برای استخدام مربی، ضابطه نداریم

دراگان اسکوچیچ تیم ملی را به جام جهانی می‌برد و او را اخراج می‌کنند، ویلموتس اصلاً به ایران نمی‌آید و بازی‌های رسمی مقدماتی جام جهانی را به حریفان می‌دهد ولی برای ماندنش التماس می‌کنند؛ استقلال در بحران به سر می‌برد اما مربی بحران استخدام نمی‌کنند؛ نساجی برای فرار از منطقه خطر نیاز به فردی دارد که تیم را از محدوده قرمز نجات دهد ولی به جای استخدام مربی وطنی که با قواعد بازی در این زمین آشنا باشد، مربی خارجی استخدام می‌کنند...
این قصه، سر دراز دارد. هر بار یک تصمیم مدیریتی جدید گرفته می‌شود، با خود می‌گوییم این آخرین‌بار است؛ اما این ریل هیچ‌وقت به آخر خط نمی‌رسد.
استخدام مربیانی از جنس برانکو و اسکوچیچ، باید همراه با برنامه‌ای بیش از 6 ماه باشد. برانکو در سال اولی که به پرسپولیس بحران‌زده رفت، فصل را در مکان سیزدهم تمام کرد، فصل بعد قهرمانی را با اختلاف گل‌زده، به استقلال خوزستان داد و قهرمانی‌های پرسپولیس از دو فصل بعد آغاز شد.
اسکوچیچ و برانکو و مربیانی با استراتژی برخاسته از فوتبال منطقه یوگسلاوی سابق، نیاز به زمان و آرامش دارند و شاید نبود این دو فاکتور مهم اجازه نمی‌دهد بوژوویچ با استقلال به برد برسد. اگر مدیران استقلال در شب دربی به این نکته اساسی توجه می‌کردند، این مربی را روی نیمکت استقلال نمی‌نشاندند.
متأسفانه استخدام مربی در این فوتبال، ضابطه و چهارچوبی ندارد و به همین دلیل می‌بینیم در بسیاری از موارد، انتخاب‌ها به دیوار بلند ناکامی می‌خورد.
انتهای پیام/