تیمی کوچک با آرزوهای بزرگ
رؤیای اروپایی رایو
شعار «سال بعد، رایو-لیورپول» ابتدا در فصل صعود وایکانو به لالیگا یعنی 1989-1988 مطرح شد و منظورش انرژی دادن به هوادارانی بود که رؤیای مقابله تیم متوسط‌شان با غول‌های اروپا مثل لیورپول را در سر داشتند. مدت زیادی این شعار فراموش شده بود اما با عملکرد قوی تیم زیر نظر آندونی ایرائولا دوباره رو آمد. حالا دوباره استادیوم وایکاس شاهد بازگشت این شعار است.
روند غیرمنتظره
رایووایکانو بعد از لگانس پایین‌ترین سطح درآمد و میزان دستمزد را در لالیگا دارد و برای همین جای تعجب نیست که رایو و لگانس مسن‌ترین ترکیب اصلی لالیگا را در اختیار دارند، واقعیت این است که پول کافی برای آوردن بازیکنان جوان تراز اول به تیم وجود ندارد بنابراین برای تیمی مثل رایو هر روندی در لیگ که این تیم را از منطقه سقوط خارج و خیال تیم را راحت کند، موفقیت تلقی می‌شود.
این اتفاق سال پیش رخ داد. اینیگو پرس که دستیار ایرائولا بود، درست یک سال قبل به دنبال اخراج فرانسیسکو رودریگس به عنوان مربی تیم انتخاب شد. تیم او ثبات نداشت و در پایان فصل 2024-2023 در رده هفدهم قرار گرفت. تیم هرگز در منطقه سقوط قرار نگرفت اما هیچ وقت هم از چهاردهم بالاتر نرفت؛ جایی که پرس تیم را در آن تحویل گرفته بود. اگر لالیگا مثل امتحانات مدرسه بود، باید می‌گفتیم تیم پرس نمره قبولی گرفت، نه کمتر نه بیشتر.
با توجه به شرایط مالی رایو و بازی‌های نه‌چندان فوق‌العاده، رتبه ششم حال حاضر و تلاش برای کسب سهمیه اروپایی یکی از شگفتی‌های فصل محسوب می‌شود. رایو در 9 بازی آخرش در لالیگا نباخته و این طولانی‌ترین روند بدون شکست تاریخ تیم محسوب می‌شود.
استحکام دفاعی
بخش مهمی از پیشرفت رایو به استحکام دفاعی این تیم مربوط می‌شود. آنها در حال حاضر یکی از بهترین تیم‌ها در پرسینگ هستند و بر اساس آمار لالیگا، بعد از رئال سوسیداد و بارسلونا بهترین عملکرد دفاعی در پرسینگ را دارند. پرس از این جهت تحت تأثیر ایرائولا قرار دارد که فوتبال شجاعانه و مستقیم را دنبال می‌کرد و از پرسینگ برای خراب کردن برنامه بازی حریف بهره می‌برد. این فلسفه به دفاع منسجم تیم منجر شده و رایو با 24 گل خورده ششمین خط دفاعی برتر لالیگا را در اختیار دارد.
زوج قلب دفاعی، عبدالمؤمن و فلورین لخونه بسیار قابل اعتماد بوده‌اند و خیلی به ندرت اشتباه کرده‌اند. پاچا اسپینو نتوانسته فرمش در دفاع چپ کادیس را تکرار کند و بازیکن پرشور و سرسخت، پپ چاباریا جایش را گرفته. در سمت راست هم آندری راتیو بسیار خلاق است و با توانایی‌اش در حمل توپ در حرکت رو به جلوی تیم و ایجاد موقعیت تأثیرگذار است. برای همین مورد توجه تیم‌های پولدارتر اروپا مثل استون ویلا قرار گرفته است.
خط میانی تیم هم تعادل خوبی در پس گرفتن توپ و توزیع هوشمندانه آن ایجاد کرده است، اونای لوپس بیشترین پاس را دارد و پاته سیس دوئل‌های دفاعی را می‌برد و دریبل می‌زند. آگوستو باتایا هم با 77 درصد سیو یکی از بهترین دروازه‌بانان لالیگا در این فصل بوده ضمن اینکه با ادا و اطوار و وقت‌کشی‌هایش هم بین هواداران محبوبیت زیادی به دست آورده است.
ردیف دوم حمله
خط حمله رایو متوسط است و به چشم نمی‌آید مگر اینکه بودجه ناچیز تیم را مد نظر بگیرید. آنها با 27 گل نهمین خط حمله برتر لالیگا هستند. مهاجم، قطعاً هسته مرکزی خط حمله رایو نیست، سرخیو کامیو در تیم مشارکت بالایی دارد و به صورت نوبتی با رندی انتکا به دفاع مشغول می‌شوند. آنها در محوطه جریمه چندان اثرگذار نیستند و در واقع عملکرد هجومی تیم با خط دوم هافبک‌ها و مهاجمان تعریف می‌شود؛ لوپس، سیس، ایسی پالاسون، آلوارو گارسیا و خورخه دی فروتوس که هر کدام حداقل دو گل به نام خود دارند. سبک بازی مستقیم رایو و فشردگی‌اش تیم‌های حریف را باز می‌کند و این فرصتی است برای ردیف دوم مهاجمان که خودشان را برسانند و شوت بزنند.
سهمیه قاره
پپ گواردیولا اخیراً در مصاحبه‌ای گفت فوتبال مدرن دیگر مثل فوتبال مسلطی که تلاش کرد در منچسترسیتی راه بیندازد، نمی‌پسندد و بیشتر تیم‌هایی مثل بورنموث ایرائولا، نیوکاسل، برایتون و لیورپول موفق می‌شوند. رایو هم از اصول بازی مستقیم و فشرده پیروی می‌کند برای اینکه با تیم‌های تراز اول رقابت داشته باشد. لالیگا به اواخر فصل نزدیک می‌شود و سؤال اینجا است که آیا می‌توانند سهمیه اروپایی بگیرند. از یک طرف، باورش سخت است که رایو قدرت ادامه این روند را داشته باشد. تیم‌هایی مثل رئال سوسیداد، رئال بتیس، خیرونا و مایورکا اگرچه این اواخر افت کرده‌اند اما فهرست بازیکنان طولانی‌تر و مستعدتری دارند. از طرف دیگر، اعداد و ارقام مربوط به رایو کاملاً گویا است و نشان می‌دهد عملکرد این تیم برای حضور در نیمه بالای جدول شانسی و تصادفی نیست.
در دنیای فوتبال که فاصله فقیر و غنی هر روز بیشتر می‌شود، رایو تمام تلاشش را می‌کند که رقیب سرسختی بماند هرچند به دستاوردهای زیادی نرسد.
انتهای پیام/
روند غیرمنتظره
رایووایکانو بعد از لگانس پایین‌ترین سطح درآمد و میزان دستمزد را در لالیگا دارد و برای همین جای تعجب نیست که رایو و لگانس مسن‌ترین ترکیب اصلی لالیگا را در اختیار دارند، واقعیت این است که پول کافی برای آوردن بازیکنان جوان تراز اول به تیم وجود ندارد بنابراین برای تیمی مثل رایو هر روندی در لیگ که این تیم را از منطقه سقوط خارج و خیال تیم را راحت کند، موفقیت تلقی می‌شود.
این اتفاق سال پیش رخ داد. اینیگو پرس که دستیار ایرائولا بود، درست یک سال قبل به دنبال اخراج فرانسیسکو رودریگس به عنوان مربی تیم انتخاب شد. تیم او ثبات نداشت و در پایان فصل 2024-2023 در رده هفدهم قرار گرفت. تیم هرگز در منطقه سقوط قرار نگرفت اما هیچ وقت هم از چهاردهم بالاتر نرفت؛ جایی که پرس تیم را در آن تحویل گرفته بود. اگر لالیگا مثل امتحانات مدرسه بود، باید می‌گفتیم تیم پرس نمره قبولی گرفت، نه کمتر نه بیشتر.
با توجه به شرایط مالی رایو و بازی‌های نه‌چندان فوق‌العاده، رتبه ششم حال حاضر و تلاش برای کسب سهمیه اروپایی یکی از شگفتی‌های فصل محسوب می‌شود. رایو در 9 بازی آخرش در لالیگا نباخته و این طولانی‌ترین روند بدون شکست تاریخ تیم محسوب می‌شود.
استحکام دفاعی
بخش مهمی از پیشرفت رایو به استحکام دفاعی این تیم مربوط می‌شود. آنها در حال حاضر یکی از بهترین تیم‌ها در پرسینگ هستند و بر اساس آمار لالیگا، بعد از رئال سوسیداد و بارسلونا بهترین عملکرد دفاعی در پرسینگ را دارند. پرس از این جهت تحت تأثیر ایرائولا قرار دارد که فوتبال شجاعانه و مستقیم را دنبال می‌کرد و از پرسینگ برای خراب کردن برنامه بازی حریف بهره می‌برد. این فلسفه به دفاع منسجم تیم منجر شده و رایو با 24 گل خورده ششمین خط دفاعی برتر لالیگا را در اختیار دارد.
زوج قلب دفاعی، عبدالمؤمن و فلورین لخونه بسیار قابل اعتماد بوده‌اند و خیلی به ندرت اشتباه کرده‌اند. پاچا اسپینو نتوانسته فرمش در دفاع چپ کادیس را تکرار کند و بازیکن پرشور و سرسخت، پپ چاباریا جایش را گرفته. در سمت راست هم آندری راتیو بسیار خلاق است و با توانایی‌اش در حمل توپ در حرکت رو به جلوی تیم و ایجاد موقعیت تأثیرگذار است. برای همین مورد توجه تیم‌های پولدارتر اروپا مثل استون ویلا قرار گرفته است.
خط میانی تیم هم تعادل خوبی در پس گرفتن توپ و توزیع هوشمندانه آن ایجاد کرده است، اونای لوپس بیشترین پاس را دارد و پاته سیس دوئل‌های دفاعی را می‌برد و دریبل می‌زند. آگوستو باتایا هم با 77 درصد سیو یکی از بهترین دروازه‌بانان لالیگا در این فصل بوده ضمن اینکه با ادا و اطوار و وقت‌کشی‌هایش هم بین هواداران محبوبیت زیادی به دست آورده است.
ردیف دوم حمله
خط حمله رایو متوسط است و به چشم نمی‌آید مگر اینکه بودجه ناچیز تیم را مد نظر بگیرید. آنها با 27 گل نهمین خط حمله برتر لالیگا هستند. مهاجم، قطعاً هسته مرکزی خط حمله رایو نیست، سرخیو کامیو در تیم مشارکت بالایی دارد و به صورت نوبتی با رندی انتکا به دفاع مشغول می‌شوند. آنها در محوطه جریمه چندان اثرگذار نیستند و در واقع عملکرد هجومی تیم با خط دوم هافبک‌ها و مهاجمان تعریف می‌شود؛ لوپس، سیس، ایسی پالاسون، آلوارو گارسیا و خورخه دی فروتوس که هر کدام حداقل دو گل به نام خود دارند. سبک بازی مستقیم رایو و فشردگی‌اش تیم‌های حریف را باز می‌کند و این فرصتی است برای ردیف دوم مهاجمان که خودشان را برسانند و شوت بزنند.
سهمیه قاره
پپ گواردیولا اخیراً در مصاحبه‌ای گفت فوتبال مدرن دیگر مثل فوتبال مسلطی که تلاش کرد در منچسترسیتی راه بیندازد، نمی‌پسندد و بیشتر تیم‌هایی مثل بورنموث ایرائولا، نیوکاسل، برایتون و لیورپول موفق می‌شوند. رایو هم از اصول بازی مستقیم و فشرده پیروی می‌کند برای اینکه با تیم‌های تراز اول رقابت داشته باشد. لالیگا به اواخر فصل نزدیک می‌شود و سؤال اینجا است که آیا می‌توانند سهمیه اروپایی بگیرند. از یک طرف، باورش سخت است که رایو قدرت ادامه این روند را داشته باشد. تیم‌هایی مثل رئال سوسیداد، رئال بتیس، خیرونا و مایورکا اگرچه این اواخر افت کرده‌اند اما فهرست بازیکنان طولانی‌تر و مستعدتری دارند. از طرف دیگر، اعداد و ارقام مربوط به رایو کاملاً گویا است و نشان می‌دهد عملکرد این تیم برای حضور در نیمه بالای جدول شانسی و تصادفی نیست.
در دنیای فوتبال که فاصله فقیر و غنی هر روز بیشتر می‌شود، رایو تمام تلاشش را می‌کند که رقیب سرسختی بماند هرچند به دستاوردهای زیادی نرسد.
انتهای پیام/