از کوچه‌های ایذه تا شلیک گل صعود جام ملت‌های آسیا
زندی: این صدای قدرت زنان ایران است
در روزی که تیم ملی فوتبال زنان ایران یک گل تا حیاتی دوباره فاصله داشت، نگین زندی همان کسی بود که با گلی صعودبخش پرنده رویای فوتبال زنان ایران را به پرواز درآورد. مهاجم شماره 11 تیم ملی حالا در اولین گفت وگوی اختصاصی بعداز صعود، از لحظه‌ای می‌گوید که توپ را به قلب دروازه اردن کوبید؛ از اشک‌هایی که طعم شادی داشت و از غیرتی مثال‌زدنی که ساق پای دختران تیم ملی آن را معنا کرد. این صدای دختری است که با گل خود قدرت زنان ایران را به رغم بی‌مهری‌ها نه تنها به یک ایران، بلکه به آسیا نشان داد.
*اگر موافق باشی به دوران کودکی‌ات برگردیم. در خانواده ورزشی متولد شدی یا به‌خاطر دلایل دیگری به سمت ورزش سوق پیدا کردی؟
من در خانواده‌ای ورزشی بزرگ شدم و از همان کودکی مدام دنبال ورزش بودم. تقریباً تمام رشته‌های ورزشی را امتحان کردم؛ از دوومیدانی گرفته تا والیبال و هندبال اما ته دلم همیشه فوتبال را بیشتر از همه چیز دوست داشته و ارتباط خاصی با توپ داشتم.
*چه زمانی اولین جرقه علاقه‌ات به فوتبال زده شد؟
من از بچگی عاشق توپ بودم. نه عروسک، نه اسباب‌بازی دخترانه. ماشین دوست داشتم، موتور، توپ. از طرفی عاشق رونالدو و بازی‌های رئال مادرید و تیم ملی پرتغال بودم ولی لیگ برتر ایران را دنبال نمی‌کردم.
* معمولاً دختربچه‌ها کمتر به سراغ فوتبال می‌روند، چرا فوتبال؟
ماجرای جالبی دارد. من برای مسابقات کشوری فوتسال انتخاب شده بودم اما پدرم در ابتدا با این موضوع مخالف بود. یک روز که می‌خواستم به تمرین فوتسال بروم، مجبور شدم به ایشان دروغ بگویم و یواشکی بروم. در آنجا، مربی من را دید و انتخاب کرد. بعد از آن، با پدرم صحبت کردم، اما ایشان خیلی عصبانی شدند و گفتند یا یک رشته را جدی ادامه بده یا کلاً بی‌خیال ورزش شو. همانجا بود که به ایشان قول دادم فوتبال را ادامه بدهم و تمام تلاشم را بکنم.
*پس این قول به پدرت، سرآغاز درخشش‌ات در فوتبال شد.
زمانی که فوتسال را شروع کردم، در اولین مسابقه پدیده شدم. در دومین مسابقه خانم گل و در سومین مسابقه هم بهترین بازیکن لقب گرفتم. همین باعث شد که به لیگ یک فوتسال بروم. در تست استعدادیابی تیم ملی فوتبال اهواز شرکت کردم و انتخاب شدم. سپس به مشهد برای انتخابی نهایی رفتم که خوشبختانه به تیم ملی فوتبال دعوت شدم. این اولین‌بار بود که وارد زمین چمن می‌شدم و تجربه بسیار خاصی بود. از همانجا در فوتبال ماندگار شدم. پدرم ابتدا خیلی مخالف بود اما در ادامه خیلی برای من زحمت کشید. یک زمان‌هایی پدرم من را به اردوها می‌برد و 3-4 روز همانجا می‌ماند تا تمرینات تمام شده و من را برگرداند. دست پدر و مادرم را از همین‌جا می‌بوسم چرا که 90 درصد پیشرفتم فقط به خاطر حمایت آنها است.
*خب اگر موافق باشی، برویم سراغ صعود تیم ملی به جام ملت‌ها. بعد از باخت مقابل لبنان استرس و فشار زیادی روی تیم ملی بود، حتی در دقایق آخر یک گل خوردید و بازی 2-1 شد. وقتی سوت پایان زده شد و از صعود تیم به جام ملت‌ها مطمئن شدید، چه حس و حالی داشتید؟
بعد باخت مقابل لبنان خیلی حال بدی داشتیم، اصلاً فکرش را هم نمی‌کردیم که به این تیم ببازیم. بعد از این بازی تمرینات پرقدرتی داشتیم و همه هم‌قسم شده بودیم که باید صعود کنیم. 2-صفر جلو بودیم اما وقتی بازی 2-1 شد خیلی استرس داشتیم. من دقیقه 88 تعویض شدم و این 2-3 دقیقه‌ای که روی نیمکت بودم، داشتم سکته می‌کردم چرا که اردن حملات زیادی روی دروازه ما داشت. زمانی که سوت پایان بازی خورد، نفس راحتی کشیدیم و بسیار خوشحال بودیم که اردن را شکست دادیم و توانستیم قدرت فوتبال زنان ایران را به آسیا نشان دهیم.
*یک گل به خودی عجیبی هم زدید که شرایط را سخت‌تر کرد.
مدافعان ما خیلی خوب کار کردند و از جان و دل مایه گذاشتند اما شرایط بازی بسیار سخت بوده و فشار زیادی روی تیم ملی بود. همین هم باعث شد که کمی دفاع به هم بریزد اما در همان دقایق هم ما از حمله دست نکشیدیم و حتی می‌توانستیم گل سوم را بزنیم.
*گل صعود تیم ملی به جام ملت‌های آسیا به نام تو ثبت شد. گل صعود را زدن چه حس و حالی دارد؟
حس خیلی خوبی از این بابت دارم. گل را من وارد دروازه کردم اما یک تیم از دفاع گرفته تا خط حمله پشت این گل بود.
*این گل در دل تاریخ ورزش زنان ایران جای گرفت. نقش پررنگت در تاریخ این مقطع از تیم ملی، چقدر برای تو ارزشمند است؟
خیلی ارزشمند است. این موضوع که حتی یک‌درصد بیشتر باعث صعود تیم ملی به جام ملت‌ها شدم، برایم بسیار خوشحال‌کننده و خاص است.
* گویا میزبانی رقابت‌ها هم خیلی اذیت‌تان کرده است. به هرحال اردن میزبان بود و طبیعی است که از این امتیاز به نفع خود استفاده کرده باشد.
از ابتدای رفتنمان به اردن خیلی اذیت شدیم. به جای اینکه از تهران به دبی رفته و از آنجا به اردن برویم، یک روز در مشهد بودیم و روز بعد به شارجه و بعد به اردن رفتیم. روزی که به این کشور رسیدیم مسابقات شروع شده بود و ما فقط یک روز فرصت تمرین داشتیم. اردن بسیار گرم بود و به‌خاطر حجاب‌مان تایم بازی‌های ما را در گرم‌ترین ساعات روز انداخته بودند. ساعت بازی‌های ما 4:30 بود و ساعات بازی اردن 7:30 شب. میزبان واقعاً شرایط سختی را برای ما رقم زد.
*گویا لبنانی‌ها هم خیلی سعی در ایجاد تشنج داشته و اذیت‌تان کردند.
این اولین برد تاریخ فوتبال لبنان مقابل ایران بود. آنها در زمین خیلی سعی به ایجاد تشنج کردند، تا جایی که حتی ما را می‌زدند یا فحش می‌دادند. سعی داشتند ما را عصبی کنند که کارت بگیریم اما به‌جز یکی دو صحنه ما آرامش خود را حفظ کردیم.
*حالا که بحث بازی با لبنان پیش آمد، به این بازی بپردازیم. کمتر کسی فکر می‌کرد مقابل این تیم ببازید. چه اتفاقی افتاد؟
بله، خب راستش را بخواهید با ذهنیت از پیش برنده پا به این مسابقات گذاشتیم. فکر می‌کردیم با 3-4 گل این تیم را شکست می‌دهیم اما برعکس شد. متأسفانه باختیم اما هیچ چیزی از ارزش‌های ما کم نشد.
*بعد از این باخت در رختکن و تمرینات تیم ملی، جعفری چه اتفاقی را رقم زد که تیم اینقدر مصمم مقابل اردن بازی کرد؟
قبل از بازی با اردن یک اتفاق خیلی بد برای ما افتاد و زهرا قنبری کاپیتان تیم ملی به‌خاطر دوکارته شدن محروم شد. این اتفاق و باخت مقابل لبنان ما را مصمم کرده بود که باید اردن را بزنیم، تا جایی که حتی 2-3 بازیکن ما با مصدومیت مقابل اردن بازی کردند. نبود زهرا قنبری کایپتان تیم ملی در خط میانی خیلی فشار را روی ما بیشتر کرده بود اما هم‌قسم شده بودیم که اردن را بزنیم و چاره‌ای جز این نداشتیم.
*جعفری بین دو نیمه بازی با لبنان به حسابتان نرسید؟
ایشان در بین دو نیمه بازی با لبنان خیلی ناراحت بود اما سعی می‌کرد انگیزه بدهد. کمی عصبی بود چرا که فشار زیادی را تحمل می‌کرد. از همین‌جا از او تشکر می‌کنم چرا که زحمت زیادی برای تیم ما کشید. جعفری استاد بازی‌های سخت است و به مربی بین دونیمه معروف است. در بین دو نیمه خیلی با ما صحبت کرد. ما هم با تمام وجود می‌خواستیم که این تیم را ببریم اما انگار نیرویی به ما این اجازه را نمی‌داد و در کل روزمان نبود.
*مرضیه جعفری در صعود تیم ملی به جام ملت‌ها نقش پررنگی دارد. فکر می‌کنی تغییر کادرفنی قبل از مقدماتی انتخابی جام ملت‌ها چقدر به موقع بود؟
از کادرفنی قبلی خیلی تشکر می‌کنم. آمدن جعفری کمک زیادی به فوتبال ایران کرده و تیم ملی را جمع و جور کرد. کادر بسیار خوبی داشتیم و همه با جان و دل تلاش کردند. احساس می‌کنم در استرالیا با وجود این کادرفنی بهتر از الان بدرخشیم.
*به شرطی که مرضیه جعفری را نگه دارند. شائبه‌های زیادی به گوش می‌رسد که ممکن است جعفری از تیم ملی کنار رفته و به خاتون برگردد.
فکر می‌کنم جعفری در تیم ملی بماند. او کلاً تیم بم را خیلی دوست دارد و نمی‌دانم چه تصمیمی خواهد گرفت اما اگر بماند، امید بیشتری به درخشش در جام ملت‌ها خواهیم داشت.
* بعد از بازی پاداش 50 یورویی گرفته بودید. 50 یورو هم شد پاداش!
به خاطر شرایطی که فدراسیون دارد، این مبلغ را داده‌اند. همان پاداش را برای بازی با لبنان هم در نظر داشتند اما باختیم. بازی آخر هم پاداش داشتیم. هرچند این پاداش‌ها کم بود اما دست‌شان درد نکند. امیدوارم که حمایت‌های بیشتری از بانوان شود و قول و قرارهایی که بابت صعود داده‌اند، عملی شود. ما نیاز به بازی دوستانه داریم. از الان به بعد باید همه فکروذکرشان را روی بازی تدارکاتی و فیفادی بگذارند. همچنین باید اردوهای پی‌درپی داشته باشیم که بتوانیم در استرالیا عملکرد خوبی داشته باشیم.
*تا جام ملت‌های استرالیا حدوداً ۸ ماه فرصت داریم. برای صعود به جام ملت‌ها خیلی سختی کشیدید، از تغییرات کادرفنی در لحظات آخر گرفته تا محدودیت لغو اردو به دلیل اتفاقات مربوط به تجاوز رژیم صهیونیستی و بازی تدارکاتی با تیم ضعیفی مثل عراق. به نظر شما فدراسیون باید چه بستری را فراهم کند تا تیم ملی در جام ملت‌ها بدرخشد و حتی به جام جهانی صعود کند؟
ما قبل از اینکه وارد مسابقات شویم، فقط دو ماه فرصت تمرین با جعفری داشتیم. دو بازی با عراق داشتیم که تیم قدری نبود اما به ما کمک کرد که در شرایط بازی قرار بگیریم. بعد از تجاوز رژیم صهیونیستی 25 روز اردوهای‌مان لغو شد و خیلی اذیت شدیم. حالا از فدراسیون خواهشمندم که اردوهای منظم و بازی‌های دوستانه بهتری مثل اردن یا تیم‌های سطح بالا در نظر بگیرند. در جام ملت‌ها تیم‌های سختی مثل کره، ژاپن و میزبان را در پیش داریم. بنابراین باید بازی‌های دوستانه خوبی داشته باشیم که بتوانیم به بهترین شکل برای جام ملت‌ها آماده شویم.
*روی نسل شما حساب ویژه‌ای باز می‌کنند چرا که این نسل کاراکتر تازه‌ای به فوتبال زنان ایران داده و پتانسیل زیادی دارد که حتی به جام جهانی راه پیدا کند. فکر می‌کنی تیم ملی در جام ملت‌ها چقدر شانس صعود به جام جهانی را دارد؟
خیلی به این موضوع امیدواریم و مطمئن هستیم که توانایی شکست این طلسم و صعود به جام جهانی را داریم. قطعاً این اتفاق خیلی می‌تواند فوتبال زنان را جلو بیندازد و امیدوارم رقم بخورد.
*نگین زندی برای اینکه امروز اینجا باشد و گل صعود تیم ملی به جام ملت‌ها را بزند، چه مسیری را طی کرده است؟
برای اینکه امروز اینجا باشم سختی‌های زیادی کشیدم؛ از مخالفت ابتدایی خانواده تا بازی در کوچه خیابان‌ها. من از ساعت 8 صبح در کوچه فوتبال بازی می‌کردم، برمی‌گشتم ناهار می‌خوردم و دوباره تا نصف شب در کوچه فوتبال بازی می‌کردم. مسیر سختی را گذراندم اما امروز خوشحالم که به اینجا رسیده‌ام.
*زنان فوتبالیست ما همیشه چند قدم از مردان عقب‌تر بوده‌اند و مسیر سخت‌تری را برای رسیدن به رؤیاهایشان طی کرده‌اند. جایی بوده که کم بیاوری و از دختر بودنت خسته شوی؟
هیچ وقت از دختر بودن خودم خسته نشدم اما بارها به این موضوع فکر کردم که کاش ما هم مثل پسرها حمایت می‌شدیم. 90 درصد مصدومیت‌های بازیکنان و پارگی رباط زنان به‌خاطر چمن‌های نامطلوب است. به زور در این زمین‌ها بازی می‌کنیم و اکثر چمن‌ها مصنوعی است. آرزو داریم که یک روز در استادیوم آزادی بازی کنیم اما این اتفاق هیچ وقت نیفتاده است. امیدوارم روزی برسد که تعادل ایجاد شده و این حجم از تبعیض بین فوتبال زنان و مردان از بین برود.
*بحث استادیوم آزادی شد. برای مثال ملیکا محمدی همیشه آرزوی بازی در آزادی را داش؛، خودش هیچ‌گاه به آزادی نرسید اما زمانی که فوت شد تابوتش به آزادی رسید. این موضوع چقدر تلخ بود؟
ملیکا یکی از عزیزترین‌های زندگی من بوده و بسیار باشخصیت و فنی بود. برای تیم باشگاهی و ملی جانش را می‌داد و به جرأت می‌گویم که یکی از بهترین هافبک دفاعی‌های ایران بود. بزرگترین آرزوی او بازی در آزادی بود اما دقیقاً روزی پایش به آزادی رسید که در تابوت بود. روحش شاد. امیدوارم شرایط بازی ما در استادیوم آزادی فراهم شود تا ملیکاهای بیشتری حسرت به دل نمانند.
*جای ملیکا در جشن صعود به جام ملت‌های این دوره چقدر خالی بود؟
جایش خیلی خالی بود... اگر او بود خیلی به تیم ملی کمک می‌کرد اما خدا همیشه انسان‌های خوب را زودتر می‌برد.
*روحش شاد.
ممنونم.
*فکر می‌کنم آرزوی هر فوتبالیستی پخش زنده مسابقاتش باشد؛ موضوعی که هنوز برای شما اتفاق نیفتاده است. چقدر دوست داشتید که حداقل بازی صعودتان به جام ملت‌ها پخش زنده شود؟
خیلی بی‌انصافی است که بازی‌های تیم ملی مردان پخش می‌شود اما بازی‌های ما نه.اگر مردان دیده شده و حتی لژیونر می‌شوند بخشی از این موضوع به پخش بازی‌هایشان برمی‌گردد. به ما این قول را داده‌اند که اگر به جام ملت‌ها صعود کنیم تمام تلاششان را برای پخش زنده بازی‌های ما خواهند کرد. امیدوارم در حد حرف نباشد و مسئولان روی قولشان بمانند. قطعاً اتفاق مبارکی است و می‌تواند به فوتبال زنان کمک زیادی کند.
*گویا پیشنهادی هم از هلند برای لژیونری داشته‌ای؟
سال اولی که به خاتون آمدم یکی از ایجنت‌های خوب هلند با من ارتباط گرفت و پیشنهاداتی داد اما من 16 ساله بودم و به‌خاطر حساسیت خانواده‌ام نتوانستم به هلند بروم. از طرفی هم با خاتون بم قرارداد داشتم و از نظر حرفه‌ای صحیح نبود به تیم دیگری بروم. 2-3 سال این پیشنهاد تکرار شد اما متأسفانه نرفتم.
*پشیمان نیستی؟
فکر می‌کنم اگر می‌رفتم اتفاقات بهتری رقم می‌خورد اما حالا هم در بهترین تیم ایران حضور دارم. لژیونری جزو اهداف من است و امیدوارم در آینده این اتفاق بیفتد.
*در بحث باشگاهی، فکر می‌کنی خاتون این فصل در لیگ قهرمانان آسیا تا کجا بتواند سدهای فوتبال زنان را بشکند؟
خاتون تا همین الان هم خیلی سطح فوتبال زنان را بالا برده است. چون جزو 12 تیم بوده‌ایم مستقیماً به مسابقات اصلی راه پیدا کردیم. قرعه‌کشی فصل جدید شهریور است. اگر بتوانیم این فصل نتایج بهتری بگیریم، فکر می‌کنم به پیشرفت فوتبال زنان ایران کمک بزرگی خواهد شد.
*در این سال‌ها اقدامات مسئولان در جهت پیشرفت فوتبال زنان در حد شعار بوده یا گام‌های اساسی در این زمینه برداشته شده است؟
شرایط نسبت به گذشته خیلی بهتر شده است، مخصوصاً قراردادها ولی هنوز جای کار هست. قراردادها قبلاً خیلی پایین بود و فوتبال زنان را نادیده می‌گرفتند اما امسال و سال قبل خیلی بهتر شده است. حالا امیدوارم با این صعود نگاه‌ها تغییر کند و حمایت‌ها بیشتر شود.
*فکر می‌کنی صدور مجوز حرفه‌ای باشگاه‌ها به شرط تیمداری در بخش بانوان، تا چه اندازه می‌تواند به فوتبال زنان کمک کند؟
این موضوع خیلی اهمیت دارد و ما خوشحال می‌شویم که باشگاه‌های بزرگ در بخش زنان تیمداری کنند. قطعاً حضور تیم‌های بیشتر و بهتر به پویایی لیگ کمک می‌کند. حضور پرسپولیس در لیگ برتر اتفاق مبارکی است و امیدوارم استقلال هم این فصل صعود کند تا رقابت‌ها جذاب‌تر شود. فکر می‌کنم اگر قرارداد یکی از بازیکنان مرد را کنار بگذارند، می‌توانند در بخش بانوان تیم بدهند. بنابراین خیلی راحت می‌شود از فوتبال زنان حمایت بیشتری کرد.
*در جمع‌بندی صحبت‌هایمان دوباره به نقطه شروع برگردیم. اگر بخواهی صعود درخشان تیم ملی فوتبال زنان به جام ملت‌ها را توصیف کنی، چه می‌گویی؟
قدرت زنان ایران.
*و حرف آخر با دختران ایران؟
هیچ‌وقت دست از تلاش نکشید. ما راه را برای فوتبال ایران باز کردیم و قطعاً در آینده نوبت نسل بعدی است که این زنجیره را ادامه داده و به سرانجام برسانند. امیدوارم یک روز همه دختران فوتبالی ما در سطح اول اروپا بازی کنند.در نهایت هم از پدر و مادرم و جعفری تشکر می‌کنم.
انتهای پیام/