آغازی بر پایان دوران درویش؟

به گزارش ایران ورزشی دیدار پرسپولیس و استقلال خوزستان در حالی به پایان رسید که نتیجه‌ای جز تساوی بدون گل برای هیچ یک از طرفین به ارمغان نیاورد. این نتیجه که در ورزشگاه خانگی پرسپولیس رقم خورد، شانس پرسپولیس را برای قهرمانی تا حدود زیادی کاهش داد و کورسوی امید هواداران این تیم برای قهرمانی تقریباً از بین رفت.
این موضوع مانند جرقه‌ای بود که آتش خشم هواداران را شعله‌ور ساخت چرا که پس از سوت پایان بازی، صدای اعتراض‌ها و شعارها علیه رضا درویش، مدیرعامل باشگاه پرسپولیس، در ورزشگاه طنین‌انداز شد. هواداران حاضر در ورزشگاه، خواستار برکناری درویش از سمت خود شدند، اعتراضی که نشان از نارضایتی عمیق از عملکرد مدیریتی وی دارد. البته درویش خوش‌شانس بود که با محرومیت تماشاگران مرد، صدای اعتراض‌ها ضعیف‌تر بود و خانم‌ها خیلی مؤدبانه شعار دادند اما واقعیت اینکه این برای چندمین بار بود که درویش سیبل شعارهای هواداران خشمگین و عصبانی قرار می‌گرفت.
 دوران مدیریت رضا درویش در پرسپولیس، همواره با فراز و نشیب‌های متعددی همراه بوده است. انتخاب خوان کارلوس گاریدو به عنوان سرمربی در ابتدای فصل، به دلیل نتایج ضعیف، به سرعت با انتقادات گسترده‌ای روبه‌رو شد و در نهایت به برکناری وی پیش از نیم‌فصل انجامید. پس از یک دوره چهل روزه سرگردانی، اسماعیل کارتال به عنوان سرمربی جدید معرفی شد اما حتی این تغییر نیز نتوانست انتظارات هواداران را برآورده سازد.
 حذف از لیگ نخبگان آسیا، کنار رفتن ازجام حذفی، بسته بودن پنجره نقل و انتقالاتی، ناکامی در بازی سوپرجام و عملکرد ضعیف در لیگ برتر، مجموعه عواملی هستند که صبر هواداران پرسپولیس را لبریز و آنان که در فصول اخیر به قهرمانی‌های متوالی عادت کرده‌اند را به این باور رسانده که تغییر در رأس مدیریت باشگاه امری ضروری است.
 درویش، قریب به چهار سال بر مسند مدیریت پرسپولیس تکیه زده که با احتساب فصل جاری، این دومین سالی است که در دوران مدیریت او، پرسپولیس نتوانسته به عنوان قهرمانی دست یابد.
این موضوع به همراه سایر ناکامی‌های ذکر شده، فشار مضاعفی را بر او وارد آورده است اما کنسرسیوم بانکی به عنوان مالک باشگاه پرسپولیس، بارها در فصل جاری از درویش حمایت کرده است هر چند تداوم ناکامی‌ها و افزایش فشار افکار عمومی، ممکن است این حمایت را نیز متزلزل سازد و حالا آینده رضا درویش در پرسپولیس، بیش از هر زمان دیگری در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.