اسلوت؛ مردی مثل هیچکس

بازیکنان لیورپول تابستان گذشته نگران بودند که مربی جدید چطور جای اسطوره‌ای مثل یورگن کلوپ را می‌گیرد اما آرنه اسلوت از همان ابتدا خودش را ثابت کرد؛ از همان نخستین دیدار در هتل فیرمونت قبل از شروع پیش‌فصل و سفر به امریکا. نام‌ها روی بورد نوشته شده بود و برنامه دیدار تک‌تک بازیکنان با یکی از اعضای کادر مربیگری اسلوت. جزئیات تمرین هم کاملاً مشخص بود.

کلوپ در 9سال کار در لیورپول و تحول این تیم دل‌ها را برد. اسلوت با روش متکی بر آموزش و اعتماد کامل به بازیکنان که کلوپ پایه‌اش را گذاشته بود و مربی با روش خودش ادامه داد، به دنبال بردن ذهن‌ها بود. با مربیگری تیمی که از رهبر بود و ذهنیتش با استعدادهایش منطبق بود، اسلوت بهترین کار ممکن را کرد و تیم را به رکورد 20 قهرمانی منچستریونایتد رساند. ریچارد هیوز، مدیر ورزشی لیورپول 12ماه قبل با اسلوت در خانه‌اش در زووله دیدار کرد و این خوره فوتبال، آنالیزها و رفرنس‌هایی را رو کرد که انتخاب اول باشگاه برای جانشینی کلوپ شد. مربی آلمانی در نوامبر 2023 به مالکان باشگاه خبر داد و در ژانویه 2024 هواداران با این خبر شوکه شدند، فرصت خوبی برای پیداکردن جانشین داشتند و آن را از دست ندادند. نشست‌هایی که بخش ثابت تمرین‌های روزانه شده بود باعث شد اسلوت ایده‌های تاکتیکی‌اش را در جریان پیش‌فصلی که تحت تأثیر برگزاری یورو 2024 بسیار کوتاه شده بود، جا بیندازد. مربی هلندی تنها 13روز قبل از نخستین بازی لیگ برتر برابر ایپسویچ تمام بازیکنانش را در اختیار داشت اما به قول خودش فرصتی برای بهانه‌تراشی نبود. بحث‌های تاکتیکی پیش‌بینی نشده بخشی از کار اسلوت بود. اگر مربی بازیکنی را در راهروی مرکز تمرین می‌دید از این فرصت برای بیان تاکتیک‌ها استفاده می‌کرد. به‌جای انتقاد از نمایش ضعیف نیمه اول، او در بین دو نیمه به مسائل تاکتیکی می‌پرداخت و با آرامش به تغییرات لازم اشاره می‌کرد. بازی خانگی اسفند با ساوتهمپتون استثنا بود، اسلوت قبل از صحبت‌های تاکتیکی از خجالت بازیکنان در آمد و باخت یک بر صفر نیمه اول تا دقیقه55 به برد 2 بر یک تبدیل شد.

مربی 46ساله تنها به انگلیس آمده و همسرش در کنار دو فرزندشان در هلند مانده که در سن امتحانات هستند. سخت بوده اما به اسلوت کمک کرده وقت بیشتری برای تماشای بازی‌های رقبا داشته باشد. خانواده‌اش هر وقت فرصت باشد می‌آیند مثل والدینش. پدر اسلوت، آرند، تصویر سخت‌ترین منتقد او بعد از برد مقابل لیل در ژانویه را داشت اما واقعیت متفاوت است. او در برنامه‌های رسانه‌ای بعد از بازی پسرش را همراهی می‌کند و با افتخار تماشا می‌کند و لبخند می‌زند. بعد از معدود ناکامی‌ها اسلوت عوض نمی‌شود، همچنان آرام است و با صداقت حرف می‌زند.
کلوپ بمب انرژی قبل، در جریان و بعد از بازی‌ها بود اما اسلوت استاد «ذن» است، در بیشتر اوقات. بازی با اورتون که دو امتیاز از دست رفت و اسلوت به خاطر اعتراض به داوری، دو جلسه محروم شد، یک استثنا بود. اعتماد به فرایند پیشرفت تیم بعد از باخت خانگی شهریور به ناتینگهام فارست آشکار بود. اسلوت شگفت‌زده شد از باختن به تیمی که فصل قبل برای بقا می‌جنگید، البته حالا نظرش به فارست عوض شده اما با آنکه در بازی بعد هم از میلان عقب افتادند، اما تردیدی درباره پیشرفت وجود نداشت. 26بازی در لیگ نباختند.

اسلوت که 11 پیروزی در 12 بازی اولش رکوردی برای مربیان لیورپول محسوب می‌شود، هرگز تلاش نکرده جای کلوپ را بگیرد. ویژگی‌های مشابهی دارند از جمله فوتبال هجومی و پرتحرکی که تیم‌شان ارائه می‌کند. مربی سابق فاینورد پنج هفته قبل از معارفه‌اش در کنار هیوز در این کار بود، این تأخیر برای او خوب بود چون می‌خواست بین معرفی‌اش به‌عنوان مربی لیورپول و خداحافظی پرشور کلوپ فاصله بیفتد، او می‌خواست خودش باشد و قرار نبود پا جای پای کلوپ بگذارد. بازیکنان کلوپ را در آغوش گرفت و عناصری از بازی مربی آلمانی را به تیمش آورد اما سبک خودش را داشت. خط میانی شکوفا شد و بازی‌های رایان گراونبرخ به عنوان شماره6 استثنایی بود. اسلوت برنامه‌اش را ریخته بود حتی قبل از آنکه تلاش برای جذاب مارتین سوبیمندی، هافبک دفاعی رئال سوسیداد به بن‌بست برسد. اسلوت بازی‌های هافبک تیم ملی هلند در آژاکس را دیده بود که می‌تواند نقش دفاعی‌تری را برعهده بگیرد. یک بازی شاخص در برد 3برصفر مقابل منچستریونایتد در پیش فصل اسلوت و دستیارانش را متقاعد کرد.

آیا مربی لیورپول خوش‌شانس بود؟ قرعه مهربان باعث شد قهرمان لیگ برتر از روز اول سلطه‌اش را آغاز کند و البته سقوط منچسترسیتی که کلوپ خوابش را هم نمی‌دید اما خوش‌شانسی اصلی اسلوت به میراث بردن یک رختکن عالی و داشتن تیمی متعادل و مستعد بود تا جایی که لیورپول در فصل نقل و انتقالات تابستان گذشته بسیار آرام کارش را دنبال کرد. موضوع پایان قرارداد، ویرجیل فان‌دایک را بهم نریخت و او مقتدرانه کاپیتان تیم شد؛ یک رهبر واقعی. محمد صلاح بیش از هر بازیکن دیگری در پنج لیگ ممتاز اروپا گل و پاس گل داشت و در 32سالگی یکی از بهترین‌های جهان به حساب می‌آید. هر دو هم قراردادشان را تمدید کردند. تیم پر از بازیکنان بزرگ و جاافتاده است، ابراهیما کوناته این فصل کاپیتان فرانسه بوده، دومینیک سوبوسلای کاپیتان مجارستان است، اندری رابرتسون کاپیتان اسکاتلند و آلیسون بکر و ترنت الکساندر آرنولد قدرت رهبری بالایی دارند و کمک کرده‌اند انتقال مربی کاملاً نامحسوس دنبال شود. اسلوت در نخستین کنفرانس خبری به‌عنوان مربی لیورپول گفت: «من مثل یورگن نیستم». این خیلی هم درست نیست چون هر دو توانسته‌اند لیورپول را به قهرمانی در لیگ برتر برسانند.
 
صلاح بالاتر از آگوئرو
محمد صلاح از سال 2017 که به انگلیس آمد، عصر جدیدی را در حرفه‌اش آغاز کرده و حالا برای دومین بار قهرمانی لیگ برتر را با لیورپول به دست آورده است. او در برد 5 بر یک لیورپول مقابل تاتنهام در هفته سی و چهارم که به قهرمانی قرمزها منجر شد، یکی از گل‌های تیمش را زد تا بالاتر از اسطوره‌ای آرژانتینی قرار بگیرد. او با گلی که زد تعداد گل‌هایش در لیگ برتر را به 185گل رساند، دو تا برای چلسی و 183گل برای لیورپول و رکورد بهترین گلزن خارجی لیگ برتر که با 184گل در اختیار سرخیو آگوئرو بود، از آن خود کرد. آگوئرو از سال 2020 که با گلزنی‌هایش برای منچسترسیتی از رکورد 175 گل تیری آنری عبور کرد، رکورددار بود. صلاح که قراردادش با لیورپول را تا تابستان 2027 تمدید کرده، حالا نفر پنجم بهترین گلزنان تاریخ لیگ برتر است. آلن شیرر با 260 گل نفر اول است، هری کین با 213، وین رونی با 208 و اندی کول با 187 گل نفرات بعدی هستند.
 
 
 
لیورپول به رکورد 20 قهرمانی رسید
منچستریونایتد باید از عصر یخبندان عبور کند
یک ساعت بعد از شروع بازی منچستریونایتد با بورنموث، هواداران میهمان می‌خواندند: «20 بار، 20 بار، منچستریونایتد، 20 بار، 20 بار.» این آواز مایه دلگرمی یونایتد از سال 2013 است که بیستمین و آخرین قهرمانی‌شان در لیگ انگلیس را به دست آوردند قبل از آنکه سرالکس فرگوسن بازنشسته شود. شاید در جریان بازی، هواداران منچستریونایتد نمی‌دانستند چند ساعت بعد لیورپول قهرمان می‌شود و در تعداد 20قهرمانی در بالاترین سطح فوتبال انگلیس با آنها برابر می‌شود. با گل وقت‌های تلف شده راسموس هویلان در ورزشگاه وایتالیتی از شکست گریختند اما به پایان فصلی نزدیک می‌شوند که یک شکست کامل بود. یونایتد از پنج بازی آخرش تنها دو امتیاز گرفته و در رده چهاردهم قرار دارد. آنها شاید بدترین فصل بیش از نیم قرن اخیر را تجربه کنند که تیم در آن سال سقوط کرد. بعد از آن بدترین فصل، 1990-1989 بود که یونایتد سیزدهم شد و لیورپول هجدهمین قهرمانی‌اش را به دست آورد. بعد از فرگوسن، دیوید مویس، لویی فان‌خال، ژوزه مورینیو، اوله‌گونار سولشر و اریک تن‌هاخ سعی‌شان را کرده‌اند و حالا نوبت روبن آموریم است که منچستریونایتد را از این شرایط بغرنج نجات دهد.

هواداران از این مربی حمایت می‌کنند هرچند باور دارند قهرمانی لیگ اروپا هم مرهمی بر زخم جان‌شان نیست. باید در نیمه‌نهایی لیگ اروپا با اتلتیک بیلبائو بازی کنند که تیم چهارم لالیگا است. فرگوسن در یک‌هشتم نهایی لیگ اروپای فصل 2012-2011 نتوانست آنها را شکست دهد وقتی آندونی ایرائولا، مربی فعلی بورنموث برای آن تیم بازی می‌کرد. قهرمانی در فینال که در بیلبائو برگزار می‌شود، یونایتد را به لیگ قهرمانان می‌رساند و در واقع تنها راه بازگشت شیاطین سرخ به جمع بهترین‌های اروپا است. نزدیک به چهار سال از حضور فرگوسن روی نیمکت منچستریونایتد می‌گذشت که نخستین جام را بردند و مسیر تیم عوض شد. آن موقع خبری از رسانه‌های اجتماعی و چرخه‌های خبری 24ساعته نبود اما شاید اگر به آموریم هم این فرصت را بدهند، بتواند تیم را از عصر یخبندان خارج کند.