هوشیاری به موقع اسپالتی

به گزارش ایران ورزشی؛ جدایی لوچانو اسپالتی از ناپولی بعد از قهرمانی فوق العاده فصل قبل دلیل داشت و در این فصل به چشم آمد ابتدا زیر نظر رودی گارسیا و بعد والتر ماتزاری. آشکار بود که در آن فصل جادویی همه چیز سر جایش قرار گرفت و سقوط بعد از آن، اجتناب ناپذیر بود. اسپالتی مصاحبه های زیادی کرد در توضیح تصمیمش، اینکه تمام توانش را گذاشته و انرژی اش تمام شده اما دلیل اصلی این بود که «تیم بهتر از این نمی شود و باید در اوج خداحافظی کرد».

بنابراین عجیب است که خیلی ها آئورلیو دلورنتیس را به خاطر ویران کردن این پروژه در شش ماه سرزنش می کنند. رییس ناپولی اشتباهات زیادی دارد مثل اشاره به رفتن امثال لورنزو اینسینیه و دریس مرتنز که به اندازه انتصاب گارسیا به عنوان جانشین اسپالتی بد بود. بزرگترین نگرانی از این بود که دلورنتیس با فروش ستاره های تاثیرگذار خود برای سود بیشتر تیم را از بین ببرد اما تنها جداشده از تیم، کیم مین جائه بود که در قراردادش بند فسخ بود. مقاومت در برابر پیشنهاد خرید ویکتور اوسیمن و خویچا کواراتسخلیا باید تحسین شود چون قیمت بازیکن گرجی بعد از آن که مدافعان متوجه شدند تنها مهارتش حرکت عرضی و شوت با پای راست است، به شدت افت کرده. معلوم نیست چرا مربی ها با او حرف نمی زنند که توانایی ضربه زدن با دو پا ویژگی نادر و باارزش او است و می تواند از آن بهتر استفاده کند.

کواراتسخلیا نمونه آشکاری است از دلیل افت ناامیدکننده ناپولی در این فصل. او درخشش خیره کننده ای داشت اما استمرار پیدا نکرد. در لیگ تاکتیکی ایتالیا، بااستعدادترین ستاره ها مورد مطالعه قرار می گیرند تا خنثی شوند. اوسیمن هم مثل قبل موثر نیست چون با نفرات بیشتری کنترل می شود و دچار مصدومیتی بی سابقه شده. این قابل پیش بینی بود.

اگر اسپالتی می ماند هم ناپولی نمی توانست آن نتایج را تکرار کند و حالا مشخص است که برای قرارگرفتن در میان چهار تیم بالای جدول هم کار بسیار سختی در پیش دارند. فصل قبل همه چیز بر وفق مرادشان بود و نمی گوییم اسکودتو یک اتفاق عجیب بود اما وقتی تیمی بیش از 30 سال آن را نمی برد و پر از بازیکنانی است که هیچ کدام چیزی نبرده اند، این موفقیت نمی تواند پایدار باشد. نه اینکه درست مثل قهرمانی لسترسیتی در لیگ برتر باشد اما نباید فراموش کنیم ناپولی بعد از روزهای حضور دیگو آرماندو مارادونا هرگز به چنین موفقیتی نرسیده بود.

مثل لستر کلودیو رانیری، هم بازیکنان برای موفقیت تیم متحد شده بودند و تیم های دنبال کننده هم به جان یکدیگر افتادند تا برتری غیرقابل جبرانی برای ناپولی شکل بگیرد. آنها در دو ماه اخیر افت را شروع کرده بودند، نمونه اش باخت به میلان در یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان و اینکه کواراتسخلیا آخرین گلش را در اسفند به ثمر رساند.

بنابراین به آسانی می توان گارسیا، ماتزاری یا دلورنتیس را به خاطر پایین آمدن استاندارد تیم مقصر دانست اما از ابتدا هم قرار بود فصل سختی پیش روی ناپولی باشد. هیچ چیز از آن قهرمانی باشکوه فراتر نمی رفت و حاصلش این فصل غم انگیز است. اسپالتی این را می دانست و با هوشیاری به موقع از تیم جدا شد.