شکایت جنجالی علیه فدراسیون فوتبال ایرلند
تبعیض در تیم ملی بانوان؟
به گزارش ایران ورزشی، فوتبال زنان اروپا این روزها شاهد یکی از حساس‌ترین پرونده‌های حقوقی سال‌های اخیر است؛ ایلین گلیسون، مربی پیشین تیم ملی بانوان ایرلند و از مدیران سابق فدراسیون فوتبال این کشور، شکایتی رسمی علیه فدراسیون به ثبت رسانده و مدعی شده است که قربانی تبعیض جنسیتی در محیط کاری خود شده است.
این پرونده براساس قوانین اشتغال ایرلند و در چهارچوب حقوق برابر جنسیتی بررسی خواهد شد. گلیسون ادعا می‌کند که در طول فعالیتش در تیم ملی بانوان و در فدراسیون در مقایسه با همتایان مرد خود از حقوق و مزایای کمتری برخوردار بوده و حتی در زمینه فرصت‌های شغلی و امکانات حرفه‌ای نیز با محدودیت‌هایی مواجه شده است. او این رفتارها را مصداق آشکار تبعیض می‌داند و امیدوار است این شکایت به اصلاح ساختار مدیریتی فدراسیون منجر شود.
انتشار این خبر در رسانه‌های ایرلندی و اروپایی بازتاب گسترده‌ای داشته است. بسیاری از فعالان حوزه ورزش زنان این پرونده را «آزمایشی بزرگ» برای جدیت فدراسیون‌ها در رعایت اصل برابری می‌دانند. حتی برخی کارشناسان معتقدند که این شکایت می‌تواند زمینه‌ساز تغییرات ساختاری نه‌تنها در ایرلند بلکه در سایر کشورهای اروپایی باشد، چراکه مشکلات مشابهی در بخش‌های مختلف فوتبال زنان به چشم می‌خورد.
واکنش‌ها نیز متنوع بوده است. هیمیر هالگریمسون، سرمربی تیم ملی مردان ایرلند، در نشست خبری اخیر خود ناچار شد به پرسش‌های خبرنگاران درباره این پرونده پاسخ دهد. او ضمن احترام به روند قضایی، تأکید کرد که شخصاً طرفدار عدالت و برابری است اما افزود که از جزئیات پرونده اطلاع دقیقی ندارد. این واکنش محتاطانه نشان می‌دهد که حتی کادرفنی تیم‌های ملی نیز نمی‌خواهند مستقیماً درگیر ماجرا شوند.
اهمیت این شکایت از آن جهت بیشتر می‌شود که در سال‌های اخیر فوتبال زنان ایرلند رشدی چشمگیر داشته و تیم ملی بانوان برای نخستین بار در جام جهانی ۲۰۲۳ حضور یافت. حالا چنین پرونده‌ای می‌تواند سایه‌ای سنگین بر دستاوردهای ورزشی بیفکند و توجه‌ها را از پیشرفت‌های ورزشی به مسائل مدیریتی و حقوقی معطوف کند.
اگر ادعاهای گلیسون اثبات شود، فدراسیون ایرلند با فشار شدیدی برای بازنگری در سیاست‌های خود مواجه خواهد شد و احتمالاً سایر فدراسیون‌ها نیز ناچار به شفاف‌سازی در حوزه پرداخت‌ها و شرایط کاری خواهند بود.
نتیجه این شکایت می‌تواند به الگویی برای سایر کشورها تبدیل شود و نشان دهد که فوتبال زنان صرفاً در زمین مسابقه در حال پیشرفت نیست، بلکه در حوزه حقوقی و اجتماعی نیز برای دستیابی به عدالت گام‌های مهمی برمی‌دارد و چه‌بسا پرونده‌های مشابهی بزودی در سراسر دنیا علیه فدراسیون‌ها تشکیل شود!
انتهای پیام/
این پرونده براساس قوانین اشتغال ایرلند و در چهارچوب حقوق برابر جنسیتی بررسی خواهد شد. گلیسون ادعا می‌کند که در طول فعالیتش در تیم ملی بانوان و در فدراسیون در مقایسه با همتایان مرد خود از حقوق و مزایای کمتری برخوردار بوده و حتی در زمینه فرصت‌های شغلی و امکانات حرفه‌ای نیز با محدودیت‌هایی مواجه شده است. او این رفتارها را مصداق آشکار تبعیض می‌داند و امیدوار است این شکایت به اصلاح ساختار مدیریتی فدراسیون منجر شود.
انتشار این خبر در رسانه‌های ایرلندی و اروپایی بازتاب گسترده‌ای داشته است. بسیاری از فعالان حوزه ورزش زنان این پرونده را «آزمایشی بزرگ» برای جدیت فدراسیون‌ها در رعایت اصل برابری می‌دانند. حتی برخی کارشناسان معتقدند که این شکایت می‌تواند زمینه‌ساز تغییرات ساختاری نه‌تنها در ایرلند بلکه در سایر کشورهای اروپایی باشد، چراکه مشکلات مشابهی در بخش‌های مختلف فوتبال زنان به چشم می‌خورد.
واکنش‌ها نیز متنوع بوده است. هیمیر هالگریمسون، سرمربی تیم ملی مردان ایرلند، در نشست خبری اخیر خود ناچار شد به پرسش‌های خبرنگاران درباره این پرونده پاسخ دهد. او ضمن احترام به روند قضایی، تأکید کرد که شخصاً طرفدار عدالت و برابری است اما افزود که از جزئیات پرونده اطلاع دقیقی ندارد. این واکنش محتاطانه نشان می‌دهد که حتی کادرفنی تیم‌های ملی نیز نمی‌خواهند مستقیماً درگیر ماجرا شوند.
اهمیت این شکایت از آن جهت بیشتر می‌شود که در سال‌های اخیر فوتبال زنان ایرلند رشدی چشمگیر داشته و تیم ملی بانوان برای نخستین بار در جام جهانی ۲۰۲۳ حضور یافت. حالا چنین پرونده‌ای می‌تواند سایه‌ای سنگین بر دستاوردهای ورزشی بیفکند و توجه‌ها را از پیشرفت‌های ورزشی به مسائل مدیریتی و حقوقی معطوف کند.
اگر ادعاهای گلیسون اثبات شود، فدراسیون ایرلند با فشار شدیدی برای بازنگری در سیاست‌های خود مواجه خواهد شد و احتمالاً سایر فدراسیون‌ها نیز ناچار به شفاف‌سازی در حوزه پرداخت‌ها و شرایط کاری خواهند بود.
نتیجه این شکایت می‌تواند به الگویی برای سایر کشورها تبدیل شود و نشان دهد که فوتبال زنان صرفاً در زمین مسابقه در حال پیشرفت نیست، بلکه در حوزه حقوقی و اجتماعی نیز برای دستیابی به عدالت گام‌های مهمی برمی‌دارد و چه‌بسا پرونده‌های مشابهی بزودی در سراسر دنیا علیه فدراسیون‌ها تشکیل شود!
انتهای پیام/