شه‌بخش قربانی تسویه حساب‌های شخصی شد
موسوی: حسینی می‌خواهد ادای دبیر را در بیارود
رینگ مسابقات جهانی لیورپول صحنه‌ای آشنا از ناکامی بوکس ایران بود. همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد 7 بوکسور اعزامی به این مسابقات دستشان از مدال کوتاه ماند تا بار دیگر زنگ خطری جدی برای بوکس ایران به صدا در بیاید. در چنین شرایطی ابراهیم موسوی نایب رئیس سابق فدراسیون که حامی دیروز و مخالف امروز حسینی است، در گفت‌و‌گویی بی‌پروا، دیکتاتوری رئیس فدراسیون، بده و بستان‌های پشت برده و سوء‌مدیریت را دلیل اصلی حال نامطلوب بوکس ایران می‌داند.
*دلیل اصلی ناکامی تیم ملی در مسابقات جهانی چه بود؟
در بدو ورود روح‌الله حسینی یکی از حامیانش بودم که متأسفانه ندانسته خیانت کردم. او دیکتاتور است و همین مسأله هم باعث شده که بوکس ایران به این روز بیفتد. ویترین هر فدراسیونی تیم ملی بزرگسالان است، الان چندسالی است که تیم ملی عملاً هیچ نتیجه‌ای نگرفته و فدراسیون فقط پشت نتایج رده‌های پایه پنهان می‌شود. او برای اینکه در سمتش باقی بماند وعده 8 سال آینده را می‌دهد، نقد را رها کرده و به دنبال نسیه است.
*فارغ از مسائل مدیریتی، عملکرد فنی بوکسورها را چطور ارزیابی می‌کنید؟
بوکسورهای ما پتانسیل خوبی دارند و در این مسابقات هم در حد توان جنگیدند اما مشکل اینجاست که تیم ملی بدون هیچ بازی تدارکاتی پا به این مسابقات گذاشت. این بوکسورها چندین ماه است که حتی یک ریال هم حقوق نگرفته‌اند و متأسفانه به خاطر فضای دیکتاتوری فدراسیون، حق اعتراض هم ندارند. آنکه باد بکارد، طوفان درو می‌کند و نتیجه‌اش هم این است که تیم ملی با 7 بوکسور دست از پا دراز‌تر از مسابقات جهانی برمی‌گردد.
*انتظار مدال جهانی در چنین شرایطی و فقط به صرف تمرین، بی‌جا نیست؟
اسم این تمرین نیست، حمالی است. تمرین با ارائه بهترین مکمل‌های روز دنیا معنا می‌شود اما بوکسورهای ما حتی غذای مناسب هم ندارند. آن وقت از آنها توقع دارند که بوکسور کوبا را شکست دهند.
*حذف دانیال شه‌بخش به عنوان ستاره تیم، تا چه اندازه به ضرر تیم ملی شد؟
دانیال شه‌بخش بوکسور تاریخ‌ساز و اولین دارنده مدال جهانی این مملکت است. او در وزن تخصصی خود یعنی 60 کیلوگرم آماده است و می‌توانست یکی از شانس‌های مدال در رینگ مسابقات جهانی باشد اما به‌خاطر اعتراضی که چندماه قبل نسبت به شرایط تیم ملی داشت، از لیست خط خورد. متأسفانه کمیته فنی هم وجود ندارد که نظارتی داشته باشد و فدراسیون بوکس به جایی برای تسویه حساب‌های شخصی تبدیل شده است.
*حسینی مدام روی ساخت خوابگاه مانور می‌دهد. این پروژه‌ها جنبه تبلیغاتی دارند یا به نفع بوکس ایران است؟
او خودش را پشت ساخت خوابگاه پنهان کرده است. هزینه7تا8 میلیاردی ساخت این خوبگاه از طریق وامی که دولت به این آقا داده تأمین می‌شود. بهتر است قبل از این بریز و به پاش‌ها حقوق 15 میلیونی ملی‌پوشانش را بدهد، خوابگاه پیشکش.
*با این شیوه مدیریتی سرنوشت بوکس ایران به کجا کشیده می‌شود؟
زنگ خطر بوکس مدت‌هاست که به صدا درآمده و انتظار می‌رود که وزارت ورزش هرچه سریع‌تر ورود کند چرا که با این دست فرمان تیم ملی در بازی‌های آسیایی ناگویا هم کاری از پیش نمی‌برد و دست خالی برمی‌گردد.
*انتخاب امیری در ادامه مربیان کوبایی بازگشت به عقب نبود؟
حسینی قصد دارد ادای علیرضا دبیر را در بیاورد. هدف او از استخدام مربی خارجی فقط مانور تبلیغاتی و نمایش بود. همه فکر می‌کردند که او برای مربیان کوبایی ماهی 3000 یا 4000 هزار دلار خرج می‌کرد، در صورتی که او مربیان فرسوده و درجه چندم کوبایی را ماهیانه فقط با 350 تا 400 دلار استخدام کرد. کسی که تحت عنوان پروفسور بوکس از او اسم می‌بردند فونتانایی بود که سال 1998 سرمربی تایلند بود و با این تیم افتخار به دست آورد ولی چندین سال است که دستاوردی نداشته و از کار افتاده است.
*حرف آخر؟
رده‌های پایه تیم ملی همیشه در ادوار مختلف نتایج خوبی گرفته است و مربوط به الان نیست که افتخارات رده‌های پایه را در بوق و کرنا می‌کنند. البته که در همین رده‌های پایه هم انصاف و عدالت رعایت نمی‌شود. برای مثال فرزان احمدی که بسیار جنگنده و جسور بود قبل از اعزام به مسابقات آسیایی توسط روح‌الله حسینی خط زده شد. بعد از کلی بررسی متوجه شدم که او این بوکسور آماده را خط زده و علی سان قره گوزلو بوکسور ناشناخته‌ای را که پسر سنگ فروش ساختمانش بود به جای او در لیست اعزامی قرار داده است. من هم که توانایی احمدی را می‌دانستم 2هزار دلار پنهانی به او دادم تا در این مسابقات شرکت کند که خوشبختانه قهرمان و بهترین بوکسور آسیا شد.
انتهای پیام/