کار سخت جعفری برای بازگشت به مدار صعودی

به گزارش ایران ورزشی، تیم ملی فوتبال بانوان ایران در چهار سال اخیر، از ژوئن ۲۰۲۱ تا ژوئن ۲۰۲۵، نوسانات قابل توجهی را در رنکینگ جهانی فیفا تجربه کرده است. این نوسانات، بیش از آنکه صرفاً بازتابی از عملکرد فنی تیم باشند، آینه تمام‌نمای تغییرات مدیریتی، چالش‌های ساختاری و محدودیت‌های مالی هستند که فوتبال زنان ایران با آنها دست و پنجه نرم می‌کند. در این مقاله، به بررسی دقیق این فراز و فرودها، عوامل مؤثر بر آن و چشم‌انداز پیش روی تیم ملی فوتبال بانوان ایران خواهیم پرداخت.

 

دوران ثبات و صعود (ژوئن ۲۰۲۱ - دسامبر ۲۰۲۳)

در دوره ریاست شهاب‌الدین عزیزی خادم و هدایت مریم ایراندوست به عنوان سرمربی، شاهد یک روند صعودی و نسبتاً پایدار در رنکینگ تیم ملی بودیم. صعود از رتبه 72به رتبه 68، نشان‌دهنده تأثیر مثبت ثبات مدیریتی و فنی، تمرکز بر برنامه‌های آماده‌سازی و افزایش تعداد بازی‌های تدارکاتی بود. در این دوره، کادرفنی با شناخت نقاط قوت و ضعف تیم، توانست برنامه‌های تمرینی مناسبی را طراحی و اجرا کند و با برگزاری بازی‌های دوستانه با تیم‌های هم‌سطح، تجربه بازیکنان را افزایش دهد. این ثبات و تمرکز، زمینه‌ساز ارتقای جایگاه تیم در رنکینگ جهانی شد.
 

دوران تحول و چالش (دسامبر ۲۰۲۳ - ژوئن ۲۰۲۵)

با روی کار آمدن مهدی تاج به ریاست فدراسیون فوتبال و تغییر سرمربی از مریم ایراندوست به مریم آزمون، دورانی جدید با تحولات و چالش‌های خاص خود آغاز شد. مریم آزمون، سرمربی جدید، وظیفه دشواری برعهده داشت: حفظ دستاوردهای گذشته، انطباق با شرایط جدید و تلاش برای بازگرداندن تیم به مسیر پیشرفت. همزمان با این تغییرات، شاهد نوسانات رنکینگ شدیدی بودیم، ابتدا تیم ملی بانوان با هدایت آزمون در سال 2023 تا رتبه 59 هم صعود کرد اما از سال 2023 تیم ملی ایران با افتی شدید به همان رتبه ۶۸ سابق سقوط دردناکی داشت و شاید اگر دوران آزمون ادامه پیدا می کرد، این افت ادامه‌دار هم می‌شد. این افت، بیش از آنکه ناشی از عملکرد ضعیف تیم باشد، نتیجه طبیعی دوران گذار و تلاش برای انطباق با استراتژی‌های جدید بود.
 

نقش مرضیه جعفری و برنامه‌های توسعه‌ای

در این دوره، نقش مرضیه جعفری به عنوان سرمربی تیم فوتبال بانوان نیز بسیار پررنگ بود. جعفری، با سابقه طولانی در فوتبال زنان ایران، تلاش کرده است با برنامه‌ریزی‌های ساختاری، توسعه لیگ داخلی و تقویت زیرساخت‌ها، به بهبود کیفیت تیم ملی کمک کند. او با تمرکز بر شناسایی استعدادهای جوان و حمایت از آنها، سعی در ایجاد یک پشتوانه قوی برای تیم ملی داشته است. با این حال، محدودیت‌های مالی و ساختاری، همچنین تغییرات مدیریتی، اجرای کامل این برنامه‌ها را با چالش مواجه کرده است.
با وجود چالش‌های موجود، چشم‌انداز آینده تیم ملی فوتبال بانوان ایران می‌تواند روشن باشد. اگر حمایت لازم از سوی فدراسیون، کادرفنی و ساختارهای داخلی فوتبال بانوان به طور مستمر و هدفمند ادامه یابد، می‌توان به بازگشت تیم ملی به جایگاه اصلی‌اش در آسیا و جهان امیدوار بود.مرضیه جعفری نیز با تمرکز روی برنامه‌ریزی بلندمدت و حمایت از لیگ زنان، سعی دارد شرایط را برای بازگشت تیم ملی به جایگاه اصلی‌اش در آسیا و جهان فراهم کند. همکاری نزدیک میان سرمربی و مدیرفنی در این دوره اهمیت ویژه‌ای دارد. در نهایت، موفقیت تیم ملی فوتبال بانوان ایران نیازمند یک تلاش جمعی و همدلی بین تمامی دست‌اندرکاران فوتبال ایران است.

انتهای پیام/