نگاهی به مدیران ورزشی تأثیرگذار در فوتبال جهان

پست مدیریت ورزشی که بخش بزرگی از باشگاه‌های ایرانی در نمودار سازمانی خود جایگاهی برای آن تعریف نکرده‌اند، در دو دهه اخیر فوتبال جهان تبدیل به یکی از مهم‌ترین پست‌های مدیریتی در فوتبال جهان شده است و شما کمتر باشگاه بزرگی را پیدا می‌کنید که مدیر ورزشی با اختیارات گسترده نداشته باشد. در واقع مدیر ورزشی، یک پل ارتباطی بین اعضای فنی و ورزشی حاضر در تیم با مدیران رده بالای باشگاه اعم از مدیرعامل و مالک محسوب می‌شود که اختیارات زیادی در حوزه تعیین سرمربی و شیوه بازی باشگاه، شکل دادن به ساختار تیم‌های پایه، مشخص کردن مدل بازی تیم‌های مختلف باشگاه و مهم‌تر از همه، فعالیت نقل و انتقالاتی تیم‌ها دارد. در واقع در تیم‌هایی که مدیر ورزشی نقشی کلیدی دارد، مسئولیت نقل و انتقالات، استعدادیابی و مذاکرات نه با سرمربی و کادر فنی، که با مدیر ورزشی است و معمولاً سرمربی‌ها برای کسب موفقیت، باید از ارتباط و تعامل خوبی با مدیر ورزشی برخوردار باشند‌.
به طور مثال مایکل زورک، مدیر ورزشی سابق بوروسیا دورتموند، نقش خود در این باشگاه را به این شکل توضیح داده بود: «من مسئول فلسفه باشگاه از جوانان تا تیم اصلی هستم. من در مورد سبک بازی با مربی صحبت می‌کنم و تیم‌های جوانان نیز از آن پیروی خواهند کرد. مدیرعامل بودجه‌ای را که در اختیار داریم و همچنین خرید، فروش و تمدید قرارداد بازیکنان را مدیریت می‌کند.» این فرآیند سازماندهی شده، یکی از حلقه‌های گمشده مدیریت در فوتبال ایران است که اکثر باشگاه‌های ایرانی از جمله استقلال، فاقد آن هستند. اکثر هواداران باشگاه لیورپول، نقش مایکل ادواردز مدیر ورزشی این باشگاه را به اندازه شخص یورگن کلوپ در موفقیت‌های یک دهه اخیر این تیم مؤثر می‌دانند؛ شخصی که به طور مثال، با درخواست یورگن کلوپ برای جذب یولیان برانت آلمانی مخالفت کرد و برخلاف نظر سرمربی، محمد صلاح را به لیورپول آورد. یا پپ گواردیولا، تیکسیکی بگریستین مدیر ورزشی سیتی در سال‌های اخیر را دلیل اصلی موفقیت‌های تیمش عنوان کرده است. در حال حاضر لوئیز کامپوس در پاری‌سن‌ژرمن، مونچی در استون ویلا، جوزپه ماروتا در اینتر و دکو در بارسلونا، نمونه‌هایی از مدیران ورزشی موفقی هستند که نقش آنها در دستاوردهای تیم‌شان، کمتر از سرمربیان و ستارگان معروف نیست و باید منتظر روزی باشیم که در فوتبال ایران نیز به این پست و ساختار مدیریتی استاندارد در باشگاه‌ها اهمیت داده شود.
انتهای پیام/