مشکلات خانوادگی، جدایی و شروع یک بازی تازه
کابوس شروع شد
تصور اینکه اسماعیل کارتال به همکاری‌اش با پرسپولیس پایان دهد می‌تواند تبدیل به کابوس روزها و شب‌های آینده هواداران این تیم شود. در واقع همان قدر که این هواداران قبل‌تر برای نقل و انتقالات شایسته و قدرتمند دل‌شان می‌تپید و بعدتر کمی آرام گرفتند حالا باید در هول و ولای انتخاب سرمربی جدید باشند؛ چیزی شبیه یک کابوس دردناک و تکراری!
14 سال قبل باشگاه پرسپولیس در دوره مدیریت محمد رویانیان طی یک پروسه عجیب و با برگزاری یک جلسه هم‌اندیشی با پیشکسوتان باشگاه، مانوئل ژوه پرتغالی را برای سرمربیگری انتخاب کرد. ژوزه مربی صاحب کارنامه و رزومه‌داری بود اما تنها 12 روز قبل از شروع فصل به پرسپولیس اضافه شد و سیرسقوط آن تیم پرستاره تا جایی رفت که عمر حضور آن مربی برجسته در رأس کادر فنی به نیم فصل نکشید.
همین زمستان قبل باشگاه پرسپولیس چیزی حدود 40 روز را برای انتخاب جانشین گاریدو از دست داد و به کارتال رسید و اتفاقاً همین یکی از دلایل وا دادن رقابت در راه قهرمانی شد وگرنه تیم تا نیم فصل شانه به شانه مدعیان پیش می‌رفت و اینطور نبود که از همان زمان از کورس خارج شده باشد.
این اتفاق در حالی رخ داد که یک سال قبل از آن در زمستان 1402 باشگاه پرسپولیس زمان کمتری برای انتخاب جانشین یحیی گل‌محمدی از دست داد و با وجود مخالفت‌های بسیاری از هواداران و حتی رسانه‌ها، انتخاب درستی کرد و اوسمار را در رأس کار قرار داد که حاصلش تکرار قهرمانی و قدم زدن در همان مسیر موفقیت دوران یحیی بود.
پرسپولیس قبل‌تر با انتخاب‌های دقیقه نودی هم ضررهای هنگفتی متحمل شده. نمونه‌اش قبل از شروع لیگ نهم و دوره مدیریت عباس انصاری‌فرد که تیم تمریناتش را با حضور حسین عبدی شروع کرد و حتی به اردوی ترکیه هم رفت و بعد از آن بود که زلاتکو کرانچار به عنوان سرمربی برگزیده شد و دوران کار او در جمع سرخ‌ها هم به یک فصل نرسید.
همین چند فکت تاریخی که اتفاقاً برخی‌شان خیلی دم‌دستی و نزدیک هستند ثابت می‌کند از دست دادن زمان در انتخاب سرمربی هر بار چه ضررها و ضربات سنگینی به پرسپولیس زده و تا چه اندازه تیم را از اهدافش دور کرده است. به عبارتی پرواضح است در تمام فصولی که سرمربی خیلی دیر و با تأخیر بسیار معرفی شده خبری از قهرمانی و جام نبوده و حتی در برخی فصول نتایج ضعیف و دور از تصور بوده است.
حالا اگر واقعاً خبری از بازگشت کارتال نباشد یک دوران کابوس‌وار برای هواداران و دوستداران پرسپولیس آغاز شده که هرگز مشخص نیست چقدر طول خواهد کشید و تا چه زمان قرار است با اعصاب و روان آنها بازی کند. هنوز یادمان نرفته یک سال قبل برای انتخاب سرمربی و جانشین اوسمار که او هم به بهانه مشکلات خانوادگی(بیماری همسرش) پرسپولیس را قال گذاشت و رفت این دوران کابوس‌وار چقدر طول کشید، چه نام‌هایی مطرح شد، چه افرادی شروع به بازی دادن پرسپولیس کردند و چقدر دست پیش آمد که هر کدام برای منفعت مالی دنبال این بودند تا گزینه خودشان کار را در دست بگیرد و احیاناً چند ده هزار یا شاید چند صد هزار دلاری هم نصیب‌شان شود.
پرسپولیس باید بداند بازی مشکلات خانوادگی نخ‌نما شده چرا که قبل از کارتال، اوسمار و حتی برانکوی محبوب هم این بازی را برای پرسپولیس به نمایش گذاشته بودند پس حالا وقت این است که خیلی زود تکلیف یکسره و مشخص شود. اگر قرار است کارتال نیاید باید همین حالا قطعی و نهایی شود تا زمان کمتری برای انتخاب جانشین او از دست برود. در عین حال اینکه احتمالاً فصل تازه با دو هفته تأخیر شروع خواهد شد نباید مانع از این شود که باشگاه پرسپولیس بیهوده زمان را از دست بدهد و هر چقدر این دوران کابوس‌وار زودتر تمام شود تیم با آرامش و اطمینان بیشتری کارش را آغاز کرده و امید بیشتری برای رسیدن به اهدافش خواهد داشت.
انتهای پیام/
14 سال قبل باشگاه پرسپولیس در دوره مدیریت محمد رویانیان طی یک پروسه عجیب و با برگزاری یک جلسه هم‌اندیشی با پیشکسوتان باشگاه، مانوئل ژوه پرتغالی را برای سرمربیگری انتخاب کرد. ژوزه مربی صاحب کارنامه و رزومه‌داری بود اما تنها 12 روز قبل از شروع فصل به پرسپولیس اضافه شد و سیرسقوط آن تیم پرستاره تا جایی رفت که عمر حضور آن مربی برجسته در رأس کادر فنی به نیم فصل نکشید.
همین زمستان قبل باشگاه پرسپولیس چیزی حدود 40 روز را برای انتخاب جانشین گاریدو از دست داد و به کارتال رسید و اتفاقاً همین یکی از دلایل وا دادن رقابت در راه قهرمانی شد وگرنه تیم تا نیم فصل شانه به شانه مدعیان پیش می‌رفت و اینطور نبود که از همان زمان از کورس خارج شده باشد.
این اتفاق در حالی رخ داد که یک سال قبل از آن در زمستان 1402 باشگاه پرسپولیس زمان کمتری برای انتخاب جانشین یحیی گل‌محمدی از دست داد و با وجود مخالفت‌های بسیاری از هواداران و حتی رسانه‌ها، انتخاب درستی کرد و اوسمار را در رأس کار قرار داد که حاصلش تکرار قهرمانی و قدم زدن در همان مسیر موفقیت دوران یحیی بود.
پرسپولیس قبل‌تر با انتخاب‌های دقیقه نودی هم ضررهای هنگفتی متحمل شده. نمونه‌اش قبل از شروع لیگ نهم و دوره مدیریت عباس انصاری‌فرد که تیم تمریناتش را با حضور حسین عبدی شروع کرد و حتی به اردوی ترکیه هم رفت و بعد از آن بود که زلاتکو کرانچار به عنوان سرمربی برگزیده شد و دوران کار او در جمع سرخ‌ها هم به یک فصل نرسید.
همین چند فکت تاریخی که اتفاقاً برخی‌شان خیلی دم‌دستی و نزدیک هستند ثابت می‌کند از دست دادن زمان در انتخاب سرمربی هر بار چه ضررها و ضربات سنگینی به پرسپولیس زده و تا چه اندازه تیم را از اهدافش دور کرده است. به عبارتی پرواضح است در تمام فصولی که سرمربی خیلی دیر و با تأخیر بسیار معرفی شده خبری از قهرمانی و جام نبوده و حتی در برخی فصول نتایج ضعیف و دور از تصور بوده است.
حالا اگر واقعاً خبری از بازگشت کارتال نباشد یک دوران کابوس‌وار برای هواداران و دوستداران پرسپولیس آغاز شده که هرگز مشخص نیست چقدر طول خواهد کشید و تا چه زمان قرار است با اعصاب و روان آنها بازی کند. هنوز یادمان نرفته یک سال قبل برای انتخاب سرمربی و جانشین اوسمار که او هم به بهانه مشکلات خانوادگی(بیماری همسرش) پرسپولیس را قال گذاشت و رفت این دوران کابوس‌وار چقدر طول کشید، چه نام‌هایی مطرح شد، چه افرادی شروع به بازی دادن پرسپولیس کردند و چقدر دست پیش آمد که هر کدام برای منفعت مالی دنبال این بودند تا گزینه خودشان کار را در دست بگیرد و احیاناً چند ده هزار یا شاید چند صد هزار دلاری هم نصیب‌شان شود.
پرسپولیس باید بداند بازی مشکلات خانوادگی نخ‌نما شده چرا که قبل از کارتال، اوسمار و حتی برانکوی محبوب هم این بازی را برای پرسپولیس به نمایش گذاشته بودند پس حالا وقت این است که خیلی زود تکلیف یکسره و مشخص شود. اگر قرار است کارتال نیاید باید همین حالا قطعی و نهایی شود تا زمان کمتری برای انتخاب جانشین او از دست برود. در عین حال اینکه احتمالاً فصل تازه با دو هفته تأخیر شروع خواهد شد نباید مانع از این شود که باشگاه پرسپولیس بیهوده زمان را از دست بدهد و هر چقدر این دوران کابوس‌وار زودتر تمام شود تیم با آرامش و اطمینان بیشتری کارش را آغاز کرده و امید بیشتری برای رسیدن به اهدافش خواهد داشت.
انتهای پیام/