فیفا و IOC تماشاگر قتل ورزشکاران ایران!
به گزارش ایران ورزشی دو نهاد بین‌المللی ورزش در امتحان خود در قبال کشتار ورزشکاران ایرانی و فلسطینی توسط رژیم صهیونیستی مردود شدند.
سکوت تنها اقدام فدراسیون جهانی فوتبال(فیفا) و کمیته بین‌المللی المپیک(IOC) در قبال کشتار 44 ورزشکار ایرانی در عرض ۱۲ روز و کشته شدن ۸۰۰ ورزشکار فلسطینی در عرض ۲۱ ماه توسط رژیم صهیونیستی است. براساس قوانین فیفا و IOC اگر کشوری ورزشکاران کشور دیگر و یا نهادهای ورزشی را مورد تعرض قرار دهد، با محرومیت و تعلیق مواجه می‌شود.
اما در مورد رژیم صهیونیستی این نهادها، اصلی‌ترین قانون خود یعنی عدم دخالت سیاست بر ورزش را نادیده می‌گیرند و حتی در برخی از اوقات با رژیمی که سالیانه بسیاری از ورزشکاران را به قتل می‌رساند و زیرساخت‌های ورزشی کشورها را تخریب می‌کند، دست دوستی می‌دهند.
قانون اول فیفا می‌گوید که سیاست جایی در ورزش ندارد اما فدراسیون فوتبال فلسطین معتقد است سران این نهاد، چشم خود را به کشته شدن ۵۸۲ فوتبالیست بستند و تنها نظاره‌گر جنایت این رژیم هستند.
وقتی جنگ روسیه و اوکراین آغاز شد، همین نهادهای ورزشی بین‌المللی، سریعاً وارد عمل شدند و تمام ورزشکاران روس را از حضور در مسابقات بین‌المللی محروم کردند و فدراسیون‌های ورزشی روسیه را یکی پس از دیگری تعلیق کردند اما وقتی رژیم صهیونیستی به خاک ایران تجاوز و حتی به ساختمان کمیته ملی المپیک حمله کرد همچنان سکوت و تماشای جنایت این رژیم تنها کاری بود که سران این نهادهای به اصطلاح بی‌طرف انجام دادند.
کشتن ۸۰۰ ورزشکار فلسطینی در جنگ علیه غزه و کشتار 44 ورزشکار آینده‌دار ایران به دست رژیم اشغالگر به عنوان سندی تاریخی در زمینه بی‌طرف نبودن نهادهای بین‌المللی ورزشی مثل فیفا و IOC است. سکوت آنها نشان می‌دهد که این نهادها بنا بر منافع سیاسی به اصطلاح قدرت‌های دنیا یعنی امریکا، رژیم صهیونیستی و دنیای غرب گام برمی‌دارند و عدالت برای آنها معنایی ندارد.
انتهای پیام/
سکوت تنها اقدام فدراسیون جهانی فوتبال(فیفا) و کمیته بین‌المللی المپیک(IOC) در قبال کشتار 44 ورزشکار ایرانی در عرض ۱۲ روز و کشته شدن ۸۰۰ ورزشکار فلسطینی در عرض ۲۱ ماه توسط رژیم صهیونیستی است. براساس قوانین فیفا و IOC اگر کشوری ورزشکاران کشور دیگر و یا نهادهای ورزشی را مورد تعرض قرار دهد، با محرومیت و تعلیق مواجه می‌شود.
اما در مورد رژیم صهیونیستی این نهادها، اصلی‌ترین قانون خود یعنی عدم دخالت سیاست بر ورزش را نادیده می‌گیرند و حتی در برخی از اوقات با رژیمی که سالیانه بسیاری از ورزشکاران را به قتل می‌رساند و زیرساخت‌های ورزشی کشورها را تخریب می‌کند، دست دوستی می‌دهند.
قانون اول فیفا می‌گوید که سیاست جایی در ورزش ندارد اما فدراسیون فوتبال فلسطین معتقد است سران این نهاد، چشم خود را به کشته شدن ۵۸۲ فوتبالیست بستند و تنها نظاره‌گر جنایت این رژیم هستند.
وقتی جنگ روسیه و اوکراین آغاز شد، همین نهادهای ورزشی بین‌المللی، سریعاً وارد عمل شدند و تمام ورزشکاران روس را از حضور در مسابقات بین‌المللی محروم کردند و فدراسیون‌های ورزشی روسیه را یکی پس از دیگری تعلیق کردند اما وقتی رژیم صهیونیستی به خاک ایران تجاوز و حتی به ساختمان کمیته ملی المپیک حمله کرد همچنان سکوت و تماشای جنایت این رژیم تنها کاری بود که سران این نهادهای به اصطلاح بی‌طرف انجام دادند.
کشتن ۸۰۰ ورزشکار فلسطینی در جنگ علیه غزه و کشتار 44 ورزشکار آینده‌دار ایران به دست رژیم اشغالگر به عنوان سندی تاریخی در زمینه بی‌طرف نبودن نهادهای بین‌المللی ورزشی مثل فیفا و IOC است. سکوت آنها نشان می‌دهد که این نهادها بنا بر منافع سیاسی به اصطلاح قدرت‌های دنیا یعنی امریکا، رژیم صهیونیستی و دنیای غرب گام برمی‌دارند و عدالت برای آنها معنایی ندارد.
انتهای پیام/