رکوردهای معنادار سهراب در اردوی تیم ملی جوانان
بازنشستگی اجبــــاری؟
شاید در نگاه عموم قرار دادن چهره‌های شاخص و مدال‌دار ورزش ایران بلافاصله بعد از پایان دوره قهرمانی آنها در پست‌های مدیریتی یا فنی اتفاق و تصمیمی ایده‌آل باشد. اما بدون تردید و با نیم‌نگاهی به عملکرد نه‌چندان مطلوب اغلب قریب به اتفاق ستاره‌های ورزشی که بلافاصله از سکوی قهرمانی روی نیمکت مربیگری نشستند، درخواهیم یافت که جوانگرایی در کادرهای فنی خوب است، اما نه جوانگرایی انتحاری که در آن داشتن دانش و تجربه فنی کافی، همچنین یاد گرفتن فوت و فن و ریزه‌کاری‌های دنیای مربیگری لحاظ نشده باشد.
سهراب هم‌مسیر با کیانوش
سهراب مرادی قطعاً یکی از ستاره‌های نامدار، کم‌حاشیه و پرافتخار ورزش و وزنه‌برداری ایران است. برندی بزرگ که مطمئناً افتخاراتش در کتاب تاریخ ورزش ایران جاودانه خواهد ماند. مرادی اگر آسیب نمی‌دید، مطمئناً همچون المپیک 2016 ریو و رقابت‌های جهانی 2017 آناهیم امریکا می‌توانست همچنان در دنیا یکه‌تاز و رکوردشکن باشد. تا همین چند وقت پیش هم این‌طور به نظر می‌رسید که سهراب با درمان دردهای خود قصد دارد روی تخته برگردد. اما به یکباره معرفی او به عنوان سرمربی تیم‌های پایه(نوجوانان و جوانان) وزنه‌برداری ایران، آب سردی بود بر پیکر اهالی وزنه‌برداری. شاید در نگاه عام این‌طور به نظر می‌رسد که انتخاب سهراب مرادی برای هدایت تیم‌های پایه وزنه‌برداری به‌عنوان یک چهره شاخص و نامدار المپیکی، یک تصمیم ایده‌آل برای وزنه‌برداری و تیم‌های پایه به شمار می‌رود. اما فیلم‌ها و تصاویری که سهراب مرادی از وزنه زدن و حمله به رکوردها بیانگر سرحال بودن و آمادگی رکوردی و فیزیکی اوست و نشان می‌دهد که قهرمان وزنه‌برداری جهان و المپیک همچنان عاشق وزنه زدن و رقابت برای افتخارآفرینی روی تخته قهرمانی است. اما حالا که مسئولین فدراسیون وزنه‌برداری برای او حکم سرمربیگری تیم‌های ملی نوجوانان و جوانان را زده‌اند، این‌طور به نظر می‌رسد که شاید نگاه آنها به ادامه مسیر قهرمانی برای سهراب مرادی چیزی شبیه به همان نگاهی است که آنها نسبت به رقیب و هم‌تیمی قدیمی سهراب در تیم ملی وزنه‌برداری یعنی «کیانوش رستمی» داشتند. نگاهی منفی که نهایتاً منجر به خداحافظی رستمی از تیم ملی وزنه‌برداری ایران شد، حالا برای سهراب مرادی با شیبی ملایم و نرم‌تر، تبدیل شده به بازنشستگی اجباری و خداحافظی سهراب با دنیای قهرمانی و تیم ملی، در شرایطی که او همچنان سرحال و آماده، روی تخته دست به وزنه می‌شود و رکوردهایی را در تمرین برای خود ثبت می‌کند که شاید هم‌اکنون در تیم ملی بزرگسالان همتایان او توان ثبت و مهارش را ندارند!
هرچند امروز با حکمی که مسئولین کمیته فنی و فدراسیون وزنه‌برداری برای سهراب مرادی ثبت کردند(سرمربیگری تیم‌های پایه وزنه‌برداری) عملاً پرونده دوران قهرمانی مرادی بسته شده و او وارد فاز جدیدی شده به نام سرمربیگری تیم ملی و حضور در کادرفنی وزنه‌برداری. اما در عین شایستگی و توانمندی برای تکرار عناوین قهرمانی در عرصه‌های مختلف بین‌المللی، نهایتاً اتاق فکر فعلی مدیریتی و فنی فدراسیون وزنه‌برداری برای او هم همان نسخه و مسیری را ترسیم کردند که کمی قبل‌تر، با سبک وسیاقی متفاوت مشابهش را برای کیانوش رستمی پیچیده بودند. حالا باید منتظر ماند و دید که سهراب مرادی آیا می‌تواند بی‌خیال علاقه شدیدی که به وزنه زدن و تکرار دوران شیرین قهرمانی دارد شده و در سنگر مربیگری تفکرات و تجربیات مثبت المپیکی و جهانی‌اش را به آینده‌سازان وزنه‌برداری تزریق کند یا اینکه انرژی منفی حاصل از خداحافظی اجباری او از دنیای قهرمانی مچ او را در این کارزار سخت می‌خواباند؟
انتهای پیام/