فوتبال ایران
16528
نمایش منسجم و قابل دفاع نتیجه نزدیک شدن به ثبات در ترکیب
گاریدو مثلث خط میانیاش را پیدا کرد
به نظر می رسد گاریدو حداقل در مورد ترکیب میانه زمین تیمش به یک ارنج مشخص رسیده و همین باعث شده تا کیفیت و ن=انسجان تیمی سرخ ها بالاتر برود.
این درست که پرسپولیس در اصفهان به حریف مستقیمش باخت و از صدر فاصله گرفت تا گاریدو با تحمیل سومین شکست تحت فشار منتقدان قرار بگیرد اما نگاه منصفانه و منطقی به جریان بازی با سپاهان ثابت میکند سرخها در آن مسابقه کیفیتی قابل قبول ارائه کرده و مثل بسیاری از بازیهای دیگر خود حتی در لیگ برتر سردرگم و مستأصل نبودند.
پرسپولیس در بازیهای قبلی در هر سه خط دفاع، میانی و حمله مشکل داشت اما با قاطعیت میتوان گفت حداقل در بازی با سپاهان خط میانی این تیم نمایش فوقالعادهای ارائه داد و برتر از حریف پرستارهاش بود.
پرسپولیس در این مسابقه چیزی حدود 70 دقیقه 10 نفره بازی کرد اما شاید عجیب باشد که بدانیم تیم گاردیو در مالکیت توپ 53 به 47 برتر از حریفش بود. پرسپولیس تنها یک موقعیت گل قطعی کمتر از حریفش داشت(5 به 6) و شوتهای داخل چهارچوبش بیشتر از سپاهان بود(3 به 2). در واقع میتوان گفت اگر کارت قرمز گولسیانی در پایان سی دقیقه نخست بازی نبود میشد حدس زد با روندی که این تیم در پیش گرفته حتی بعد از گل تساوی میتواند به گل دوم برسد که همه چیز با اخراج گئورگی بهم ریخت. البته نکته جالب اینجاست که پرسپولیس حتی بعد از ده نفره شدن نیز فوقالعاده هوشمندانه و با برنامه بازی کرد و صاحب موقعیت گل نیز شد اما باز هم بیدقتی و عدم تمرکز در نواختن ضربه نهایی مانع از به ثمر رسیدن گل شد.
نکته ویژه اما در ارائه این نمایش قابل دفاع، محدود شدن تغییرات گاریدو در ارنج اصلی بود که برای دومین بار در این فصل اتفاق افتاد. بار قبلی گاریدو از بازی الریان تا الشرطه بدون تغییر به زمین رفت و برنده شد. این بار ترکیب پرسپولیس نسبت به بازی با ملوان در انزلی فقط دو تغییر داشت که یکی از آنها اجباری بود. در نوک حمله علیپور جای آلکثیر را گرفت و در دفاع چپ میلاد محمدی جایگزین وحید امیری مصدوم شد.
ثمره این تغییرات محدود و رسیدن به ثباتی که در یکی دو ماه اخیر بسیاری از پیشکسوتان و هواداران منتظرش بودند همان نمایش قابل قبولی بود که پرسپولیس در اصفهان مقابل سپاهان ارائه کرد به طوری که حتی بعد از این باخت هیچ کس نمیتواند از کیفیت بازی پرسپولیس حتی در زمانی که یک بازیکن کمتر داشت ایراد بگیرد.
مهمترین اتفاق این ثبات، رسیدن به ترکیب ایدهآل در مرکز خط میانی است. جایی که خدابندهلو و ریگی بهعنوان دو بازیکن در پستهای 8 و 6 خوب کار میکنند و سروش رفیعی با انتقال به پست 10 تأثیرگذارتر و مثبتتر از قبل نشان داده بهطوری که در همین دو بازی اخیر و با بازگشت به پست اصلی خود یک گل و یک پاس گل برایش ثبت شده است.
نکته جالب اینکه گاریدو هم بعد از بازی به شکلی ویژه از نمایش سه هافبک میانی خود تمجید کرد تا اینطور به نظر برسد که حداقل در این منطقه به ثبات فکری رسیده و همین میتواند مایه امیدواری برای برتری سرخها در بازیهای بعدی باشد.
انتهای پیام/
پرسپولیس در بازیهای قبلی در هر سه خط دفاع، میانی و حمله مشکل داشت اما با قاطعیت میتوان گفت حداقل در بازی با سپاهان خط میانی این تیم نمایش فوقالعادهای ارائه داد و برتر از حریف پرستارهاش بود.
پرسپولیس در این مسابقه چیزی حدود 70 دقیقه 10 نفره بازی کرد اما شاید عجیب باشد که بدانیم تیم گاردیو در مالکیت توپ 53 به 47 برتر از حریفش بود. پرسپولیس تنها یک موقعیت گل قطعی کمتر از حریفش داشت(5 به 6) و شوتهای داخل چهارچوبش بیشتر از سپاهان بود(3 به 2). در واقع میتوان گفت اگر کارت قرمز گولسیانی در پایان سی دقیقه نخست بازی نبود میشد حدس زد با روندی که این تیم در پیش گرفته حتی بعد از گل تساوی میتواند به گل دوم برسد که همه چیز با اخراج گئورگی بهم ریخت. البته نکته جالب اینجاست که پرسپولیس حتی بعد از ده نفره شدن نیز فوقالعاده هوشمندانه و با برنامه بازی کرد و صاحب موقعیت گل نیز شد اما باز هم بیدقتی و عدم تمرکز در نواختن ضربه نهایی مانع از به ثمر رسیدن گل شد.
نکته ویژه اما در ارائه این نمایش قابل دفاع، محدود شدن تغییرات گاریدو در ارنج اصلی بود که برای دومین بار در این فصل اتفاق افتاد. بار قبلی گاریدو از بازی الریان تا الشرطه بدون تغییر به زمین رفت و برنده شد. این بار ترکیب پرسپولیس نسبت به بازی با ملوان در انزلی فقط دو تغییر داشت که یکی از آنها اجباری بود. در نوک حمله علیپور جای آلکثیر را گرفت و در دفاع چپ میلاد محمدی جایگزین وحید امیری مصدوم شد.
ثمره این تغییرات محدود و رسیدن به ثباتی که در یکی دو ماه اخیر بسیاری از پیشکسوتان و هواداران منتظرش بودند همان نمایش قابل قبولی بود که پرسپولیس در اصفهان مقابل سپاهان ارائه کرد به طوری که حتی بعد از این باخت هیچ کس نمیتواند از کیفیت بازی پرسپولیس حتی در زمانی که یک بازیکن کمتر داشت ایراد بگیرد.
مهمترین اتفاق این ثبات، رسیدن به ترکیب ایدهآل در مرکز خط میانی است. جایی که خدابندهلو و ریگی بهعنوان دو بازیکن در پستهای 8 و 6 خوب کار میکنند و سروش رفیعی با انتقال به پست 10 تأثیرگذارتر و مثبتتر از قبل نشان داده بهطوری که در همین دو بازی اخیر و با بازگشت به پست اصلی خود یک گل و یک پاس گل برایش ثبت شده است.
نکته جالب اینکه گاریدو هم بعد از بازی به شکلی ویژه از نمایش سه هافبک میانی خود تمجید کرد تا اینطور به نظر برسد که حداقل در این منطقه به ثبات فکری رسیده و همین میتواند مایه امیدواری برای برتری سرخها در بازیهای بعدی باشد.
انتهای پیام/