احیای سبک هانسی فلیک در پرسپولیس؟

ورود وحید هاشمیان به کادر فنی پرسپولیس، بار دیگر بحث استفاده از سیستم 1-3-2-4 را در این تیم مطرح کرده است. هاشمیان با کوله‌باری از تجربه مربیگری در لیگ آلمان در تلاش است تا این سیستم محبوب و کارآمد را با الهام از سبک هانسی فلیک در پرسپولیس پیاده‌سازی کند. اما آیا این تلاش به ثمر خواهد نشست؟
 سیستم 1-3-2-4 با آرایش چهار مدافع، دو هافبک دفاعی، سه هافبک هجومی و یک مهاجم نوک، ساختاری منعطف و متوازن را ارائه می‌دهد. این سیستم، با تأکید بر کنترل میانه میدان به تیم اجازه می‌دهد تا هم در فاز دفاعی مستحکم باشد و هم در فاز هجومی گزینه‌های متعددی را در اختیار داشته باشد. دو هافبک دفاعی وظیفه حفاظت از خط دفاع و برقراری ارتباط بین دفاع و حمله را بر عهده دارند، در حالی که سه هافبک هجومی با خلاقیت و تکنیک خود، سعی در ایجاد موقعیت برای مهاجم نوک و گشودن دروازه حریف دارند.
در حال حاضر پرسپولیس وینگر‌های کافی برای اجرای این سیستم را دارد اما تنها هافبک دفاعی‌های این تیم، سرلک، عنایت‌زاده و خدابنده‌لو هستند که به نظر نمی‌رسد برای اجرای این سیستم در طول فصل کافی باشد.
به علاوه اینکه مربیان پیشین هم تلاش کردند تا این سیستم را اجرایی کنند اما موفق نبودند. باید به این نکته توجه داشت که سیستم 1-3-2-4، برای اولین بار نیست که در پرسپولیس مورد آزمایش قرار می‌گیرد. پیش از هاشمیان، مربیان دیگری نیز از جمله خوان کارلوس گاریدو و اسماعیل کارتال، به سراغ این سیستم رفته‌اند.
 گاریدو در مجموع ۱۸ بازی با سیستم 1-3-2-4 به میدان رفت که حاصل آن ۸ برد، ۴ مساوی و ۶ باخت بود؛ یعنی موفقیت حدود ۶۷ درصدی که به هیچ عنوان مورد رضایت هواداران پرسپولیس نبود و بازیکنان نیز بعد از جدایی گاریدو از سبک او شدیداً انتقاد کردند. کارتال اما تنها یک بار این سیستم را به کار برد؛ دیدار مقابل النصر که با تساوی همراه بود. این تجربه کوتاه نشان می‌دهد که تغییر سیستم، نیازمند زمان و هماهنگی است و نمی‌توان انتظار داشت که در کوتاه مدت، به نتیجه مطلوب دست یافت.
 واقعیت این است که در فصول گذشته، پرسپولیس به‌صورت سنتی با سیستم 2-4-4 بازی می‌کرد و جا انداختن سیستم 1-3-2-4 در این تیم، چالش بزرگی به نظر می‌رسد. این چالش، حتی باعث شد فلسفه کارتال که بر پایه 1-2-3-4 بود، تغییر کند و او در نهایت به سیستم 2-4-4 روی آورد.
 حال سؤال اینجاست که آیا وحید هاشمیان، قادر خواهد بود این چالش را پشت سر بگذارد و سیستم 1-3-2-4 را در پرسپولیس نهادینه کند؟
 البته نباید فراموش کرد که موفقیت هاشمیان، تنها به دانش تاکتیکی او بستگی ندارد. او نیازمند حمایت بازیکنان، کادر فنی و هواداران است. او باید بتواند بازیکنان را متقاعد کند که سیستم 1-3-2-4، بهترین گزینه برای پرسپولیس است و باید بتواند آنها را به درستی در این سیستم قرار دهد.
 در نهایت باید منتظر ماند و دید که آیا وحید هاشمیان، می‌تواند سیستم 1-3-2-4 را در پرسپولیس احیا کند و آیا این سیستم می‌تواند پرسپولیس را به موفقیت‌های بیشتری برساند. زمان، پاسخ این سؤال را خواهد داد.