انتقاد حسن تفتیان از فدراسیون دوومیدانی
زنبور بی‌عسل
ملی‌پوش بازنده دوومیدانی از سیاست‌های فدراسیون این رشته طی ماه‌های اخیر انتقاد کرد. حسن تفتیان که به روزهای آخر دوران قهرمانی نه چندان درخشانش رسیده حالا تصمیم گرفته تا ناکامی در مسابقات قهرمانی آسیا را به گردن فدراسیون احسان حدادی بیندازد.
حسن تفتیان که سابقه چند دوره حضور در المپیک و البته کسب یک مدال طلا و یک برنز در آسیا را دارد، در صفحه شخصی‌اش در شبکه X و اینستاگرام، دست به انتقاد از عملکرد فدراسیون دوومیدانی زد: «در ماجرای حاشیه‌دار مسابقات کره جنوبی، 5 نفر (4 نفر در کره به علاوه یک نفر در ایران) از تیم 20 نفره دیگر در تیم ملی نیستند. یعنی 25 درصد تیم ملی به یکباره حذف شده. این زنگ خطر جدی برای ساختار تیم ملی و نشانه‌ای از بحران در مدیریت روابط و انسجام تیمی است.»
تفتیان در ادامه گفت: «برخورد سلیقه‌ای در انتخاب ورزشکاران، بی‌توجهی به معیارهای فنی، اعزام‌های محدود، اردوهای یکنواخت و کم هزینه، باعث شده تعدادی از ورزشکاران مطرح که همچنان حرفهای تمرین می‌کنند، جایی در تیم ملی یا برنامه‌های فدراسیون نداشته باشند. این یعنی از بین بردن سرمایه انسانی.» این انتقادها در حالی از سوی حسن تفتیان مطرح شده که خودش با همان تمرینات به اصطلاح حرفهای در مسابقات دوومیدانی قهرمانی آسیا در بین هشت نفر فینال دوی سرعت هشتم شد اما حالا به جای پذیرفتن ضعف و عذرخواهی کردن از علاقه‌مندان به دوومیدانی در نقش یک طلبکار هم ظاهر شده و مدعی است که قطع حقوق ملی‌پوشان و عدم حمایت مالی از مربیان داخلی و ورزشکاران تیم ملی، در این وضعیت اقتصادی، انگیزه‌ها را نابود کرده است. این حرفهای حسن تفتیان یادآور ضرب‌المثل معروفی است که می‌گوید وقتی درخت بیفتد، تبر زن هم زیاد می‌شود.
اگر سیاست‌های فدراسیون دوومیدانی باعث نابودی انگیزه‌ها شده پس چطور دونده‌ای مثل علی امیریان در دوی 800 متر درخشیده و یا بعد از هفت سال محمدرضا طیبی توانست مدال طلای پرتاب دیسک را به دست بیاورد؟ حسن تفتیان می‌گوید انگیزه‌ها از بین رفته اما همین دوومیدانی نامش با طلای تاریخی ریحانه مبینی بر سر زبان‌ها افتاد. دوومیدانی ایران در این دوره از مسابقات قهرمانی آسیا در رده هفتم قرار گرفت که بعد از مسابقات قهرمانی آسیا در سال 2017 بهترین عملکرد را از خودش به جا گذاشت.
او از تعطیل شدن اردوهای حرفهای انتقاد کرده اما می‌تواند بگوید حاصل حضور او در اردوهای حرفهای که همیشه در خارج از ایران بوده چه مدالی بوده؟ یک مدال برنز قهرمانی آسیا با این همه اردوی خارجی و حتی داشتن مربی خارجی در بسیاری از مقاطع واقعاً به صرفه نیست؛ وقتی همه دیدند که محمدرضا طیبی، ریحانه مبینی و علی امیریان با مربیان داخلی و با اردوهای کم هزینه توانستند بدرخشند. به نظر می‌رسد دوره برخی از افراد در دوومیدانی تمام شده است. نسل جدیدی آمده و قرار است که کار جدیدی در دوومیدانی شروع شود.
فدراسیون دوومیدانی در مسابقات قهرمانی آسیا عملکرد درخشانی داشت، اگرچه به خاطر ندانم‌کاری عده‌ای این موفقیت تحت‌الشعاع قرار گرفت و تمام زحمات به یکباره زیر سؤال رفت اما همه دیدند و درک کردند که سیاست‌های فدراسیون در جوانگرایی و تعطیل کردن اردوهای پرخرج بی‌حاصل بسیار هم کار درستی بوده است. وضعیت فعلی فدراسیون دوومیدانی و قهرمانانش مثل زنبورهای عسلی می‌ماند که نیش تندی دارند اما خبری از عسل نیست.
انتهای پیام/
حسن تفتیان که سابقه چند دوره حضور در المپیک و البته کسب یک مدال طلا و یک برنز در آسیا را دارد، در صفحه شخصی‌اش در شبکه X و اینستاگرام، دست به انتقاد از عملکرد فدراسیون دوومیدانی زد: «در ماجرای حاشیه‌دار مسابقات کره جنوبی، 5 نفر (4 نفر در کره به علاوه یک نفر در ایران) از تیم 20 نفره دیگر در تیم ملی نیستند. یعنی 25 درصد تیم ملی به یکباره حذف شده. این زنگ خطر جدی برای ساختار تیم ملی و نشانه‌ای از بحران در مدیریت روابط و انسجام تیمی است.»
تفتیان در ادامه گفت: «برخورد سلیقه‌ای در انتخاب ورزشکاران، بی‌توجهی به معیارهای فنی، اعزام‌های محدود، اردوهای یکنواخت و کم هزینه، باعث شده تعدادی از ورزشکاران مطرح که همچنان حرفهای تمرین می‌کنند، جایی در تیم ملی یا برنامه‌های فدراسیون نداشته باشند. این یعنی از بین بردن سرمایه انسانی.» این انتقادها در حالی از سوی حسن تفتیان مطرح شده که خودش با همان تمرینات به اصطلاح حرفهای در مسابقات دوومیدانی قهرمانی آسیا در بین هشت نفر فینال دوی سرعت هشتم شد اما حالا به جای پذیرفتن ضعف و عذرخواهی کردن از علاقه‌مندان به دوومیدانی در نقش یک طلبکار هم ظاهر شده و مدعی است که قطع حقوق ملی‌پوشان و عدم حمایت مالی از مربیان داخلی و ورزشکاران تیم ملی، در این وضعیت اقتصادی، انگیزه‌ها را نابود کرده است. این حرفهای حسن تفتیان یادآور ضرب‌المثل معروفی است که می‌گوید وقتی درخت بیفتد، تبر زن هم زیاد می‌شود.
اگر سیاست‌های فدراسیون دوومیدانی باعث نابودی انگیزه‌ها شده پس چطور دونده‌ای مثل علی امیریان در دوی 800 متر درخشیده و یا بعد از هفت سال محمدرضا طیبی توانست مدال طلای پرتاب دیسک را به دست بیاورد؟ حسن تفتیان می‌گوید انگیزه‌ها از بین رفته اما همین دوومیدانی نامش با طلای تاریخی ریحانه مبینی بر سر زبان‌ها افتاد. دوومیدانی ایران در این دوره از مسابقات قهرمانی آسیا در رده هفتم قرار گرفت که بعد از مسابقات قهرمانی آسیا در سال 2017 بهترین عملکرد را از خودش به جا گذاشت.
او از تعطیل شدن اردوهای حرفهای انتقاد کرده اما می‌تواند بگوید حاصل حضور او در اردوهای حرفهای که همیشه در خارج از ایران بوده چه مدالی بوده؟ یک مدال برنز قهرمانی آسیا با این همه اردوی خارجی و حتی داشتن مربی خارجی در بسیاری از مقاطع واقعاً به صرفه نیست؛ وقتی همه دیدند که محمدرضا طیبی، ریحانه مبینی و علی امیریان با مربیان داخلی و با اردوهای کم هزینه توانستند بدرخشند. به نظر می‌رسد دوره برخی از افراد در دوومیدانی تمام شده است. نسل جدیدی آمده و قرار است که کار جدیدی در دوومیدانی شروع شود.
فدراسیون دوومیدانی در مسابقات قهرمانی آسیا عملکرد درخشانی داشت، اگرچه به خاطر ندانم‌کاری عده‌ای این موفقیت تحت‌الشعاع قرار گرفت و تمام زحمات به یکباره زیر سؤال رفت اما همه دیدند و درک کردند که سیاست‌های فدراسیون در جوانگرایی و تعطیل کردن اردوهای پرخرج بی‌حاصل بسیار هم کار درستی بوده است. وضعیت فعلی فدراسیون دوومیدانی و قهرمانانش مثل زنبورهای عسلی می‌ماند که نیش تندی دارند اما خبری از عسل نیست.
انتهای پیام/