استقلال-ملوان؛ زمان پرواز فرا رسید
استقلال یا ملوان؟! کدام یک قهرمان جام حذفی خواهند شد؟ هر دو تیم از قدمت و سابقه‌ای طولانی در جام حذفی برخوردارند و قهرمانی‌های متعددی را در کارنامه خود در این جام جذاب به ثبت رسانده‌اند. هم استقلال و هم ملوان از جمله تیم‌های عنواندار در این رقابت‌ها محسوب می‌شوند و به نوعی می‌توان بازی پنجشنبه شب را فینال جام‌داران جام حذفی نامید. فینالی که نه تنها برای دو تیم قدیمی و با ریشه فوتبال ایران پراهمیت جلوه می‌کند بلکه برای فوتبال ایران نیز بسیار مهم است؛ چرا که قهرمان این جام به رقابت‌های لیگ دوی فوتبال آسیا راه خواهد یافت و فرصت قهرمانی در این جام را پیش رو خواهد داشت.
تردیدی نباید داشت که مجتبی جباری و شاگردانش برای قهرمانی در فینال جام حذفی عطش بیشتری در قیاس با رقیب خود دارند. استقلال فصل بسیار تلخی را به لحاظ نتیجه‌گیری در لیگ بیست و چهارم سپری کرده و آنقدر در لیگ فرصت‌های خود را یکی بعد از دیگری سوزاند که نه تنها خیلی زود از دایره مدعیان قهرمانی خارج شد، بلکه در نهایت با قرار گرفتن در جایگاه نهمی به مأموریت خود پایان داد.
ملوان اما با 5 امتیاز بیشتر از استقلال در رتبه هفتم قرار گرفت و وضعیت بهتری را رقم زد. در حالی که مجموع هزینه‌هایی که برای انزلی‌چی‌ها شده بسیار کمتر از باشگاه استقلال بوده و به همین دلیل استقلال در بازی فینال اجبار بیشتری برای رسیدن به جام قهرمانی پیش روی خود احساس می‌کند و باید طوری برنامه‌ریزی کند که بار دیگر ناکامی تازه‌ای را در کارنامه خود به ثبت نرساند.
از زمانی که جباری به عنوان سرمربی سکان هدایت استقلال را به دست گرفته، اوضاع به طرز مشهودی در استقلال تغییر کرده است. همین که خط حمله استقلال بهتر از گذشته کار می‌کند، خود گویای تحولاتی است که با مربیگری جباری در استقلال ایجاد شده است اما پر واضح است که فضای بازی فینال بسیار متفاوت با بازی‌های لیگ است ویک اشتباه کوچک منجر به از دست رفتن یک جام می‌شود. در واقع دوم شدن در جام حذفی هیچ ارزش و منزلتی ندارد و روی کاغذ هیچ گاه از تیم دوم یاد نخواهد شد و ماهیت جام حذفی به گونه‌ای است که فقط از قهرمانش یاد می‌شود و استقلال باید برنامه‌ریزی دقیقی برای این بازی داشته باشد تا دوباره براثر یک غفلت دیگر خود را از رسیدن به یک موفقیت تازه محروم نکند.
آنچه مسلم است استقلال همه ابزار کافی را برای برتری مقابل ملوان در اختیار دارد و اگر به لحاظ تاکتیکی مقابل حریف خود غافلگیر نشود با همان اندک بازیکنان شاخص و تأثیرگذارش می‌تواند از سد ملوان بگذرد. در استقلال زبیر نیک‌نفس، جلال‌الدین ماشاریپوف، محمدحسین اسلامی و آرمین سهرابیان در آستانه محرومیت بودند و اگر در بازی با صنعت‌نفت کارت زرد می‌گرفتند، بازی فینال را از دست می‌دادند، اما در جریان بازی با صنعت هیچ‌کدام از بازیکنان این تیم کارت زرد دریافت نکردند تا در فینال حاضر باشند هر چند که این احتمال وجود دارد که حسین مرادمند را در اختیار نداشته باشد. مدافع اصفهانی آبی‌ها چند وقتی می‌شود که از میادین دور بوده و بدون شک مجتبی جباری برای این بازی حساس روی او ریسک نخواهد کرد. در مقابل ملوان از وجود قائم اسلامی‌خواه و سعید کریمی در بازی فینال محروم است و نمی‌تواند این دو بازیکن را در اختیار داشته باشد.
به هر حال ماهیت فینال به گونه‌ای است که همه بازیکنان با آمادگی گام به رقابت خواهند گذاشت و شاید بودن یا نبودن بازیکنان تأثیر آنچنانی در نتیجه‌گیری یک تیم ایجاد نکند و آنچه باعث موفقیت یک تیم می‌شود، بی‌تردید برخورداری از استراتژی مناسب است که باید دید مجتبی جباری در مهم‌ترین دوئل خود با مازیار زارع که سابق در قامت بازیکن پرسپولیس بارها رخ در رخش قرار گرفته بود، موفق به کسب پیروزی خواهد شد یا خیر؟!
انتهای پیام/
تردیدی نباید داشت که مجتبی جباری و شاگردانش برای قهرمانی در فینال جام حذفی عطش بیشتری در قیاس با رقیب خود دارند. استقلال فصل بسیار تلخی را به لحاظ نتیجه‌گیری در لیگ بیست و چهارم سپری کرده و آنقدر در لیگ فرصت‌های خود را یکی بعد از دیگری سوزاند که نه تنها خیلی زود از دایره مدعیان قهرمانی خارج شد، بلکه در نهایت با قرار گرفتن در جایگاه نهمی به مأموریت خود پایان داد.
ملوان اما با 5 امتیاز بیشتر از استقلال در رتبه هفتم قرار گرفت و وضعیت بهتری را رقم زد. در حالی که مجموع هزینه‌هایی که برای انزلی‌چی‌ها شده بسیار کمتر از باشگاه استقلال بوده و به همین دلیل استقلال در بازی فینال اجبار بیشتری برای رسیدن به جام قهرمانی پیش روی خود احساس می‌کند و باید طوری برنامه‌ریزی کند که بار دیگر ناکامی تازه‌ای را در کارنامه خود به ثبت نرساند.
از زمانی که جباری به عنوان سرمربی سکان هدایت استقلال را به دست گرفته، اوضاع به طرز مشهودی در استقلال تغییر کرده است. همین که خط حمله استقلال بهتر از گذشته کار می‌کند، خود گویای تحولاتی است که با مربیگری جباری در استقلال ایجاد شده است اما پر واضح است که فضای بازی فینال بسیار متفاوت با بازی‌های لیگ است ویک اشتباه کوچک منجر به از دست رفتن یک جام می‌شود. در واقع دوم شدن در جام حذفی هیچ ارزش و منزلتی ندارد و روی کاغذ هیچ گاه از تیم دوم یاد نخواهد شد و ماهیت جام حذفی به گونه‌ای است که فقط از قهرمانش یاد می‌شود و استقلال باید برنامه‌ریزی دقیقی برای این بازی داشته باشد تا دوباره براثر یک غفلت دیگر خود را از رسیدن به یک موفقیت تازه محروم نکند.
آنچه مسلم است استقلال همه ابزار کافی را برای برتری مقابل ملوان در اختیار دارد و اگر به لحاظ تاکتیکی مقابل حریف خود غافلگیر نشود با همان اندک بازیکنان شاخص و تأثیرگذارش می‌تواند از سد ملوان بگذرد. در استقلال زبیر نیک‌نفس، جلال‌الدین ماشاریپوف، محمدحسین اسلامی و آرمین سهرابیان در آستانه محرومیت بودند و اگر در بازی با صنعت‌نفت کارت زرد می‌گرفتند، بازی فینال را از دست می‌دادند، اما در جریان بازی با صنعت هیچ‌کدام از بازیکنان این تیم کارت زرد دریافت نکردند تا در فینال حاضر باشند هر چند که این احتمال وجود دارد که حسین مرادمند را در اختیار نداشته باشد. مدافع اصفهانی آبی‌ها چند وقتی می‌شود که از میادین دور بوده و بدون شک مجتبی جباری برای این بازی حساس روی او ریسک نخواهد کرد. در مقابل ملوان از وجود قائم اسلامی‌خواه و سعید کریمی در بازی فینال محروم است و نمی‌تواند این دو بازیکن را در اختیار داشته باشد.
به هر حال ماهیت فینال به گونه‌ای است که همه بازیکنان با آمادگی گام به رقابت خواهند گذاشت و شاید بودن یا نبودن بازیکنان تأثیر آنچنانی در نتیجه‌گیری یک تیم ایجاد نکند و آنچه باعث موفقیت یک تیم می‌شود، بی‌تردید برخورداری از استراتژی مناسب است که باید دید مجتبی جباری در مهم‌ترین دوئل خود با مازیار زارع که سابق در قامت بازیکن پرسپولیس بارها رخ در رخش قرار گرفته بود، موفق به کسب پیروزی خواهد شد یا خیر؟!
انتهای پیام/