دریبل نکن، هلش بده!

حامد جیرودی/ دربی دیداری است که خصوصیات منحصر به فرد خود را دارد. مسابقه ای بین دو تیم همشهری که هر کدام طرفداران پرشماری دارند و می خواهند تا هر طور که شده برابر رقیب دیرینه شان به پیروزی برسند. این موضوع و کری های کنار آن، فضایی جذاب را به وجود می اورد که در همه جای دنیا طرفدار دارد. البته دربی در کشورهایی که سطح فوتبال پایین تری دارند هم یک بازی خاص به شمار می رود. مثل دربی استقلال و پرسپولیس که رسانه های آسیایی و حتی جهانی هم به طور ویژه آن را دنبال می کنند. چه آنکه در سال 1394 و طبق آماری که منتشر شد، دربی پایتخت، بیست و چهارمین دربی برتر جهان نام گرفت. با این حال، سوالی که در ذهن بسیاری وجود دارد، این است که چرا دربی سرخابی های پایتخت، بازی فنی جذابی از آب در نمی آید و معمولا حاشیه و درگیری و بیانیه و شکایت است که در این مسابقه به چشم می آید؟ مثل دربی 102 که به نظر می رسید با حضور کمک داور ویدئویی در شرایط بهتری دنبال شود ولی VAR خود به منشا اصلی درگیری های دو تیم به خصوص پس از بازی تبدیل شد و آنها همدیگر را به انحای مختلف به اینکه پشت شان به جایی گرم است، متهم کردند! اتهامی غیر اخلاقی که می تواند دلایل مختلفی در به وجود آمدن آن موثر باشد. یکی از این دلایل، قانون سقف بودجه ای است که در این فصل از فوتبال ایران گذاشته شده اما چون شفافیت کافی درباره آن وجود نداشته، تیم ها یکدیگر را به عدم رعایت آن متهم کرده اند. فضایی که باعث بیشتر شدن تنش ها در فوتبال ایران شده و تبعات آن در پیش و پس از دربی به وضوح مشاهده شد. اما این قانون درست تدوین نشده، تنها دلیل پرحاشیه بودن دربی و درگیری های عجیب کنار آن نیست. برای پی بردن به کنه ماجرا، کافی است نتایج دربی های مشابه را مرور کنید. دربی میلان که در آن دو تیم مشهور این شهر برابر هم قرار می گیرند، مسابقه ای بزرگ در ایتالیا و فوتبال جهان است که معمولا بسیار جذاب از آب در می آید. مسابقه ای در چهار بازی اخیر با نتایج 5-1، 1-0، 2-0 و 3-0 به سود اینتر تمام شده اما خبری از درگیری خاص در این مسابقه یا اینکه میلان بیانیه ای صادر کرده باشد به گوش نرسیده است. اصلا چرا راه دور برویم. در همین نزدیکی خودمان و در لیگ برتر عربستان، الهلال و النصر دو تیم پرطرفداری هستند که دربی ریاض را برابر هم برگزار می کنند. در سه بازی اخیر این دو تیم، دو بار الهلال با نتایج 2-0 و 3-0 به برتری رسیده و یک بار هم النصر 2-1 به پیروزی رسیده اما تقابل آنها حاشیه عجیبی را در بر نداشته است. علت اینکه در این دربی ها، حاشیه ای به وجود نمی آید این است که در تقابل این تیم ها، مسائل فنی و فکر برتری تاکتیکی، 99 درصد فکر تیم ها را به خود مشغول می کند اما دربی سرخابی ها، چون دو تیم از بار فنی تقریبا تهی هستند و حرف خاصی در داخل زمین ندارند، تمام زور و توان خود را به کار می برند تا در مسائل حاشیه ای بر حریف خود غلبه کنند و اینگونه است که بی اخلاقی حرف اول را در دربی تهران می زند. بین تیم هایی فقط واژه « فرهنگی – ورزشی» را در پیش از نام خود یدک می کشند و در زمین به جای دریبل، به فکر هل دادن هم هستند!