دوچرخه‌سواری زنان در گیر و دار بی‌پولی
خبری از حمایت نیست
رکابزنان اردونشین برای قهرمانی آسیای پیست در آخرین روز اردو قبل از اینکه شال و کلاه کنند و به شهرهایشان برگردند، در آکادمی ملی المپیک زیر نظر نسیم خدری مربی‌شان و شیما قنادی رئیس کمیته پزشکی فدراسیون دوچرخه‌سواری تست‌های آمادگی جسمانی مرکز سنجش و توسعه قابلیت‌های جسمانی را انجام دادند؛ تست‌های وینگیت پا، انعطاف تنه به جلو، پرش ارتفاع و قدرت پنجه و همچنین معاینات قلبی-عروقی، الکتروکاردیوگرافی و معاینات اسکلتی-عضلانی. همچنین رکابزنان در مرکز پزشکی ورزشی آکادمی ملی المپیک برای تغذیه مشاوره کردند.
مهری رنجبر/دختران رکابزن برتر رنکینگ ایران، تمرین 10روزه در تهران برای قهرمانی آسیای پیست را پشت سر گذاشتند. پانته‌آ قلی‌پور، الیکا یوسفی، ساناز ایرانمنش، پردیس فیض‌اللهی، فاطمه دادگر، مریم جلالیه، مائده نظری، پریسا مجنونی و ساجده سیاحیان اردونشینان نیمه استقامت بودند که برای قهرمانی آسیا زیر نظر سجادی و نسیم خدری آماده می‌شوند و شینا واحدی هم در شهرش تمرین می‌کند. رکابزنان دو اردوی 10 روزه دیگر هم دارند که دی و بهمن ماه احتمالاً در بوشهر یا کیش برگزار می‌شود.
فدراسیون حتی زنان اردونشین را هم مثل مردان طبق سیاست جوانگرایی‌اش، برای قهرمانی آسیا انتخاب کرده است. یعنی 12 دوچرخه‌سوار جوان. حتی قرار است با همان نگاه کیفی تیم ملی مردان، دوچرخه‌سواران زن برای قهرمانی آسیای هند انتخاب شوند؛ نهایت یک یا دو رکابزن. البته چاشنی هزینه‌های بالای هند را هم باید به انتخاب تیم با نگاه کیفی اضافه کرد. ظاهراً مشکل مالی فدراسیون، شاید مهم‌ترین دلیل برای اعزام کیفی است، چراکه اگر هزینه‌های روزانه یعنی 100 دلار اتاق و غذا را با 300 یوروی ویزا و بلیت رفت و برگشت جمع کنیم، هزینه سفر هر دوچرخه‌سوار حداقل 100 میلیون می‌شود که ظاهراً با شرایط بودجه‌ای فدراسیون همخوانی ندارد. از طرف دیگر فدراسیون‌ها حالا به نتایج در قبال میزان هزینه‌ای که می‌کنند هم بیشتر توجه دارند، چراکه نمی‌خواهند انتقاد رسانه‌ها یا مسئولان ورزش متوجه‌شان باشد.
حتی نگاه حمایتی هم باعث نشد تا فدراسیون تعداد دوچرخه‌سواران زن را بیشتر کند. فدراسیون برنامه اعزام رکابزنان زن به تورنمنت‌های بین‌المللی را برای حمایت و تجربه‌اندوزی آنها دارد، چراکه هزینه کمتری روی دست فدراسیون می‌گذارد. اما برای قهرمانی آسیا دوچرخه‌سواران شانس مدال می‌روند.
البته برای انتخاب مسافران هند، خبری از رکوردگیری انتخابی در اردو نیست، بلکه بلیت هند برای رکابزنانی صادر می‌شود که رکوردهایشان در تست‌های دوره‌ای بهترین باشد. رکوردهایی که با مدال آسیا برابری کند.
فرشته موسوی سرپرست نایب رئیسی زنان فدراسیون دوچرخه‌سواری می‌گوید: «ما انتخابی یا رکوردگیری نداریم، بلکه اردونشینان در آکادمی تخصصی دوچرخه‌سواری تست‌های دوره‌ای می‌دهند. تست‌هایی که هم برای شناسایی استعدادها کاربرد دارد و هم وضعیت ملی‌پوشان را مشخص می‌کند. بچه‌ها روز اول اردو تست دادند و هر ماه این تست تکرار می‌شود. در واقع ما برای انتخاب رکابزنان حاضر در قهرمانی آسیا با عدد و رقم کار داریم. برای سرعت هم رکوردگیری می‌کنیم و ملاک ما برای انتخاب مدال است.»
نسیم خدری مربی تیم ملی دوچرخه‌سواری با وضعیت بدنی اردونشینان، خیلی به نتیجه درخشان آنها در قهرمانی آسیا امیدوار نیست: «بچه‌ها حالا به خاطر اینکه در فصل تمرین بدنسازی هستند، خیلی روی فرم نیستند و درصد چربی بدنشان بیشتر است. شرایط آنها با آن چیزی که برای قهرمانی آسیا می‌خواهیم، حالا حالا‌ها خیلی کار دارد. البته با پایان اردو به بچه‌ها برنامه تمرینی داده‌ایم تا در خانه کار کنند و با آمادگی بیشتری به اردوی بعدی بیایند.»
مربی تیم ملی دوچرخه‌سواری می‌گوید: «ما 70-65 روز تا قهرمانی آسیای هند فرصت داریم که بعید می‌دانم در این مدت بچه‌ها به حدی آماده شوند که نتیجه مطلوب بگیرند. البته اگر فدراسیون موافقت کند، هدف ما مسابقه بعدی برای جوانان آسیاست.»
ZOOM
انتهای پیام/