محمدرضا طیبی: با کمک احسان طلا گرفتم

هیاهویی که به خاطر خطای نابخشودنی سه نفر از اعضای تیم ملی دوومیدانی در کره‌جنوبی پیش آمد، باعث شد تا درخشش سه تن از دوومیدانی‌کاران دیده نشود. سه نفری که نتایج فوق‌العاده‌ای گرفتند و باعث شدند تا بعد از مدت‌ها دوومیدانی ایران هم حرفی برای گفتن داشته باشد. محمد رضا طیبی پرتابگر وزنه تیم ملی دوومیدانی ایران یکی از این سه نفر بود که با کسب مدال طلای پرتاب وزنه نام خودش را در بین بهترین‌ها قرار داد. هر چند که نگران هیاهوی به راه افتاده است و معتقد است که دوومیدانی نباید از این ماجرا آسیب بخورد: «برای رسیدن به مدال احسان حدادی خیلی به من کمک کرد و امیدوارم که این حواشی سد راه موفقیت دوومیدانی نشود.»
 
*آقای طیبی تبریک می‌گویم مدال ارزشمندی را به دست آوردی.

خیلی ممنونم. فکر می‌کنم بعد از این همه سال زحمت حالا دیگر وقتش رسیده بود که مزد زحماتم را بگیرم.

*شما اهل قائمشهر هستید و فکر می‌کنم اولین نفری باشی که از این شهر به مدال طلای پرتاب وزنه آسیا می‌رسی؟

در پرتاب دیسک مدال جوانان آسیا را داشتیم اما در پرتاب وزنه نداشتیم. من اولین نفر هستم.

*معمولاً بچه‌های قائمشهر و به طور کلی مازندران یا کشتی‌گیر می‌شدند و یا وزنه‌بردار، چطور شد که شما سراغ پرتاب وزنه رفتید؟

واقعیتش من هم از کشتی شروع کردم. مدال طلای مسابقات کشتی آزاد جام رمضان را هم گرفتم اما بعد از آن به سراغ پرتاب وزنه رفتم.

*عجیب است که یک نفر در مازندران کشتی را رها می‌کند و پرتاب وزنه را انتخاب می‌کند.

در مازندران همه مردم فنون و قوانین کشتی را مثل آب خوردن بلد هستند. شاید به ندرت کسی را پیدا کنید که نداند در کشتی چه اتفاقاتی رخ می‌دهد. من هم ناخودآگاه از همان دوران کودکی که تصمیم گرفتم باشگاه بروم، کشتی را انتخاب کردم. اصلاً نمی‌دانستم که چنین رشته‌ای وجود دارد.

*قهرمانان کشتی هم در انتخاب اولیه‌ تو نقش داشتند.

نه واقعاً. البته همه قهرمانان کشتی تاج سر هستند و عاشق همه‌ آنها هستم ولی من ناخودآگاه به سمت کشتی رفتم و به یکباره هم به سمت پرتاب وزنه آمدم.

* 28 سالگی برای شروع مدال‌آوری دیر نیست؟

چرا ولی خوب من سختی کم نکشیدم و به همین خاطر به این قسمت ماجرا فکر نمی‌کنم. الان دارم به این فکر می‌کنم که رکوردها را افزایش بدهم و به مدال جهانی و المپیک نزدیک شوم.

*چه سختی‌های داشتی تا به این مرحله برسی؟

من دوران اوجم به سال‌هایی برخورد کرد که کرونا اوج گرفته بود. آن موقع خیلی رکوردهای خوبی می‌زدم اما به یکباره اردوها تعطیل شد و به هیچ مسابقه‌ای نتوانستم بروم. بعد از کرونا هم تا آمدم دوباره اوج بگیرم رباط صلیبی پاره کردم و هر دو زانویم را جراحی کردم.

*بازگشت به اوج بعد از دو بار جراحی خیلی باید سخت باشد؟

خیلی سخت بود. به همین دلیل هم از این مدال طلا خیلی کیف کردم.

*برای حضور در مسابقات کره‌جنوبی اردوهای تیم ملی را چطور دیدی؟

این اولین تجربه من در اردوهای تیم ملی بود. هشت مرحله اردوی آماده‌سازی برگزار شد که مشخص بود حدادی سعی کرده بود همه شرایط را فراهم کند و به نظرم فراهم شده بود. به همین دلیل خیلی به من سخت گذشت. البته اولش خیلی سخت بود اما بعد دیدم که اوضاع بهتر شد و به شرایط عادت کردم. احسان حدادی خیلی سختگیری داشت و در کنار این سختگیری راهنمایی‌های خوبی داشت و در کره‌جنوبی هم خیلی سعی کرد به من کمک کند و در نهایت هم مدال طلا را به دست آوردم.

 *ولی الان در شرایط سختی قرار گرفته.

دوست ندارم خیلی درباره اتفاقاتی که افتاده صحبت کنم اما به نظرم هیچ‌کس و هیچ حاشیه‌ای نباید سد راه موفقیت دوومیدانی شود. دوومیدانی نشان داده که لیاقتش خیلی بیشتر از این است و امیدوارم حدادی بماند و بتواند این ورزش را به آنچه که حقش است، برساند.

* درباره مسابقات کره جنوبی بگو. سطح مسابقات کره جنوبی چگونه بود؟

اولین حضورم بود و به همین دلیل خیلی به من سخت گذشت. روز مسابقه هم باران شدیدی آمد. به نحوی که سه ساعت مسابقه عقب افتاد. خیلی برای من که در اولین حضورم با چنین شرایطی روبه‌رو می‌شدم سخت بود اما خدا کمک کرد و راهنمایی‌های درست باعث شد تا بتوانم خودم را آماده نگه دارم و بتوانم بهترین نتیجه را کسب کنم. البته در همین مسابقات می‌توانستم رکوردهای بهتری بزنم ولی شرایط اجازه نداد.

*با این حساب از همین حالا برای بازی‌های آسیایی و قهرمانی جهان استارت می‌زنی؟

طبیعی است که تمام تلاشم را می‌کنم و مطمئن هستم که می‌توانم بهترین نتیجه را بگیرم.