اینک به‌نظر می‌رسد که در دوره اخیراً آغاز شده فرمانروایی خوان کارلوس گاریدوی اسپانیایی هم وی با تأسی جستن از درس‌های گذشته و با اجرای مجدد مانیفست موفقی که قرمزها ید طولایی در رعایت آن دارند، همان راهی را می‌رود که اسلاف وی رفته بودند و بر اثر آن به هدف زده و جام‌های قهرمانی را درو کرده بودند. رسم‌الخط عاقلانه‌ای که می‌گوید؛ «کم گل بخور تا قهرمان بشوی.» پرسپولیس در هر یک از دو بازی اولش در لیگ بیست‌و‌چهارم یک گل خورد اما در پنج دیدار بعدی‌اش با تلاش گسترده مدافعانش و البته درخشش «گندوز» دروازه‌بان آفریقایی خود که بهترین خرید امسالش بوده، حتی یک‌بار هم دروازه‌اش گشوده نشد.

کسب پنج برد و دو تساوی و به‌دست آوردن عنوان تنها تیم بی‌شکست لیگ دستاورد گاریدو بوده که نمی‌توان آن را ستایش نکرد و مهم نشمرد و اگرچه بیلان کاری این مربی سرسخت و همیشه معترض اسپانیایی در لیگ نخبگان آسیا بسیار ضعیف بوده اما او در این دیدارهای قاره‌ای نیز کمترین گل را خورده و با فاصله اندک تسلیم الاهلی عربستان و السد قطر شد و با پاختاکور ازبکستان هم به تساوی 1-1 رسید تا گل‌های خورده‌اش از عدد 3 فراتر نرود. اگر گاریدو بتواند همان روش منجر به کسب برد را از لیگ داخلی به صحنه آسیایی هم منتقل کند، کارنامه‌اش را درخشان‌تر خواهد کرد، اما اگر به این توفیق هم نرسد و یاران رفیعی، صادقی و کنعانی‌زادگان ناکام شوند و به مرحله حذفی نرسند، کارنامه او در لیگ برتر ایران مهر تأیید خواهد خورد و موجب دل‌بستن به جایگاه حرفه‌ای و آینده شغلی بهتری برای او در فوتبال کشورمان خواهد شد. رویدادی که می‌تواند فتوحات داخلی پرتعداد سرخپوشان پایتخت را لا‌اقل در صحنه‌های داخلی استمرار بخشد.