صفرتا ۱۰۰ کنترل ورزشگاه‌ها در اختیار کانون‌‌های هواداری

موضوع رفتارهای ناشایست هوادارنماها در استادیوم‌های فوتبال سال‌هاست که به یک معضل جدی در ورزش ایران تبدیل شده است. فحاشی، توهین و رفتارهای خشونت‌آمیز نه تنها از نظر اخلاقی مذموم هستند، بلکه بر وجهه فوتبال کشور در سطح بین‌المللی نیز تأثیر منفی می‌گذارند. در این میان، بحث پیرامون نقش و کارکرد کانون‌های هواداری همواره مطرح بوده است. آیا این کانون‌ها توانسته‌اند نقش مؤثری در کاهش تنش‌ها و بهبود فضای استادیوم‌ها ایفا کنند؟ آیا صرفاً وجود اسمی کانون هواداری کافی است یا باید شاهد عملکرد واقعی و تأثیرگذار آنها باشیم؟
با توجه به این دغدغه‌ها به نظر می‌رسد سازمان مدیریتی فوتبال ایران باید برای اصلاح جو موجود اقدامی اساسی انجام دهد. مهدی تاج با تأکید بر ساماندهی هواداران توسط این کانون‌ها، وعده داد که از فصل آینده لیگ برتر تحت کنترل کامل آنها برگزار خواهد شد. همچنین، دستور برگزاری دو دیدار استقلال خوزستان و خیبر خرم‌آباد به همراه چادرملو اردکان و فولاد خوزستان در فصل جاری زیر نظر کامل کانون هواداران، نشان از عزم فدراسیون فوتبال برای جدی گرفتن این موضوع دارد.
هدف بلندپروازانه تاج، کاهش حضور یگان‌های ویژه پلیس در استادیوم‌ها و واگذاری مسئولیت برقراری نظم و انضباط به کانون‌های هواداری است. اما آیا این هدف قابل دستیابی است؟ و چه سازوکارهایی برای تحقق آن در نظر گرفته شده است؟
تاج همچنین به نبود کانون‌های هواداری کارآمد در تیم‌های فوتبال ایران هشدار داده و اعلام کرده است که از حضور هواداران باشگاه‌هایی که نسبت به ایجاد و فعال‌سازی کانون‌های هواداری در چهارچوب دستورالعمل ابلاغی پیروی نکنند، در مسابقات مختلف ممانعت خواهد شد. تشکیل ستادی ویژه برای رصد و پایش کانون‌های هواداری در فدراسیون فوتبال نیز نشان از اهمیت این موضوع برای فدراسیون دارد.
اما سؤال اینجاست که آیا صرفاً تشکیل کانون و معرفی اعضای آن کافی است؟ آیا صرفاً وجود اسمی کانون‌های هواداری، بدون برنامه‌ریزی و اقدامات عملی، می‌تواند تغییری در رفتار هواداران ایجاد کند؟
در حال حاضر، برخی از تیم‌های مطرح کشور مانند پرسپولیس، استقلال و تراکتور دارای کانون هواداری هستند. اما این کانون‌ها چه اقداماتی برای آرام کردن جو استادیوم‌ها و بهبود فرهنگ هواداری انجام داده‌اند؟ آیا برنامه‌های مدونی برای آموزش هواداران، ترویج رفتارهای مثبت و جلوگیری از رفتارهای ناشایست دارند؟
به نظر می‌رسد که باشگاه‌ها و فدراسیون فوتبال باید به این موضوع به عنوان یک سرمایه‌گذاری بلندمدت نگاه کنند. باشگاه‌ها باید با نظارت دقیق بر عملکرد کانون‌های هواداری خود، از آنها بخواهند که برنامه‌های عملی و تأثیرگذاری را اجرا کنند. فدراسیون فوتبال نیز باید با اختصاص ردیف بودجه‌ای به تیم‌ها، آنها را در سرمایه‌گذاری روی بخش فرهنگی یاری کند.
بهبود فرهنگ هواداری نیازمند یک تلاش همه‌جانبه است. فدراسیون فوتبال، باشگاه‌ها، هواداران و رسانه‌ها همگی باید در این مسیر نقش خود را ایفا کنند. ایجاد یک فضای سالم و پرشور در استادیوم‌ها نه تنها باعث لذت بیشتر تماشاگران از فوتبال می‌شود، بلکه به ارتقای جایگاه ورزش کشور در سطح بین‌المللی نیز کمک خواهد کرد.
در پایان با نگاهی به پیشرفت‌های چشمگیر فوتبال باشگاهی عربستان سعودی در سال‌های اخیر، می‌توان دریافت که سرمایه‌گذاری روی زیرساخت‌ها و فرهنگ‌سازی، نقش مهمی در موفقیت یک تیم و یک کشور در عرصه ورزش دارد. استفاده از شیوه‌های نوین تشویق به جای بوق و بلندگو، نمونه‌ای از این رویکرد است.
به امید روزی که استادیوم‌های فوتبال کشورمان شاهد حضور پرشور و همراه با احترام هواداران باشند و کانون‌های هواداری نقش واقعی خود را در ارتقای فرهنگ هواداری ایفا کنند.