بله آقا مهدی، خیریتی در کار بود

جمله معروف «حتماً یک خیریتی در آن بوده» که مهدی طارمی در سال ۹۵ بعد از محرومیت 4 ماهه‌اش در شب مهم‌ترین بازی فصل پرسپولیس بر زبان آورد، همچنان در خاطره فوتبال‌دوستان ایرانی طنین‌انداز است. این جمله، یادآور یک مقطع حساس و پرهزینه در تاریخ باشگاه پرسپولیس است؛ تابستانی که طارمی با رؤیای بازی در لیگ ترکیه راهی ریزه اسپور شد و قرارداد بست، اما دوباره به ایران بازگشت و پیراهن سرخ پرسپولیس را بر تن کرد. این تصمیم، عواقبی سنگین به همراه داشت: محرومیت چهار ماهه برای خود طارمی و جریمه سنگین ۸۰۰ هزار یورویی برای باشگاه پرسپولیس، درست در آستانه دیدار سرنوشت‌ساز نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان آسیا مقابل الهلال.
در آن شب تلخ، در حالی که پرسپولیس با تمام توان برای رسیدن به فینال آسیا تلاش می‌کرد، ضربه غیبت طارمی و شوک ناشی از جریمه، تیمی که امید اول ایرانی‌ها برای قهرمانی پس از سه دهه بود را به‌شدت تحت تأثیر قرار داد. پرسپولیسِ بدون کمال کامیابی‌نیا، بدون مهدی طارمی، بدون محمد انصاری و با روحیه‌ای متزلزل، یارای مقابله با قدرت الهلال عربستان را نداشت. شکست سنگین در آن دیدار، نه تنها آرزوی قهرمانی را نقش بر آب کرد، بلکه زخمی عمیق بر پیکره باشگاه و هوادارانش بر جای گذاشت.
واکنش طارمی به این فاجعه، اما جمله‌ای بود که تا سال‌ها نقل محافل شد: «حتماً یک خیریتی توش بوده». جمله‌ای که در آن زمان، برای بسیاری از هواداران پرسپولیس، طعنه‌آمیز و غیرقابل هضم به نظر می‌رسید. چگونه می‌توانست خیری در محرومیتی باشد که نه تنها خود طارمی را از بازی محروم کرد، بلکه باشگاه را نیز در آستانه یک بحران بزرگ قرار داد؟ چگونه می‌شد در این اتفاق تلخ، نعمتی پنهان یافت؟
با وجود خشم و ناراحتی هواداران پرسپولیس، گذر زمان و مسیری که طارمی در ادامه طی کرد، نشان داد که شاید حق با او بود. شاید در پس آن محرومیت و شکست، خیریتی نهفته بود که در آن زمان قابل درک نبود.
طارمی در آن سال با پرسپولیس نتوانست به فینال آسیا برسد و راهش از این تیم جدا شد. هفته گذشته و در حالی که هفت سال از آن محرومیت چهار ماهه می‌گذشت، طارمی در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا، پاس گل صعود تیمش به فینال را داد. این اتفاق، گویی پاسخی بود به تمام سؤالات و تردیدهای آن زمان. گویی سرنوشت او را از آسیا به اروپا هدایت کرده بود تا در بالاترین سطح فوتبال باشگاهی جهان، به افتخارات بزرگی دست یابد.
این سیر تحول، درس بزرگی به ما می‌دهد. گاهی اوقات، مسیرهایی که خداوند برای ما مقدر می‌کند، در ابتدا دردناک و ناخوشایند به نظر می‌رسند. ممکن است با سختی‌ها و چالش‌هایی مواجه شویم که درک حکمت آن برایمان دشوار باشد اما اغلب، در انتهای این مسیرهای دشوار، پاداشی بزرگ و پایانی شیرین نهفته است.
در آن روزها، حتی عادل فردوسی‌پور، مجری سرشناس برنامه ۹۰ نیز با طارمی و جمله «خیریت» او شوخی می‌کرد و این واژه به طنز مورد استفاده قرار می‌گرفت اما اکنون، بعید است کسی از «خیریت» آن روزها بی‌خبر باشد. اکنون، مهدی طارمی در آستانه قهرمانی در اروپا قرار دارد، افتخاری که شاید هرگز در آسیا نصیبش نمی‌شد.
این داستان، یادآور این نکته است که نباید در قضاوت زودهنگام عمل کرد و باید به حکمت الهی ایمان داشت. شاید در پس هر سختی و رنج، فرصتی نهفته باشد که تنها گذر زمان آن را آشکار می‌سازد. مهدی طارمی با صبر و تلاش، از تلخی یک محرومیت به شیرینی صعود به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسید و ثابت کرد که گاهی اوقات، «حتماً یک خیریتی بوده». این خیریت، نه تنها برای خود او، بلکه برای تمام فوتبال‌دوستان ایرانی، امیدبخش و الهام‌بخش است. این امید را در دل‌ها زنده نگه می‌دارد که حتی در تاریک‌ترین لحظات نیز نور امید وجود دارد و سرنوشت، می‌تواند ورق بخورد.