مصاحبه
17630
به جای پز بازسازی آزادی باید افسوس بخوریم
شاهرخی: با این وضعیت رقیب ما افغانستان میشود
با شروع نیمفصل دوم، طلسم استادیوم آزادی هم بالاخره شکسته میشود. طبق شنیدهها قرار است استقلالیها بعد از مدتها دوری، در ورزشگاه پیر پایتخت میزبان شمسآذر قزوین باشند. از آنجایی که بازگشت استادیوم آزادی به لیگ برترمی تواند به نفع فوتبال ما باشد، به سراغ همایون شاهرخی پیشکسوت فوتبال رفتیم تا با او گفتوگویی دراینباره داشته باشیم، اما او که دل پری دارد معتقد است به جای پز بازسازی آزادی، باید افسوس خورد که چرا این ورزشگاه به چنین روزی افتاده و باقی استادیومها هم به تاریخ پیوسته است.
*بازگشت ورزشگاه آزادی چقدر میتواند به نفع فوتبال ما باشد؟
نباید اصل مطلب را رها کنیم و به بازگشت ورزشگاه آزادی بچسبیم. فوتبال ما در این مدت بدترین سالهای اجرایی و مدیریتی را داشته است. متأسفانه نهتنها نتوانستیم ورزشگاه آزادی را حفظ کنیم بلکه با سوءمدیریت ورزشگاههایی مثل امجدیه که دسترسی به آن خیلی راحت بود یا ورزشگاه تختی، به تاریخ پیوست. بنابراین به جای اینکه پز آماده شدن آزادی را بدهیم باید افسوس بخوریم که چرا آزادی و ورزشگاههای دیگر به این روز افتاده است. فوتبال بدون زیرساخت معنی ندارد. ورزشگاه شهرقدس در حد فوتبال حرفهای نیست و به جای لیگ برتر شاهد لیگ محلی هستیم که فقط مردم سرگرم شوند. متأسفانه خانه از پایبست ویران است و با این راهی که در پیش گرفتهاند، راه به ناکجاآباد میبریم.
*برگزاری بازیهای لیگ نخبگان آسیا در کشور ثالث تا چه اندازه فوتبال ایران را خدشهدار کرد؟
گرفتن میزبانیها از ایران رسماً پرستیژ و هویت ملی ما را خدشهدار کرد. تعارف که نداریم اما با این اوضاع، فوتبال ما در حد افغانستان است. فقط تبلیغات و پوشش بعضی رسانهها باعث میشود که بعضی مسائل دیده نشود. فوتبال ما در حال عقبگرد است و این باعث نابودی آن خواهد شد. اگر همین طور پیش برویم روزی را میبینیم که جزو تیمهای درجه سوم و چهارم آسیا باشیم.
*شرایط تیم ملی در راه جام جهانی را چطور میبینید؟
سن نسل فعلی بالا است و هرکسی که 3سال بعد سرمربی تیم ملی شود بیچاره خواهد شد. بنابراین وقتی فوتبال نداشته باشیم، دیگر بهترین استادیوم هم به درد ما نخواهد خورد. ای کاش اینقدر که دوستان شعار میدادند یکسوم هم نه حداقل یکدهم آن عمل میکردند.
*ماندن تاج دردی از فوتبال ایران دوا میکند؟
این انتخاباتی که در ایران انجام میشود، انتخابات نیست بلکه انتصابات انتخاباتی است. همه چیز از قبل مشخص است و فقط مردم علاقهمند سرکار هستند. با این قوانین مندرآوردی، این جماعت حالاحالاها هستند. همه چیز را در دست گرفتهاند، یکی میرود و چند ماه محروم میشود و معلوم نیست با چه منطقی دوباره برمیگردد. امیدوارم حالوروز فوتبال ایران بهتر شود تا جامعه و جوانهایی شادتر و سالمتری داشته باشیم.
انتهای پیام/