نسلی که تفاوت‌ها را رقم می‌زند

به گزارش ایران ورزشی، عملکرد تیم امید ایران در بازی‌های مقدماتی جام ملت‌های آسیا با وجود تدارکات نه‌چندان مناسب و بازی‌های تدارکاتی کم، نشان داد که تصورات در خصوص کیفیت پایین بازیکنان جوان حاضر در نسل جدید فوتبال ایران به نسبت بازیکنان فعلی تیم ملی، تصور چندان درستی نیست و در صورت اعتماد به این بازیکنان، تیم ملی می‌تواند از این بازیکنان در اردوهای آینده و پیش از جام جهانی ۲۰۲۶ استفاده کند.

این در حالی است که کادرفنی تیم ملی با بهانه تجربه کم این بازیکنان و کیفیت نه‌چندان قابل اتکا، فرصت زیادی به بازیکنان زیر ۲۳ سال در ترکیب خود نمی‌دهد اما کیفیت فردی این بازیکنان، برای فوتبال ایران اثبات شده است. شاید کاپیتان تیم یعنی محمدجواد حسین‌نژاد، بازیکن اولی باشد که جای خالی‌اش در ترکیب تیم ملی بزرگسالان حس می‌شود؛ بازیکن خلاقی که در خط میانی، یکی از بزرگترین استعدادهای یک دهه اخیر فوتبال ایران به شمار می‌رود و در این مسابقات نیز به عنوان کاپیتان نشان داد که در جریان بازی و ضربات شروع مجدد، می‌تواند خطرناک‌ترین بازیکن حاضر در ترکیب تیم باشد.

در خط حمله، سعید سحرخیزان و کسری طاهری کیفیت بالا و قدرت تمام‌کنندگی خود را در این سه مسابقه نشان دادند؛ توانایی‌ای که چندان پایین‌تر از بازیکنان حاضر در اردوی تیم ملی به جز طارمی و آزمون نیست. همچنین بازیکنانی مانند رزاقی‌نیا، ایری، لطیفی‌فر، صادقی و یادگار رستمی نیز در این مسابقات نشان دادند که تصور مبنی بر تعداد کم بازیکنان مستعد در رده‌های سنی، چندان تصور درستی نیست و فوتبال ایران، باید به این بازیکنان در سال‌های پیش رو اعتماد کند. شاید اگر تداخل زمانی مسابقات کافا و بازی‌های مقدماتی جام ملت‌های زیر ۲۳ سال وجود نداشت، این بازیکنان کیفیت خود در ترکیب تیم ملی بزرگسالان را بیشتر اثبات می‌کردند اما رویکرد کادرفنی تیم ملی در سال‌های اخیر نشان داده که با کوچکترین لغزش از سوی بازیکنان جوان، اعتماد به آنها از بین می‌رود و این بازیکنان فرصت زیادی برای اثبات خود ندارند.