دو المپیکی برای یک صندلی

نواب نصیرشلال با بازگشت تیم ملی وزنه‌برداری از جهانی بحرین، تصمیم گرفت که از تیم ملی دور شود. تصمیم او برای دوری از تیم ملی منجر به استعفا و کناره‌گیری شد و حالا فدراسیون باید با گزینه جدید ادامه بدهد. استعفای نواب اینترنتی بود و متنی در فضای مجازی منتشر کرد که دیگر قصد ندارد ادامه بدهد و همین هم مورد قبول فدراسیون قرار گرفت تا نواب از تیم ملی خداحافظی کند.
 
اختلافاتی که سر باز کرد
اگر چه نواب نصیرشلال اعتقاد دارد مشکلی با فدراسیون ندارد اما کناره‌گیری او بعد از نتایج نسبتاً خوب در جهانی بحرین (حداقل به زعم کادرفنی و فدراسیون) نشان از وجود اختلافات شدید در کادرفنی تیم ملی و فدراسیون دارد. حرف‌های خود نواب هم چنین چیزی را نشان می‌دهد: «نفرات زیادی کنار تیم هستند از مربیان، ماساژور، خدمات و بدنه مدیریتی گرفته تا کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش که گاهی اوقات به تیم نزدیک می‌شوند و به کار ورود می‌کنند. فکر می‌کنم مسئولیت راضی نگه داشتن همه این افراد با سرمربی است و یک مقدار سخت و خسته‌کننده است.» همین جمله نشان می‌دهد که نواب برای اتخاذ برخی از تصمیمات تحت فشار بوده و شاید همین فشارها او را از تیم ملی فراری داده است. علاوه بر این چطور است که فدراسیون و کادرفنی با هم مشکل ندارند اما نمی‌توانند دور یک میز بنشینند و درباره آینده وزنه‌برداری با هم صحبت کنند؟
 
پذیرش استعفای اینترنتی
اینکه نواب در صفحه شخصی خود از تیم ملی کناره‌گیری می‌کند و فدراسیون هم روی کانال تلگرامی این استعفا را می‌پذیرد، نشان از این دارد که ماجرا از قبل تمام شده بوده و فقط در این چند روز در حال ارائه نمایش بودند. مثل همان دم خروس و قسم حضرت عباس می‌ماند که مشخص نیست کدامش را باید باور کرد. ضمن اینکه نشانه دیگری است برای اختلاف فدراسیون وزنه‌برداری و نواب نصیرشلال. حالا اختلاف بر سر چه بوده مشخص نیست اما واقعیت ماجرا این است که حضور دوساله نواب در تیم ملی هم چندان خوشایند نبود. اگر طلای علیرضا یوسفی را از این دو سال فعالیت نصیرشلال کنار بگذارند، او چیزی برای دفاع از عملکردش دارد؟ در مقابل نواب نصیرشلال را باید سرمنشأ بسیاری از مشکلات و حواشی فدراسیون دانست. به طور مثال ماجرای کیانوش رستمی را نواب نصیرشلال استارت زد و شاید اگر او اندکی کوتاه آمده بود، الان فدراسیون وزنه‌برداری و مجموعه ورزش با قهرمانی طردشده به نام کیانوش رستمی روبه‌رو نبود.
 
بهداد وسوسه شده است؟
هر چند که فدراسیون کسی را معرفی نکرده اما به نظر می‌آید انتخاب حسین توکلی قطعی است اما چرا فدراسیون دست دست می‌کند، کمی نامشخص است. البته شاید خیلی هم دیر نشده باشد اما شواهد حکایت از انتخاب قطعی توکلی دارد اما چرا کسی که انتخاب شده معرفی نمی‌شود، نامشخص است. برخی از رسانه‌ها در گزارشی مشابه از چهار گزینه نام بردند که شاید گره معرفی سرمربی جدید تیم ملی هم همین‌جا باشد. در گزارشی که رسانه‌های دیگر مطرح کردند، حسین توکلی هم گزینه اول است اما در کنار او نام کوروش باقری، بهداد سلیمی و بهمن زارع هم دیده می‌شود. کوروش باقری خودش اعلام کرد که گزینه نیست و بهمن زارع هم همیشه در حد همان کمک مربی بوده و بعید است که در این شرایط حساس تیم را به او بدهند. نفر سوم هم بهداد سلیمی است که نایب رئیس فدراسیون است. بهداد خیلی دوست دارد که همزمان سرمربی تیم ملی هم باشد اما اتفاقاتی که در ماه‌های اخیر رخ داده و همچنین مشکلاتی که در فدراسیون وجود دارد، مانع بزرگی بر سر راه سرمربیگری بهداد سلیمی است اما با این‌حال او تنها کسی است که می‌تواند سرمربیگری حسین توکلی را به چالش بکشد. اینکه یک گزارش مشابه در دو خبرگزاری منتشر می‌شود، نشان از هماهنگی ماجرا دارد اما چه کسی بهداد را گزینه کرده است؟
 
توکلی، تنها گزینه شایسته
از بین این چهار گزینه فقط یک نفر می‌ماند که به نظر شایستگی تمام و کمال برای سرمربیگری تیم ملی را دارد و آن‌هم حسین توکلی است اما چرا فدراسیون حسین توکلی را معرفی نمی‌کند؟ حسین توکلی هفته گذشته در کمیته فنی حضور داشت و ظاهراً در همان نشست هم انتخابش قطعی شده است اما مشخص نیست که چرا فدراسیون دست دست می‌کند. شاید هم خواست بهداد سلیمی برای حضور در رأس کادرفنی تیم ملی مانع از معرفی حسین توکلی باشد. اینکه حسین توکلی به یکباره در کنار بهداد سلیمی در نشست خبری رئیس فدراسیون حاضر می‌شود، آن‌هم نشستی که دو هفته قبل قرار بود با حضور سجاد انوشیروانی و نواب نصیرشلال برگزار شود، نشان از انتخاب توکلی از سوی انوشیروانی دارد ولی شاید نمی‌تواند معرفی کند.
 
انتهای پیام/