به این قسم وفاداریم

 دیروز به نام خبرنگار نامگذاری شد. روزی تلخ در سال 77 که دیپلمات‌های مظلوم وزارت امور خارجه و خبرنگار بی‌گناه ایرنا به شهادت رسیدند تا یادمان باشد این روز مقدس را چگونه پاسداری کنیم.
 یادمان باشد دروغ ننویسیم و جلوی دروغ را بگیریم، یادمان باشد سمت فساد نرویم و تلاش کنیم فساد پیرامون بدنه مدیریت ورزش نباشد، یادمان باشد در حوزه کاری ما که جغرافیای عظیم ورزش را در بر می‌گیرد، همه چیز را کامل و درست بخوانیم و بدانیم. بر این باور باشیم و باورمان را به همه گوشزد کنیم که مدیر بی‌تخصص و تعهد، نباید اختیار امور را به دست بگیرد که اگر این شود، ایران آسیب می‌بیند.
 ماجرای روز خبرنگار که هر سال با کرور کرور پیام تبریک همراه است، روزی برای فخرفروشی صنفی ما نیست. روزی است که باید با این خون‌های پاک تجدید بیعت کنیم که قرارمان یادمان هست. از یاد نمی‌بریم که باید مثل آینه، همه حقایق ورزش را به مردم منعکس کنیم؛ همان قدر شفاف و همان میزان کامل و حقیقی.
 روز خبرنگار، روزی برای تبریک است به شرط آنکه در 365 روز گذشته، به اندازه یک سال تقلای عاشقانه و انسانی برای پیاده شدن عدالت داشته باشیم. عدالت در توزیع منصفانه خدمات و امکانات ورزشی، عدالت در توزیع ثروت بین همه ورزشکاران مستعدی که می‌توانند آینده ورزش ایران را تضمین کنند. عدالت در نگاه پرمهر مسئولان که یکی را با مهر و دیگری را با غضب نبینند.
 قرارمان یادمان هست. ذره‌ای نافرمانی و تخطی نداریم. روی ریل هستیم و به قسم حقی که به خونتان خوردیم، وفاداریم.