سناریوی جدید انوشیروانی برای کنارزدن رقبا
بازی با بزرگان!
شنیده‌ها حاکی از آن است حسین رضازاده رئیس اسبق فدراسیون وزنه‌برداری قرار است بزودی با حکم نایب‌رئیسی وزنه‌برداری جانشین بهداد سلیمی شود! بهداد سلیمی بعد از کنار رفتن نواب نصیرشلال، به عنوان سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری انتخاب شد و حالا همین مشغله زیادی که او در اردوهای ملی دارد، بهانه‌ای دندان‌گیر برای انوشیروانی بود تا با برانگیختن رضازاده برای جانشینی سلیمی، بهداد را آرام آرام از فضای مدیریتی وزنه‌برداری دور کند!
دور کردن سلیمی از فضای مدیریتی
قطعاً بهداد سلیمی بواسطه عناوین و افتخاراتی که در دنیای وزنه‌برداری کسب کرده است، یکی از آلترناتیوهای بی‌چون و چرای سجاد انوشیروانی رئیس کنونی فدراسیون وزنه‌برداری در ادوار آینده (با توجه به رزومه مدیریتی که در این مدت جمع کرده است) برای کسب کرسی ریاست خواهد بود. این را خود بهداد بارها در مصاحبه‌ها در رسانه‌های مختلف به عنوان یکی از اهداف بلندمدتش صراحتاً مطرح کرده بود. حالا و بعد از اینکه او به عنوان سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری مشغله فراوانی برای هدایت و نظارت بر تمرینات ملی‌پوشان بزرگسال دارد، فضای ایده‌آلی برای رئیس فدراسیون ایجاد شد تا هدف و نیتی که از قبل داشت را عملیاتی کرده و بهداد سلیمی را از فضای مدیریتی وزنه‌برداری دور کند. انوشیروانی و اتاق فکرش در مجموعه وزنه‌برداری، قطعاً بار دیگر در آستانه تغییرات قابل پیش‌بینی و البته شتابزده قرار گرفته است. قابل پیش‌بینی از آن جهت که از مدت‌ها پیش معلوم بود که رئیس فدراسیون، نمی‌خواهد مدعی جدید و البته اسم و رسم‌داری همچون سلیمی کنارش قرار گرفته و به نوعی آلتانرناتیو او برای مجامع انتخاباتی آینده باشد! از سوی دیگر تصمیماتی که اخیراً در اتاق فکر انوشیروانی اخذ می‌شود، شتابزده و عجولانه به نظر می‌رسد. مصداق بارزش همین ماجرای نایب رئیسی، حسین رضازاده است. این در حالی است که بهداد سلیمی همچنان به عنوان نایب‌رئیس اول این فدراسیون مشغول به کار است و جایی اعلام نکرده که خیال واگذاری پست نایب رئیسی فدراسیون را به شخصی دیگر دارد! اما شنیده‌ها حکایت از آن دارد که سجاد انوشیروانی به دنبال انتصاب رضازاده در این سمت است! اقدامی که عملاً سلیمی را کنار می‌زند و شکاف مدیریتی موجود را عمیق‌ترو عریان‌تر از قبل رونمایی خواهد کرد.
ترس از کودتای داخلی پیش از انتخابات
تغییر و تحولات اخیر وزنه‌برداری در حوزه مدیریتی این مجموعه، در شرایطی رخ می‌دهد که منابع آگاه از بروز اختلاف نظر جدی بین بهداد و سجاد خبر می‌دهند! این اختلاف نظر نیز از همان زمانی استارت خورده که بهداد همزمان با گرفتن حکم سرمربیگری تیم ملی بزرگسالان، خیال دل کندن از کرسی نایب رئیسی را نداشته است. برهمین اساس محور این اختلافات نه‌تنها به مسائل اجرایی، بلکه به نگاه متفاوت دو طرف در انتخاب کادر فنی تیم ملی نیز برمی‌گردد. حتی زمزمه‌هایی شنیده می‌شود که انوشیروانی قصد دارد با تغییرات در ترکیب مربیان، مهره‌های نزدیک به خود را وارد تیم ملی کند. برخی منتقدان معتقدند که این نوع مدیریت شخص‌محور و حذف چهره‌های مخالف، فدراسیون را از مسیر توسعه و موفقیت دور می‌کند. در شرایطی که وزنه‌برداری ایران بیش از هر زمان دیگری نیازمند آرامش و برنامه‌ریزی بلندمدت است، حاشیه‌سازی و جابه‌جایی‌های بی‌دلیل می‌تواند ضربه‌ای جبران‌ناپذیر بر پیکره این ورزش پرمدال وارد کند.
تردید نداریم، اگراین روند ادامه یابد، باید منتظر بود که اختلافات داخلی، جای تمرکز بر رشد و موفقیت ورزشی را بگیرد و وزنه‌برداری ایران، بار دیگر قربانی بازی‌های پشت‌پرده مدیریتی شود. این تغییر تاکتیکی به ظاهر پایان دوره مدیریتی یک قهرمان فوق سنگین المپیک از سمت و شروع کار قهرمان بزرگ و نامدار دیگری همچون رضازاده در پست نایب رئیسی فدراسیون وزنه‌برداری است. اما سؤال و نکته مبهم این رفت و آمد این است، چرا انوشیروانی الان دست به این تغییر زده است؟ چرا همان موقع که برای سلیمی حکم سرمربیگری بزرگسالان ثبت شد، پست نایب رئیسی را به رضازاده واگذار نکرد؟ اینها همه ابهاماتی است که دراین خصوص پاشنه آشیل به شمار رفته و گنگ است. اما این سبک انتصاب در مجموعه مدیریتی فعلی وزنه‌برداری، تقریباً نخ‌نما شده و به نوعی «بازی با نام‌های بزرگ» است؛ ابتدا برای شوآف و تبلیغات بین خانواده ورزش و وزنه‌برداری، سپس استراتژی برای دستیابی به اهدافی که مد نظر مدیریت حال حاضر وزنه‌برداری، خصوصاً برای مجمع انتخاباتی پیش رو است. اما تردیدی نیست این بازی یک جا، لنگ خواهد زد و آنجا است که باید منتظر تقابل چهره‌های نامداری باشیم که در حال حاضر فعلاً منافع‌شان حکم می‌کند کنار هم باشند.
انتهای پیام/
دور کردن سلیمی از فضای مدیریتی
قطعاً بهداد سلیمی بواسطه عناوین و افتخاراتی که در دنیای وزنه‌برداری کسب کرده است، یکی از آلترناتیوهای بی‌چون و چرای سجاد انوشیروانی رئیس کنونی فدراسیون وزنه‌برداری در ادوار آینده (با توجه به رزومه مدیریتی که در این مدت جمع کرده است) برای کسب کرسی ریاست خواهد بود. این را خود بهداد بارها در مصاحبه‌ها در رسانه‌های مختلف به عنوان یکی از اهداف بلندمدتش صراحتاً مطرح کرده بود. حالا و بعد از اینکه او به عنوان سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری مشغله فراوانی برای هدایت و نظارت بر تمرینات ملی‌پوشان بزرگسال دارد، فضای ایده‌آلی برای رئیس فدراسیون ایجاد شد تا هدف و نیتی که از قبل داشت را عملیاتی کرده و بهداد سلیمی را از فضای مدیریتی وزنه‌برداری دور کند. انوشیروانی و اتاق فکرش در مجموعه وزنه‌برداری، قطعاً بار دیگر در آستانه تغییرات قابل پیش‌بینی و البته شتابزده قرار گرفته است. قابل پیش‌بینی از آن جهت که از مدت‌ها پیش معلوم بود که رئیس فدراسیون، نمی‌خواهد مدعی جدید و البته اسم و رسم‌داری همچون سلیمی کنارش قرار گرفته و به نوعی آلتانرناتیو او برای مجامع انتخاباتی آینده باشد! از سوی دیگر تصمیماتی که اخیراً در اتاق فکر انوشیروانی اخذ می‌شود، شتابزده و عجولانه به نظر می‌رسد. مصداق بارزش همین ماجرای نایب رئیسی، حسین رضازاده است. این در حالی است که بهداد سلیمی همچنان به عنوان نایب‌رئیس اول این فدراسیون مشغول به کار است و جایی اعلام نکرده که خیال واگذاری پست نایب رئیسی فدراسیون را به شخصی دیگر دارد! اما شنیده‌ها حکایت از آن دارد که سجاد انوشیروانی به دنبال انتصاب رضازاده در این سمت است! اقدامی که عملاً سلیمی را کنار می‌زند و شکاف مدیریتی موجود را عمیق‌ترو عریان‌تر از قبل رونمایی خواهد کرد.
ترس از کودتای داخلی پیش از انتخابات
تغییر و تحولات اخیر وزنه‌برداری در حوزه مدیریتی این مجموعه، در شرایطی رخ می‌دهد که منابع آگاه از بروز اختلاف نظر جدی بین بهداد و سجاد خبر می‌دهند! این اختلاف نظر نیز از همان زمانی استارت خورده که بهداد همزمان با گرفتن حکم سرمربیگری تیم ملی بزرگسالان، خیال دل کندن از کرسی نایب رئیسی را نداشته است. برهمین اساس محور این اختلافات نه‌تنها به مسائل اجرایی، بلکه به نگاه متفاوت دو طرف در انتخاب کادر فنی تیم ملی نیز برمی‌گردد. حتی زمزمه‌هایی شنیده می‌شود که انوشیروانی قصد دارد با تغییرات در ترکیب مربیان، مهره‌های نزدیک به خود را وارد تیم ملی کند. برخی منتقدان معتقدند که این نوع مدیریت شخص‌محور و حذف چهره‌های مخالف، فدراسیون را از مسیر توسعه و موفقیت دور می‌کند. در شرایطی که وزنه‌برداری ایران بیش از هر زمان دیگری نیازمند آرامش و برنامه‌ریزی بلندمدت است، حاشیه‌سازی و جابه‌جایی‌های بی‌دلیل می‌تواند ضربه‌ای جبران‌ناپذیر بر پیکره این ورزش پرمدال وارد کند.
تردید نداریم، اگراین روند ادامه یابد، باید منتظر بود که اختلافات داخلی، جای تمرکز بر رشد و موفقیت ورزشی را بگیرد و وزنه‌برداری ایران، بار دیگر قربانی بازی‌های پشت‌پرده مدیریتی شود. این تغییر تاکتیکی به ظاهر پایان دوره مدیریتی یک قهرمان فوق سنگین المپیک از سمت و شروع کار قهرمان بزرگ و نامدار دیگری همچون رضازاده در پست نایب رئیسی فدراسیون وزنه‌برداری است. اما سؤال و نکته مبهم این رفت و آمد این است، چرا انوشیروانی الان دست به این تغییر زده است؟ چرا همان موقع که برای سلیمی حکم سرمربیگری بزرگسالان ثبت شد، پست نایب رئیسی را به رضازاده واگذار نکرد؟ اینها همه ابهاماتی است که دراین خصوص پاشنه آشیل به شمار رفته و گنگ است. اما این سبک انتصاب در مجموعه مدیریتی فعلی وزنه‌برداری، تقریباً نخ‌نما شده و به نوعی «بازی با نام‌های بزرگ» است؛ ابتدا برای شوآف و تبلیغات بین خانواده ورزش و وزنه‌برداری، سپس استراتژی برای دستیابی به اهدافی که مد نظر مدیریت حال حاضر وزنه‌برداری، خصوصاً برای مجمع انتخاباتی پیش رو است. اما تردیدی نیست این بازی یک جا، لنگ خواهد زد و آنجا است که باید منتظر تقابل چهره‌های نامداری باشیم که در حال حاضر فعلاً منافع‌شان حکم می‌کند کنار هم باشند.
انتهای پیام/