گزارش

22213
آشوب در رختکن نراتزوری

حالا قدر اینزاگی را می‌دانند

آشوب در رختکن نراتزوری

به گزارش ایران ورزشی، شروع کار کریستین کیوو روی نیمکت اینتر به‌عنوان جانشین سیمونه اینزاگی، با ناکامی مطلق در جام جهانی باشگاه‌ها همراه شد. اینتر پس از عملکرد نه‌چندان قانع‌کننده در مرحله گروهی با وجود کسب ۷ امتیاز، در جدال مقابل فلومیننزه برزیل یک بازنده مطلق بود و با شکست دو بر صفر مقابل نماینده امریکای جنوبی، خیلی زود از جام جهانی باشگاه‌ها خداحافظی کرد.

تیم کیوو با وجود استفاده از ترکیب ۲-۵-۳ اینزاگی و اضافه کردن بازیکنان جدید چون هنریکه و سوشیچ به تیم، هیچ نشانی از تیم جنگنده اینزاگی که تبدیل به یکی از بهترین باشگاه‌های اروپا در سال‌های اخیر شده بود نداشت و حالا، باید شاهد آغاز دورانی جدید برای اینتر باشیم. جایی که بازیکنان پا به سن گذاشته این تیم بویژه در خط میانی، جای خود را به بازیکنانی جدید می‌دهند و شمایل تازه اینتر، زیر نظر سرمربی تازه‌کاری چون کیوو شکل خواهد گرفت. مسأله اصلی در اینتر اما نه ترک امریکا پس از حذف، که تنش علنی بین بازیکنان این تیم بود.

پس از انتشار اخباری مبنی بر علاقه هاکان چالهان‌اوغلو به جدایی از اینتر و پیوستن به گالاتاسرای، لائوتارو مارتینز به تندی علیه او مصاحبه کرد و گفت: «پیام روشن و واضحی دارم؛ هرکس می‌خواهد در اینتر بماند، باید بماند؛ هرکس نمی‌خواهد بماند، باید از اینجا برود. من می‌خواهم برای اهداف بزرگ بجنگم. این پیراهن، اهمیت و ارزش بالایی دارد. برای اینکه در سطح بالا بمانیم و موفق به کسب جام‌ها شویم، باید انگیزه داشته باشیم. این پیام ماست. ما در اینجا هر کاری می‌کنیم و شخصاً چیزهای زیادی دیدم که خوشم نیامده است. من کاپیتان تیم هستم و می‌خواهم همچنان در بالاترین سطح بمانم. هرکس نمی‌خواهد بماند، خداحافظ.» مارتینز در صحبت‌های خود، اشاره به بازیکن خاصی نکرده اما پپ ماروتا مدیر باشگاه، صراحتاً تأیید کرد که منظور او چالهان‌اوغلو بوده است.

صحبت‌هایی که با واکنش صریح هاکان در یک پست اینستاگرامی مواجه شد و این بازیکن به کنایه نوشت: «متأسفانه، در یکی از تمرینات در امریکا، دوباره دچار مصدومیت شدم؛ این بار در ناحیه‌ای متفاوت. تشخیص پزشکان واضح بود؛ پارگی عضلانی. به همین دلیل نتوانستم در این رقابت‌ها بازی کنم. ماجرا چیز دیگری نیست. هیچ پشت ‌پرده‌ای وجود ندارد. افتخار داشتم که کاپیتان تیم ملی‌ام باشم و در آنجا یاد گرفتم که کاپیتان واقعی کسی است که کنار هم‌تیمی‌هایش می‌ماند، نه کسی که به‌دنبال مقصر می‌گردد وقتی پیدا کردنش آسان‌تر است. عاشق این ورزش هستم. عاشق این باشگاه هستم و عاشق این رنگ‌ها؛ رنگ‌هایی که هر روز همه‌ توانم را برایشان گذاشته‌ام. آینده؟ خواهیم دید. اما تاریخ همیشه کسانی را به یاد خواهد داشت که سر پا ماندند؛ نه کسانی را که صدای بلندتری داشتند.» فعلاً اوضاع باشگاه اینتر، هیچ شباهتی به تیمی ندارد که دو ماه قبل در یک جدال جذاب با جنگندگی بارسلونا را از لیگ قهرمانان حذف کرد و شاید هواداران، باید منتظر یک فصل سخت باشند.


انتهای پیام/
دیدگاه ها
آخرین‌های گزارش