همکاری هیأت فوتبال و باشگاه‌ها؛ حلقه مفقوده

اتفاقات غیرفوتبالی در ورزشگاه‌های فوتبال کشورمان در بیست و چهارمین دوره لیگ برتر به اوج خود رسیده و متأسفانه هیچ بازی در این دوره از رقابت‌ها پیدا نمی‌شود که حواشی آن بر مسائل فوتبالی، تاکتیکی و تکنیکی غلبه نداشته باشد. این اتفاقات در حالی رخ می‌دهد که متأسفانه برعکس سال‌های گذشته در این دوره از رقابت‌ها شاهد حواشی بیشتر در ورزشگاه‌های سایر استان‌ها و غیر از تهران هستیم و باز هم متأسفانه یک پای ثابت این حواشی مربوط به هواداران و تماشاگران فوتبال می‌شود.

فارغ از اینکه در طی دوره‌های مختلف درگیری برخی از بازیکنان و مربیان معمولاً حواشی را رقم می‌زند، در بازی‌های اخیر متأسفانه شاهد برخی پرخاشگری‌ها و ایجاد حواشی مختلف از طرف هواداران و تماشاگران فوتبال بودیم که نیازمند به آسیب شناسی در این حوزه کاملاً مشهود است.

این اتفاقات و حواشی در حالی رخ می‌دهد که به جهت بافت جمعیتی یکدست سایر استان‌ها غیر از تهران، معمولاً این انتظار وجود دارد که مثل گذشته شاهد اتفاقات بهتری در ورزشگاه‌های استان‌ها باشیم. اما به نظر می‌رسد برخی اتفاقات دقیقاً باعث شده است نه تنها این انتظارات برآورده نشود بلکه شاهد بروز برخی رفتارهای خارج از انتظار هستیم که حداقل رخ دادن این اتفاقات و حواشی در شهرستان‌ها اصلاً با رفتار و منش‌ آنها جور در نمی‌آید.

همان‌طور که گفته شد آسیب‌شناسی این موضوع نیاز واقعی فوتبال کشورمان است، اما با وجود این به نظر می‌رسد در کنار ضرورت ساماندهی برگزاری بازی‌ها در استان‌های مختلف کشورمان، باید به این نکته مهم توجه شود که همکاری هیأت‌های فوتبال با باشگاه‌های فوتبال در درجه اول اهمیت قرار دارد. متأسفانه نوع رفتار هواداران و تماشاگران فوتبال در ورزشگاه‌های استان‌های مختلف کشورمان به خوبی نشان می‌دهد که این هواداران و تماشاگران با رضایت و رفاه نسبی در ورزشگاه حضور ندارند و با پشت سرگذاشتن برخی ناهماهنگی‌ها و سختی‌ها در ورزشگاه‌ها حاضر می‌شوند.

متأسفانه کاملاً مشهود است نه تنها هماهنگی و همکاری خوبی بین هیأت‌های فوتبال و باشگاه‌ها وجود ندارد، بلکه حتی هیأت‌های فوتبال در بسیاری از استان‌ها حمایت جدی از باشگاه‌ها ندارند.

براساس آیین‌نامه‌های فدراسیون فوتبال، هیأت‌های فوتبال مسئول اصلی فوتبال در استان‌ها هستند و مسئولیت بخش اعظمی از مسائل فوتبالی در هر استان، به هیأت فوتبال آن استان مربوط می‌شود و در حقیقت هیأت‌های فوتبال استان‌ها نه تنها باید به امورات فوتبال استان خود بپردازند بلکه باید حمایت‌های جدی از باشگاه‌های فوتبال داشته باشند و در هماهنگی و همکاری با یکدیگر، فضای مناسبی را برای هواداران و تماشاگران ایجاد نمایند تا هوادار با ذهنی آرام در ورزشگاه‌ها حاضر شده و بدون ایجاد حاشیه‌ای از تماشای فوتبال لذت ببرد.

چیزی که به نظر می‌رسد در حال حاضر و بخصوص در بیست و چهارمین دوره لیگ برتر، حلقه مفقوده بین هیأت‌های فوتبال و باشگاه‌ها است که اولین اثر آن در رفتار و کردار هواداران و تماشاگران فوتبال دیده می‌شود. این اتفاقات در استان‌ها در حالی رخ می‌دهد که خوشبختانه در پایتخت این وضعیت حداقل برعکس بوده است و باشگاه‌ها با همکاری هیأت فوتبال توانسته‌اند، بازی‌های بهتری را برگزار نمایند و حواشی ورزشگاه‌های استان تهران، به مراتب کمتر از سایر ورزشگاه‌ها بوده است.