هنجارشکنی قانونی

به گزارش ایران ورزشی، پس از انتقادات به رأی پرونده شجاع خلیل‌زاده و جریمه ۵۰۰ میلیونی این بازیکن در جریان حواشی مسابقه تراکتور و چادرملو، ابوالفضل حسن‌زاده رئیس کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال ایران به دفاع از این رأی پرداخت و گفت: «ما باید روزی پاسخ تمام رفتارهای خود را بدهیم. این پرونده هم مثل ۲۴۰۰ پرونده دیگری است که رأی داده‌ایم و به دور از حاشیه و هیاهوی رسانه‌ای و هواداری بوده است که در یک فضای حقوقی تصمیم‌گیری شد. ماده ۶۴ آیین‌نامه انضباطی فوتبال اعلام می‌کند اگر بازیکن با رفتار غیرورزشی خود باعث توهین به شخص یا جمعی شود از پنج میلیون تومان و توبیخ کتبی یا یک جلسه محرومیت یا ترکیبی از این دو مواجه می‌شود ولی در کنار این ماده، مورد دیگری داریم. در ماده ۹۴ موارد تخفیف در تنبیه را الزاماً تعیین کرده است. در آن مورد گذشت شاکی و همچنین اوضاع و احوالی که باعث شده این تخلف صورت بگیرد را باید در نظر گرفت. میزان جریمه‌ای که برای باشگاه‌ها و بازیکنان پیش‌بینی شده است از یک ریال تا دو میلیارد تومان است. برای بازیکنان و مربیان شاغل در لیگ برتر از یک ریال تا یک میلیارد تومان است. این موضوع بر اساس دفاعیه تراکتور بود و به خاطر این دفاع که صحت آن بر ما اثبات نشد خود باشگاه را هم ۵۰۰ میلیون تومان جریمه کردیم. رأی تعلیقی آقای خلیل‌زاده و باشگاه چادرملو اردکان هنوز قطعی نشده است که باید به تأیید استیناف برسد و سپس مورد بررسی قرار خواهد داد.»
مسأله اینجاست که به لحاظ قانونی در صورت توافق دو باشگاه، جریمه نکردن یک بازیکن منعی ندارد اما با وجهه عمومی این اتفاق و هنجارشکنی یک بازیکن که فضای فوتبال ایران را مشوش کرده باید چه کرد؟
آیا همیشه باید یک شاکی خصوصی در حوزه فوتبال وجود داشته باشد که افراد دست به کارهای ناشایست نزنند؟ رئیس کمیته انضباطی خود اعلام کرده که دفاعیه باشگاه تراکتور اثبات نشده و بنابراین، شجاع خلیل‌زاده در زمین رفتار ناشایستی را انجام داده است. با توجه به صحبت‌های رئیس کمیته انضباطی، آیا به سادگی گذشتن از یک عمل ناشایست که نقل محافل فوتبال ایران شده، قدرت کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال را زیر سؤال نمی‌برد؟
انتهای پیام/