اکنون زمان عمل است، نه تماشا
یاری کاشت، عراق برداشت
فوتسال بانوان ایران در گردابی از ابهام و تردید دست و پا می‌زند. پس از ناکامی تلخ در رقابت‌های قهرمانی آسیا، فدراسیون فوتبال با یک تصمیم بحث‌برانگیز، سکان هدایت تیم ملی را به شهرزاد مظفر سپرد. ولی در حالی که ایران هنوز درگیر اما و اگرهای برنامه‌ریزی برای آینده این تیم است، رقبای منطقه‌ای، بویژه عراق با سرعتی نگران‌کننده در حال سبقت گرفتن از ما هستند. این وضعیت نه تنها نگران‌کننده است، بلکه زنگ هشداری جدی را برای متولیان ورزش کشور به صدا درمی‌آورد.
مسیری که با ایران آغاز شد، اما عراق ادامه‌اش داد
نکته‌ای که بر تلخی این ماجرا می‌افزاید، این است که عراق دقیقاً همان مسیری را طی می‌کند که سال‌ها پیش ایران پیشگام آن بود. شروع ساختار تیم ملی فوتسال زنان عراق با شهناز یاری، مربی توانمند ایرانی رقم خورد.
اواخر اردیبهشت ماه سال 1402 یاری به پیشنهاد فدراسیون فوتبال عراق برای تشکیل تیم ملی عراق پاسخ مثبت داد و مأموریت دشوار پایه‌گذاری این تیم را بر عهده گرفت. یاری در بدو حضورش برای نخستین‌بار تیمی بدون تجربه را به عنوان قهرمانی مسابقات غرب آسیا رساند. اکنون، اگرچه یاری دیگر بر نیمکت عراق تکیه نزده، اما بذرهایی که او کاشت، جوانه زده و در حال بارور شدن است.
نکته جالب توجه این است تیمی که یاری بنا کرده، این روز‌ها قطار پیشرفت را با سرعت بالا سوار شده و با یک برنامه‌ریزی مدون در حال پیشرفت است. در حالی که تیم ملی ما هنوز بازی دوستانه‌ای نداشته، تیم ملی فوتسال زنان عراق اخیراً در راستای آماده‌سازی خود برای حضوری قدرتمند در جام ملت‌های آسیا در تایلند، دو بازی دوستانه موفق را در کویت برگزار کرده است:
پیروزی ۲-۱ مقابل تیم ملی لبنان
پیروزی ۲-صفر مقابل تیم میزبان، کویت
این اردوی تدارکاتی با حضور ۲۷ بازیکن برگزار شد و طبق اعلام رسمی فدراسیون فوتبال عراق، این تیم در تاریخ نهم ژوئن (حدود یک هفته دیگر) عازم تایلند خواهد شد. این آمادگی و برنامه‌ریزی دقیق، نشان از عزم جدی عراق برای پیشرفت در فوتسال بانوان دارد.
اما در ایران چه خبر است؟ سکوت و ابهام!
در سوی دیگر میدان، تیم ایران در سکوتی محض فرو رفته است. در ماه‌های گذشته، خبری از اردوهای منظم، بازی‌های تدارکاتی باکیفیت یا حتی یک برنامه مدون برای آینده تیم ملی فوتسال بانوان نبوده است. فدراسیون فوتبال تنها به تغییر کادرفنی بسنده کرده و شهرزاد مظفر به تازگی سکان هدایت تیم را بر عهده گرفته است اما متأسفانه، تاکنون خبری از برپایی اردو، برگزاری بازی دوستانه یا حتی انتشار لیست بازیکنان منتخب منتشر نشده است. در حالی که عراق گام به گام برای حضور در رقابت‌های پیش رو آماده می‌شود، ایران همچنان در مرحله «تصمیم‌گیری» به سر می‌برد. این تعلل و بی‌برنامگی، آینده فوتسال بانوان ایران را در هاله‌ای از ابهام فرو برده است.
خطر عقب‌افتادگی ساختاری؛ زنگ خطر به صدا درآمده است
عملکرد فدراسیون عراق در سرمایه‌گذاری بر فوتبال و فوتسال زنان، به خوبی نشان می‌دهد که داشتن نام‌های بزرگ و بازیکنان بااستعداد، به تنهایی تضمین‌کننده موفقیت نیست. زیرساخت‌های مناسب، برنامه‌ریزی بلندمدت و پایدار و برگزاری مسابقات تدارکاتی منظم و هدفمند، عواملی کلیدی هستند که موفقیت‌های امروز عراق را رقم زده‌اند. این تیم با تداوم پروژه‌ای که با مربیان ایرانی آغاز شده، امروز آماده رقابت در سطح آسیاست. در مقابل، ایران با وجود همه ظرفیت‌ها، پتانسیل‌ها و سابقه درخشان در فوتسال بانوان، همچنان درگیر بوروکراسی پیچیده، بی‌برنامگی و بلاتکلیفی است. این وضعیت نه تنها تأسفبار است، بلکه خطر عقب‌افتادگی ساختاری و غیرقابل جبران را برای فوتسال بانوان ایران به دنبال دارد.
چهار ضرورت فوری برای نجات فوتسال بانوان ایران
برای جلوگیری از فاجعه و بازگشت به دوران اوج، فوتسال بانوان ایران نیازمند یک جراحی اورژانسی و اتخاذ تصمیمات قاطعانه است. زمانی نه چندان دور، ایران الهام‌بخش منطقه در فوتسال بانوان بود و بسیاری از کشورها، از جمله عراق از تجربه و دانش مربیان ایرانی بهره‌مند می‌شدند اما متأسفانه، امروز شاهد آن هستیم که کشورهایی مانند عراق که مسیر پیشرفت را با مربیان ایرانی آغاز کردند، با جسارت، سرمایه‌گذاری مستمر و برنامه‌ریزی دقیق، در حال عبور از ما هستند.
تیم ملی فوتسال زنان ایران دیگر فرصتی برای تعلل و درنگ ندارد. اگر امروز قدمی برای اصلاح و بهبود وضعیت برداشته نشود، فردا بسیار دیر خواهد بود و آن روز، دیگر نه شهرزاد مظفر و نه هیچ مربی بزرگ دیگری، قادر به جبران عقب‌ماندگی نخواهد بود.
انتهای پیام/