گولسیانی و ریگی حیف شدند

باشگاه پرسپولیس بالاخره لیست مازاد خود را عصر روز سه‌شنبه اعلام کرد که البته غیر از یک مورد شگفتی خاصی نداشت.
در این لیست نام شش بازیکن دیده می‌شد که باشگاه با انتشار پوستری حاوی تصویر آنها از این بازیکنان به خاطر سال‌های حضورشان در این تیم تقدیر و تشکر کرد. البته طبیعتاً با توجه به اینکه هر شش بازیکن مورد اشاره با پرسپولیس قرارداد نداشتند، نمی‌توان اسم این لیست را مازاد گذاشت و باشگاه با این حرکت تنها اعلام رسمی داشت که قرار نیست قرارداد این نفرات تمدید شود اما حداقل می‌توان گفت در مورد دو بازیکن حیف شد که چنین اتفاقی افتاد.
گئورگی گولسیانی را همه هواداران پرسپولیس به‌عنوان یکی از بهترین خریدهای خارجی تاریخ باشگاه می‌نامند و همین حالا بسیاری از اهالی فوتبال معتقدند او یکی از بهترین خارجی‌های تاریخ پرسپولیس و حتی لیگ برتر فوتبال ایران به حساب می‌آید. گولسیانی نه به خاطر گل‌های دربی و پنالتی‌های حساسی که در سه فصل گذشته به ثمر رساند بلکه بیشتر به خاطر اخلاق و رفتار فوق‌العاده حرفه‌ای، ارتباط مداوم و راحت با رسانه و کلاسی که در فوتبال و رفتارش داخل و بیرون از زمین فوتبال داشت مورد ستایش اعضای تیم و هواداران پرسپولیس بود.
گولسیانی تا رسیدن به رکورد بشاررسن و رسیدن به قله بازیکنان خارجی باشگاه به لحاظ تعداد بازی فاصله‌ای نداشت اما انگار قسمت نبود که در پرسپولیس بماند. او در فصل گذشته مثل پورعلی گنجی و کنعانی فرم ایده‌آلی نداشت اما باز هم در بیشتر مسابقات کیفیت قابل قبولی از خود بروز داد و به لحاظ اخلاقی جزو برترین‌های تیمش بود. با این وجود به نظر می‌رسد کارتال به خاطر مشکل قدیمی زانوهای او که باید هر سال تزریق انجام دهد، قید این بازیکن گرجستانی را زده است و حالا هواداران پرسپولیس هم باید وداعی غمناک با او داشته باشند.
دیگر بازیکنی که شاید بتوان گفت رفتنش از پرسپولیس برای هواداران این تیم ناراحت کننده بود مسعود ریگی است. هافبکی سختکوش و فوق‌العاده کم حرف که از نظر فنی یکی از خوب‌های پرسپولیس بود و در اولین فصل حضورش در جمع سرخ‌ها به‌عنوان یکی از بازیکنان کلیدی و اصلی موفق به گرفتن جام شد. ریگی را یحیی گل محمدی به پرسپولیس آورد اما با حضور مربیان خارجی در رأس کادر فنی امسال شرایط برای او خوب پیش نرفت بخصوص در دوره کارتال که کلاً به نیمکت چسبید و اصلاً بازی نکرد. ریگی هم از نظر فنی وهم اخلاقی جزو بهترین‌های دو فصل اخیر پرسپولیس بود و یک هافبک دفاعی سختکوش و کارآمد به حساب می‌آمد که حد و حدود خودش را می‌دانست و هیچ وقت اهل حاشیه‌سازی و حاشیه بازی نبود.
جدا از گولسیانی و ریگی که بازیکنان فوق‌العاده محترم و از نظر فنی قدرتمندی بودند، پرسپولیس با عیسی آل کثیر، سعید صادقی، ایوب العملود و فرشاد فرجی هم خداحافظی کرد.
از این جمع صادقی در فصلی که با هر سه سرمربی پرسپولیس به مشکل برخورد نشان داد شرایط ماندن در این تیم را ندارد. آل کثیر که در دوره کوتاه حضور کریم باقری تا حدی به خود آمده بود دوباره در دوره سرمربیگری کارتال از فرصت‌هایش استفاده نکرد و ایوب العملود که گزینه گاریدو بود با وجود شروع نسبتاً امیدوارکننده  بعد از مصدومیت‌ها از چشم افتاد و البته مدافع راست کاملی نبود.
اما برای فرشاد فرجی هم می‌توان چند سطری جداگانه نوشت. فرجی هیچ وقت جزو ستاره‌های پرسپولیس نبود اما همه از میزان علاقه و تعصب او به پرسپولیس علاقه دارند. فرشاد یک پرسپولیسی متعصب بود که بعضاً بیشتر از توان فردی‌اش مایه می‌گذاشت و با وجود گاف‌هایی که بعضاً در نقش مدافع میانی می‌داد حداقل در دفاع راست یک بازیکن کارآمد بود. فرجی در دوره گاریدو جزو معدود بازیکنان موفق پرسپولیس بود اما با حضور کارتال شرایط برایش خیلی خوب پیش نرفت. با این وجود تمدید نشدن قرارداد او هم تا حدودی عجیب بود چرا که می‌توانست در دو پست بازی کند تجربه خوبی از حضور در پرسپولیس به دست آورده بود. به‌طور کلی فرشاد فرجی از آن دست بازیکنانی بود که می‌شد نامش را در اسکواد فصل بعد پرسپولیس هم ببینیم اما سلایق و نظریات کارتال باعث شد به یکباره نام او در این لیست قرار بگیرد و با او هم تمدید نشود.
انتهای پیام/