فدراسیون پول زیاد دارد ولی مدیریت نه
خورشیدی: انوشیروانی روی گنج نشسته، ولی می‌گوید خرابه تحویل گرفتیم!
اکبر خورشیدی قطعاً یکی از مربیان فعال و چهره‌های برجسته و پرافتخار حاضر در کادرهای فنی مختلف وزنه‌برداری ایران بعد از انقلاب اسلامی است. او که سال‌ها به عنوان دستیار کنار ایوانف بلغار، فوت و فن مربیگری و کوچینگ را به خوبی آموخته، در بخش بانوان نیز در سال‌های گذشته عملکرد و رزومه پرافتخاری را به نام خود ثبت کرده است. برهمین اساس با او گفت‌و‌گویی داشتیم تا وضعیت وزنه‌برداری را برای کسب افتخار در بازی‌های آسیایی ناگویا، رقابت‌های جهانی نروژ و المپیک لس‌آنجلس از دیدگاه او ارزیابی کنیم.
در قرنطینه و شرایط سخت کرونایی سوم دنیا شدیم
سرمربی سابق تیم‌های وزنه‌برداری دختران ایران درخصوص عملکرد تیم بانوان کشورمان در رقابت‌های جهانی لیمای پرو می‌گوید: «درمورد مسابقات نوجوانان و جوانان که چند روز پیش به میزبانی لیمای پرو برگزار شد، اگر بخواهیم عادلانه این قهرمانی را با قهرمانی‌های قبل تیم جوانان مقایسه کنیم قطعاً باید برگردیم به قبل. ما سال 1400 با 8 وزنه‌بردار در بخش دختران به عربستان رفتیم و در رقابت‌های جهانی نوجوانان و جوانان برای نخستین‌بار تقریباً با ترکیب کامل حاضر شدیم. در جهانی عربستان همگی دختران ما نیز با توجه به شرایط رکوردی خوبی که داشتند، در گروه A قرار گرفتند. در جهانی عربستان موفق شدیم با دونقره و دوبرنز روی سکوی سومی جهان قرار گرفته و در بخش مدالی هم فکر می‌کنم نهم دنیا شدیم. ما درشرایطی در بخش دختران روی سکوی سومی دنیا ایستادیم که به نسبت امروز و حال حاضر از نظر بودجه‌ای و مالی در شرایط نامطلوبی قرار داشتیم و اصلاً شرایط بودجه‌ای ما با وضعیت امروز وزنه‌برداری قابل مقایسه نبود. سوای مباحث مالی، ما در دوره‌ای این سکوی ارزشمند جهانی را برای دختران کسب کردیم که سایه سنگین و شوم ویروس کرونا بر کشورمان سایه افکنده بود و ما مجبور بودیم در قرنطینه کامل تمرین کنیم و برای اعزام به رقابت‌های جهانی مهیا شویم. از لحاظ پشتوانه هم به تازگی وزنه‌برداری بانوان استارت زده شده بود و ما هنوز مثل امروز این همه متقاضی برای فعالیت در وزنه‌برداری بانوان نداشتیم. من دنبال پیداکردن مقصر نیستم، اما همین عواملی که عرض کردم را شما با شرایط ایده‌آلی که الان وزنه‌برداری بانوان دارد، مقایسه کنید و بعد می‌بینید که انصافاً نتایجی که ما کسب کردیم با عملکرد کنونی تیم دختران در لیمای پرو اصلاً قابل مقایسه و برابر نیست.»
آلما حسینی کشف تیم ما بود
خورشیدی معتقد است: «تیم مدیریتی فدراسیون فعلی با این همه بودجه و توان مالی در جهانی پرو فقط 3 وزنه‌بردار دختر به این رویداد اعزام کرد و نهایتاً سیده‌زهرا(آلما) حسینی موفق شد برای آنها مدال کسب کند که کشف ما بود و در جهانی نوجوانان عربستان در سال 1400 کم‌سن‌ترین وزنه‌بردار حاضر در رقابت‌های جهانی جده بود. سؤال من و خیلی از اهالی وزنه‌برداری از تیم مدیریتی و فنی فعلی وزنه‌برداری این است، چرا بعد از 3 سال و خورده‌ای با این همه ثروت و بودجه و اسپانسر و حامی مالی، نتوانستید یک تیم کامل دختران را روانه مسابقات جهانی کنید؟ آیا نگاه شما به این تیم، نگاه تبعیض جنسیتی بوده؟ آیا نفر داشتید و اعزام نکردید به رقابت‌های نوجوانان؟ یا اینکه ماجرا چیز دیگری است و ما از آن بی‌خبریم؟ اگر اسم این ناکامی و عملکرد ضعیف نیست، پس چه نامی باید روی آن گذاشت؟ واقعیت این است که انوشیروانی و تیمش روی گنج نشسته‌اند و به دروغ خدمات شایسته و تلاش‌های شبانه‌روزی تیم قبل را زیر سؤال می‌برند. درحالی که من با سند به همه ثابت می‌کنم که ما در ایران سرمایه و استعداد ناب کم نداریم. پول هم که تا دلتان بخواهد رفقا دارند، فقط نیاز به مدیریت درست داریم که متأسفانه در این مجموعه من این مدیریت را نمی‌بینم.»
طلایی شدن در ناگویا و لس‌آنجلس سخت است
خورشیدی در پایان نیم‌نگاهی هم به شرایط بزرگسالان برای کسب افتخار در جهانی نروژ، بازی‌های آسیایی ناگویا و المپیک لس‌آنجلس دارد: «ببینید ما حدود 27 سال است بعد از درخشش رضازاده در فوق سنگین جهان تا به امروز، در 4 وزن سنگین، خصوصاً دسته فوق‌سنگین شانس مدال‌آوری و طلایی شدن داشتیم. این بار هم دقیقاً شرایط همین است. ما در جهانی نروژ، بازی‌های آسیایی ناگویا و المپیک لس‌آنجلس شانس طلایی شدنمان در دسته فوق‌سنگین است. اما نباید فراموش کنیم که دوسه حریف قلدر در آسیا یعنی وزنه‌بردار عراقی که رکورددار جوانان جهان است و گورمیناسیان ارمنی از بحرین به اضافه لالیان ارمنستانی را پیش رو داریم که همه جزو مدعیان اصلی قهرمانی و مدال طلا هستند. بنابراین اول باید مراقب سلامتی علی داودی باشیم که به نظرم مسجل‌ترین گزینه ما برای مدال‌آوری در دسته فوق‌سنگین است زیرا او بیش از 10 سال است که در رده‌های سنی مختلف حضور دارد و اگر حواسمان نباشد، ممکن است فشار تمرینات باعث آسیب‌دیدگی او شود. بعد هم کنار داودی حواسمان به باقی امیدهای تیم در 4 وزن بالا باشد. هرچند مسیر بسیار دشوار است و مدال‌آوری آن هم از جنس طلا برای ما سخت‌تر از چیزی است که فکرش را می‌کنیم.»
انتهای پیام/
در قرنطینه و شرایط سخت کرونایی سوم دنیا شدیم
سرمربی سابق تیم‌های وزنه‌برداری دختران ایران درخصوص عملکرد تیم بانوان کشورمان در رقابت‌های جهانی لیمای پرو می‌گوید: «درمورد مسابقات نوجوانان و جوانان که چند روز پیش به میزبانی لیمای پرو برگزار شد، اگر بخواهیم عادلانه این قهرمانی را با قهرمانی‌های قبل تیم جوانان مقایسه کنیم قطعاً باید برگردیم به قبل. ما سال 1400 با 8 وزنه‌بردار در بخش دختران به عربستان رفتیم و در رقابت‌های جهانی نوجوانان و جوانان برای نخستین‌بار تقریباً با ترکیب کامل حاضر شدیم. در جهانی عربستان همگی دختران ما نیز با توجه به شرایط رکوردی خوبی که داشتند، در گروه A قرار گرفتند. در جهانی عربستان موفق شدیم با دونقره و دوبرنز روی سکوی سومی جهان قرار گرفته و در بخش مدالی هم فکر می‌کنم نهم دنیا شدیم. ما درشرایطی در بخش دختران روی سکوی سومی دنیا ایستادیم که به نسبت امروز و حال حاضر از نظر بودجه‌ای و مالی در شرایط نامطلوبی قرار داشتیم و اصلاً شرایط بودجه‌ای ما با وضعیت امروز وزنه‌برداری قابل مقایسه نبود. سوای مباحث مالی، ما در دوره‌ای این سکوی ارزشمند جهانی را برای دختران کسب کردیم که سایه سنگین و شوم ویروس کرونا بر کشورمان سایه افکنده بود و ما مجبور بودیم در قرنطینه کامل تمرین کنیم و برای اعزام به رقابت‌های جهانی مهیا شویم. از لحاظ پشتوانه هم به تازگی وزنه‌برداری بانوان استارت زده شده بود و ما هنوز مثل امروز این همه متقاضی برای فعالیت در وزنه‌برداری بانوان نداشتیم. من دنبال پیداکردن مقصر نیستم، اما همین عواملی که عرض کردم را شما با شرایط ایده‌آلی که الان وزنه‌برداری بانوان دارد، مقایسه کنید و بعد می‌بینید که انصافاً نتایجی که ما کسب کردیم با عملکرد کنونی تیم دختران در لیمای پرو اصلاً قابل مقایسه و برابر نیست.»
آلما حسینی کشف تیم ما بود
خورشیدی معتقد است: «تیم مدیریتی فدراسیون فعلی با این همه بودجه و توان مالی در جهانی پرو فقط 3 وزنه‌بردار دختر به این رویداد اعزام کرد و نهایتاً سیده‌زهرا(آلما) حسینی موفق شد برای آنها مدال کسب کند که کشف ما بود و در جهانی نوجوانان عربستان در سال 1400 کم‌سن‌ترین وزنه‌بردار حاضر در رقابت‌های جهانی جده بود. سؤال من و خیلی از اهالی وزنه‌برداری از تیم مدیریتی و فنی فعلی وزنه‌برداری این است، چرا بعد از 3 سال و خورده‌ای با این همه ثروت و بودجه و اسپانسر و حامی مالی، نتوانستید یک تیم کامل دختران را روانه مسابقات جهانی کنید؟ آیا نگاه شما به این تیم، نگاه تبعیض جنسیتی بوده؟ آیا نفر داشتید و اعزام نکردید به رقابت‌های نوجوانان؟ یا اینکه ماجرا چیز دیگری است و ما از آن بی‌خبریم؟ اگر اسم این ناکامی و عملکرد ضعیف نیست، پس چه نامی باید روی آن گذاشت؟ واقعیت این است که انوشیروانی و تیمش روی گنج نشسته‌اند و به دروغ خدمات شایسته و تلاش‌های شبانه‌روزی تیم قبل را زیر سؤال می‌برند. درحالی که من با سند به همه ثابت می‌کنم که ما در ایران سرمایه و استعداد ناب کم نداریم. پول هم که تا دلتان بخواهد رفقا دارند، فقط نیاز به مدیریت درست داریم که متأسفانه در این مجموعه من این مدیریت را نمی‌بینم.»
طلایی شدن در ناگویا و لس‌آنجلس سخت است
خورشیدی در پایان نیم‌نگاهی هم به شرایط بزرگسالان برای کسب افتخار در جهانی نروژ، بازی‌های آسیایی ناگویا و المپیک لس‌آنجلس دارد: «ببینید ما حدود 27 سال است بعد از درخشش رضازاده در فوق سنگین جهان تا به امروز، در 4 وزن سنگین، خصوصاً دسته فوق‌سنگین شانس مدال‌آوری و طلایی شدن داشتیم. این بار هم دقیقاً شرایط همین است. ما در جهانی نروژ، بازی‌های آسیایی ناگویا و المپیک لس‌آنجلس شانس طلایی شدنمان در دسته فوق‌سنگین است. اما نباید فراموش کنیم که دوسه حریف قلدر در آسیا یعنی وزنه‌بردار عراقی که رکورددار جوانان جهان است و گورمیناسیان ارمنی از بحرین به اضافه لالیان ارمنستانی را پیش رو داریم که همه جزو مدعیان اصلی قهرمانی و مدال طلا هستند. بنابراین اول باید مراقب سلامتی علی داودی باشیم که به نظرم مسجل‌ترین گزینه ما برای مدال‌آوری در دسته فوق‌سنگین است زیرا او بیش از 10 سال است که در رده‌های سنی مختلف حضور دارد و اگر حواسمان نباشد، ممکن است فشار تمرینات باعث آسیب‌دیدگی او شود. بعد هم کنار داودی حواسمان به باقی امیدهای تیم در 4 وزن بالا باشد. هرچند مسیر بسیار دشوار است و مدال‌آوری آن هم از جنس طلا برای ما سخت‌تر از چیزی است که فکرش را می‌کنیم.»
انتهای پیام/