عملکرد متفاوت ستارگان پرسپولیس
خوب‌ها و بدهای کلاس درس ارتش سرخ
با گذشت حدود یک‌سوم از فصل ۱۴۰۳/۱۴۰۴، می‌توان عملکرد برخی از بازیکنان تیم پرسپولیس را مورد بررسی قرار دارد.
بازیکنانی که با سبک متفاوت گاریدو، بازی‌های متفاوتی نسبت به فصول گذشته خود در ترکیب پرسپولیس را به نمایش گذاشته‌اند و برخی از آن‌ها، بالاتر از حد انتظار و برخی ضعیف‌تر از آنچه تصور می‌شد عمل کرده‌اند. در این مطلب به بررسی عملکرد چند بازیکن پرسپولیس در این فصل می‌پردازیم؛ با این توضیح که ملاک این بررسی، بازیکنانی هستند که بیشتر در ترکیب اصلی تیم حضور پیدا کرده‌اند و بازیکنانی چون عیسی آل‌کثیر، سعید صادقی و یاسین سلمانی که گاریدو اعتقاد چندانی به آن‌ها نداشته، در این بررسی جای نمی‌گیرند.
خوب‌ها
الکسیس گندوز: شناخت پرسپولیسی‌ها از دروازه‌بان الجزایری در ابتدای فصل، تنها به چند ویدیو از واکنش‌های این سنگربان در مسابقات مختلف ختم می‌شد و شروع کار او، با یک اشتباه مقابل ذوب‌آهن در هفته نخست لیگ همراه بود اما پس از این مسابقه، گندوز به تدریج به شرایط آرمانی خود نزدیک شد و در چندین بازی توانست پرسپولیس را از شکست نجات دهد. گندوز با وجود ضعف‌های مشخصی که در بازی با پا دارد، توانسته با واکنش‌ها و تکنیک صحیح در عکس‌العمل‌ها، جانشین مناسبی برای علیرضا بیرانوند باشد و تا این مقطع از فصل، هیچ کسی در پرسپولیس با توجه به عملکرد گندوز جای خالی دروازه‌بان شماره یک تیم ملی را حس نمی‌کند؛ عملکردی که او را برای نخستین بار، تبدیل به دروازه‌بان اصلی تیم ملی الجزایر کرده است.
فرشاد فرجی: شاید اگر در ابتدای فصل گفته می‌شد بین مدافعان پرسپولیس فرشاد فرجی یکی از موثرترین بازیکنان تیم خواهد بود، کم‌تر کسی این حرف را باور می‌کرد اما این بازیکن با اعتماد گاریدو در دو پست مدافع میانی و مدافع راست، بهترین روزهای دوران بازی خود را تجربه می‌کند. فرجی که در دربی تهران عملکرد خوبی داشت، در دو بازی اخیر تیم یک گل و یک پاس گل را هم ثبت کرده و پرسپولیسی‌ها در غیاب ایوب العملود، به راحتی می‌توانند روی او حساب کنند و دیگر هیچ کس مانند تابستان، خواهان جدایی او از جمع سرخپوشان نیست.
وحید امیری: ستاره باتجربه تمام خطوط پرسپولیس به غیر از خط دروازه، همواره از بازیکنان کلیدی و اثرگذار تیم بوده اما در این فصل، بالاتر از حد انتظار عمل کرده است. چرا که هیچکس فکرش را نمی‌کرد امیری در ۳۷ سالگی، تبدیل به تنها بازیکن ثابت همه ترکیب‌های گاریدو شود و بازی در چند پست را تجربه کند. امیری تا این‌جای فصل، به اندازه سه برابر گل‌های خود در سه فصل پیش از این گلزنی کرده و با تجربه بالای خود، عصای دست تیم در روزهای سخت بوده است.
بدها
اوستون اورونوف: درست است که ستاره ازبک اکثر مقاطع فصل را به دلیل مصدومیت از دست داده اما اورونوف در فرصت‌های پیش آمده نیز نتوانسته اثرگذاری فصل قبل را در ترکیب پرسپولیس داشته باشد. به جز دقایقی از بازی فولاد و دیدار مقابل الاهلی، اورونوف در سایر دقایق بازی خود از فرم همیشگی خود به دور بوده و این موضوع را می‌توان متاثر از خستگی زیاد، برنامه فشرده بازی‌های او در سطح ملی و باشگاهی و مصدومیت‌های پی در پی وی دانست که توسط باشگاه پرسپولیس و فدراسیون فوتبال ازبکستان، به درستی مدیریت نشده است؛ باید دید پس از پایان تعطیلات ملی، این بازیکن مستعد و جوان به فرم آرمانی خود برمی‌گردد یا خیر.
فرشاد احمدزاده: ستاره‌ای که در تابستان امسال با سر و صدای زیادی برای چهارمین بار به پرسپولیس آمد، تا این‌جای فصل به جز دیدار با گل‌گهر حتی یک نمایش قابل‌قبول هم در ترکیب تیم نداشته است. احمدزاده در پستی به خدمت گرفته شده که در آن، رقابت زیادی برای حضور در ترکیب اصلی وجود ندارد و جایگاه او به عنوان تنها وینگر راست تخصصی تیم، تضمین شده است اما شرایط فعلی او، کاملاً با کیفیت وی در دوره‌های قبلی حضور در پرسپولیس و عملکردش در لباس سپاهان در تضاد است. به طوری که در بعضی مسابقات مانند دیدار با السد، گاریدو ترجیح داده از بازیکنان در پست غیرتخصصی به جای فرشاد احمدزاده استفاده کند.
علی علیپور: شاید علی علیپور تنها بازیکن ترکیب تیم باشد که در لیگ و آسیا برای تیم گلزنی کرده و آمار بهتری نسبت به دو مهاجم دیگر تیم یعنی لوکاس ژوائو و عیسی آل‌کثیر داشته، اما وی مشخصاً او هنوز انتظارات هواداران تیم را برآورده نکرده است. نسخه فعلی علیپور، فاصله زیادی با بازیکن آقای گل ترکیب تیم برانکو ایوانکوویچ دارد و نتوانسته در لحظه‌های حساس و هنگام گره خوردن بازی، چاره کار تیم پرسپولیس باشد. با توجه به سابقه حضور در لیگ پرتغال و شناخت کافی نسبت به فضای باشگاه پرسپولیس، انتظار بیشتری از این بازیکن در مسابقات مختلف می‌رود اما عملکرد علیپور تا هدف اصلی خود که دعوت شدن به لیست تیم ملی باشد، فاصله زیادی دارد.
انتهای پیام/