جای«انوشیروانی» بودم «مرادی» را برای انتخابات جهانی معرفی می‌کردم
رضازاده: در ناگویا طلا نگیریم باید دسته جمعی استعفا بدهیم
مجمع انتخاباتی فدراسیون جهانی وزنه‌برداری (IWF) قرار است طبق برنامه اعلام شده سوم و چهارم خردادماه جاری در شهر ریاض عربستان برگزار شود. انتخاباتی مهم وسرنوشت‌ساز برای مجموعه جهانی وزنه‌برداری که در آن باید تعیین سیستم جدید مدیریتی و اجرایی جهانی را مشخص کنند. سجاد انوشیروانی رئیس فدراسیون وزنه‌برداری ایران برای حضور در این مجمع انتخاباتی، بازهم مثل انتخابات کنفدراسیون وزنه‌برداری قاره آسیا، خودش به همراه بهداد سلیمی و وحید ربیعی یعنی رئیس، نایب رئیس و دبیر فدراسیون وزنه‌برداری را به ترتیب برای پست‌های هیأت اجرایی و هیأت رئیسه، کمیته فنی و کمیسیون توسعه فدراسیون جهانی معرفی کرده. برهمین اساس و با توجه به اینکه انوشیروانی و همراهانش پیش از رسیدن به کرسی مدیریت وزنه‌برداری، انتقادات زیادی به نحوه و نوع معرفی نامزدهای حاضر درمجامع بین‌المللی انتخاباتی وزنه برداری(کنفدراسیون آسیا و فدراسیون جهانی وزنه‌برداری) داشتند و حالا خودشان همان مسیر را با شدت و شتاب بیشتر دنبال می‌کنند، به سراغ حسین رضازاده پرافتخارترین چهره تاریخ وزنه‌برداری ایران رفتیم تا این تناقض ملموس در رفتار و عملکرد مجموعه مدیریتی فعلی وزنه‌برداری را از او پیگیر شویم که در حال حاضر هم عضو هیأت رئیسه و هم رئیس کمیته فنی فدراسیون وزنه‌برداری است.
* لیست نامزدهای ایرانی حاضر در مجمع انتخاباتی فدراسیون جهانی اعلام شد و باز هم جز نام رئیس، نایب رئیس و دبیر فدراسیون وزنه‌برداری اثری از معرفی سایر چهره‌های شناخته شده و توانمند برای کسب کرسی جهانی مثل حسین رضازاده، علی مرادی و... رویت نمی‌شود! جریان چیست؟
حقیقتاً، چند وقت پیش سجاد انوشیروانی با من در مورد معرفی لیست نامزدهای حاضر در مجمع انتخاباتی فدراسیون جهانی وزنه‌برداری صحبت کرد و اجازه گرفت که اسمم را به عنوان نامزد برای حضور در یکی از پست‌های مجمع انتخاباتی به فدراسیون جهانی معرفی کند اما من نپذیرفتم. از انوشیروانی تشکر کردم و به او گفتم، حضور در انتخابات جهانی و کسب کرسی بین‌المللی نیازمند زمان مناسبی است که بتوان ضمن گرفتن ارتباطات لازم با رأی‌دهنده‌ها و کشورهای مختلف، فضایی استاندارد ایجاد کرد که نهایتاً با داشتن پشتوانه ایده‌آل بتوانیم در مجمع دست پر حاضر شده و خیالمان از بابت کسب رأی در کمیسیون و کرسی که بدنبالش هستیم آسوده باشد. احتمالاً اگر شرایط مهیا باشد من در انتخابات کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا برای حضور در هیأت اجرایی کاندیدا خواهم شد. در مورد عدم معرفی چهره‌های شاخص و پیشکسوتانی که توان حضور در این مجامع بین‌المللی را دارند مثل علی مرادی یا برخی چهره‌های شاخص دیگر نیز خدا گواه است که من این موضوع را شخصاً به عنوان یک مطالبه از جامعه وزنه‌برداری به انوشیروانی انتقال دادم. من به سجاد گفتم اگر خودم رئیس فدراسیون بودم، تردید نکنید هرگونه اختلاف نظر یا عقیده‌ای هم که داشتم، چون بحث، بحث منافع ملی است، حتماً علی مرادی را برای نامزدی در انتخابات جهانی یا انتخابات کنفدراسیون قاره آسیا معرفی می‌کردم. بالاخره مرادی سال‌ها تجربه بین‌المللی دارد و دبیرکل کنفدراسیون آسیا بوده است. سوای آن او هم پیشکسوت و بزرگتر ما در وزنه‌برداری است، هم یکی از چهره‌های شناخته شده مدیریتی در مجموعه جهانی وزنه‌برداری. یا نفرات و پیشکسوتان دیگری مثل داود ملکی و... که اینها همگی می‌توانند با رایزنی صاحب کرسی شوند. به هرحال کاری است که شده و چاره‌ای نیست. به نظرم حالا که این عزیزان معرفی شدند، باید آنها را حمایت کنیم تا به امید خدا بتوانیم در فدراسیون جهانی وزنه‌برداری صاحب کرسی‌های ارزشمند و مرغوب شویم.
*چرا برای ریاست، دبیرکلی یا نایب رئیسی کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا نامزد نمی‌شوید؟
من هیچ وقت خودم را گول نمی‌زنم، چون بازی‌ها و مراودات سیاسی پشت پرده در انتخابات را می‌دانم و خوب درک می‌کنم. بنابراین جایی نامزد نمی‌شوم که از قبل می‌دانم آن کرسی یا جایگاه بهمن نمی‌رسد. درانتخابات جهانی و کنفدراسیون وزنه‌برداری قاره آسیا هم همین وضعیت وجود دارد. از قبل تقریباً مجموعه‌ای که در رأس هستند، همه چیز را بستند و روز رأی‌گیری فقط نفرات می‌نشینند و کرسی را که از قبل برایش بسته‌اند رسماً دریافت می‌کنند. به همین دلیل من چون قبلاً هم عضو هیأت رئیسه و اجرایی کنفدراسیون آسیا بودم، به نظرم می‌شود این کرسی را دوباره کسب کرد، اگر البته شرایط همه جوره فراهم باشد.
*به عنوان رئیس کمیته فنی آیا خداحافظی نصیرشلال و انتخاب سلیمی می‌تواند در بازی‌های آسیایی ناگویا منجی وزنه‌برداری شود؟
-خب بببنید، به نظرم این تصمیم یعنی انتخاب بهداد سلیمی برای سرمربیگری تیم ملی بزرگسالان در شرایط فعلی بهترین تصمیم ممکن بود. شرایط تیم خوب نبود و در بازی‌های آسیایی هانگژو و المپیک فرانسه ناکام بودیم. قبول کنیم یا نه هم مردم و هم مسئولین از وزنه‌برداری توقع دارند تا در عرصه‌های مختلف بین‌المللی بدرخشد و مدال‌های خوشرنگ کسب کند. بنابراین ما به عنوان خادم وزنه‌برداری باید هر کاری می‌شود انجام دهیم تا این توقع به حق مرتفع شود. شخصاً معتقدم بهداد گزینه بسیار باانگیزه و خوبی برای سرمربیگری تیم ملی در شرایط فعلی است. هم قهرمان نامدار این رشته است، هم کلاس بین‌المللی مربیگری رفته است. انگیزه هم به اندازه کافی برای این کار دارد. بنابراین باید به او تا بازی‌های آسیایی ناگویا زمان بدهیم. من در جلسه کمیته فنی بی‌تعارف به همه رفقا گفتم، اگر در بازی‌های آسیایی ناگویا وزنه‌برداری برای کاروان ایران مدال«طلا» کسب نکند خودمان همانجا باید دسته جمعی استعفا بدهیم و خداحاظفی کنیم. کار بسیار سخت است، کشورهای آسیایی و رقبای ما در دنیا با تمام قدرت دارند کار می‌کنند. اما من شاهدم الان کارهای حمایتی و زیرساختی قابل تقدیری انجام شده که می‌توانیم به آینده امیدوار باشیم. به طور مثال دوستان در جلسه کمیته فنی برای بازی‌های آسیایی ناگویا جدیترین تهدید را برای مدال طلای ما وزنه‌بردار بحرینی(گورمیناسیان) پیش‌بینی کردند، اما من به آنها گفتم، وزنه‌بردار جوان عراقی که بیخ گوش ما است و درجهانی رکورد جوانان جهان را در فوق سنگین ثبت کرد، اگر تا بازی‌های ناگویا وزنش را بالا بیاورد، شک نکنید که جدیترین تهدید ما برای طلای بازی‌های آسیایی در فوق سنگین است. در کل جوانان خوبی داریم که باید با سرمایه‌گذاری و میدان دادن به آنها مسیر مدال‌آوری و درخشش در آسیا و جهان را برای خود هموار کنیم. کار سخت است اما ما هم همیشه در دنیا مدعی بودیم.
انتهای پیام/