بازگشت چشمی به قلب دفاع
شاید تا آخر فصل!
به گزارش ایران ورزشی، نمایش استقلال مقابل استقلال خوزستان، بار دیگر پرده از یکی از مشکلات جدی آبی‌ها برداشت؛ خط دفاعی متزلزل و اشتباهاتی که می‌تواند در ادامه راه، هزینه‌های سنگینی برای تیم به همراه داشته باشد. این وضعیت تا لحظه به ثمر رسیدن گل استقلال خوزستان کاملاً نمود پیدا کرد و شاید به همین علت بود که ریکاردو ساپینتو تصمیم گرفت روزبه چشمی را به خط دفاع انتقال دهد و از این بازیکن در پستی بهره بگیرد که چندان تمایلی به حضور در آن ندارد.
چشمی سال‌هاست در استقلال به عنوان یک بازیکن چندپسته شناخته می‌شود. او توانایی بازی در میانه میدان را دارد و خودش نیز ترجیح می‌دهد در نقش هافبک دفاعی ایفای نقش کند؛ جایی که می‌تواند جریان بازی را بخواند، توپ‌گیری کند و با پاس‌های بلندش تیم را به جلو ببرد. اما حقیقت این است که استقلال در حال حاضر با بحران تجربه در خط دفاع روبه‌رو است و مدافعان جوان تیم نتوانستند مقابل استقلال خوزستان عملکرد مطمئنی داشته باشند و همین ضعف‌ها باعث شد ساپینتو مجبور شود از کاپیتان خود در خط عقب استفاده کند.
این تغییر تا پایان مسابقه باقی ماند و حداقل برای این بازی، توانست کمی به ساختار دفاعی استقلال نظم بدهد. حالا پرسش بزرگ این است که آیا این تغییر موقتی بود یا سرمربی پرتغالی قصد دارد برای مدتی طولانی‌تر، از چشمی به عنوان مدافع مرکزی بهره ببرد؟ پاسخ به این سؤال چندان ساده نیست. از یک سو، استقلال برای موفقیت در لیگ برتر و لیگ قهرمانان نیاز به دفاعی مستحکم دارد و استفاده از تجربه و رهبری چشمی در عقب زمین می‌تواند راه‌حلی کوتاه‌مدت باشد. از سوی دیگر، جابه‌جایی او به خط دفاع به معنای از دست دادن یکی از بهترین هافبک‌های دفاعی تیم است؛ پستی که در بازیسازی و کنترل میانه میدان اهمیت زیادی دارد.
آنچه مسلم است، این تصمیم باب میل چشمی نیست. او همواره تأکید کرده که بازی در خط میانی را ترجیح می‌دهد اما کاپیتان بودن یعنی پذیرش مسئولیت‌های سخت، حتی اگر برخلاف علاقه شخصی باشد. چشمی در سال‌های اخیر بارها نشان داده که در مواقع بحرانی حاضر است به کمک تیم بیاید، چه در میانه میدان باشد و چه یک خط عقب‌تر.
ساپینتو حالا باید میان دو ضرورت یکی را انتخاب کند: حفظ تعادل در میانه میدان یا ایجاد ثبات در قلب دفاع. شاید تا زمانی که خرید جدید یا تغییر تاکتیکی در این خط ایجاد نشود، چشمی مجبور باشد به عنوان مدافع بازی کند. در غیر این صورت، استقلال همچنان با آسیب‌پذیری دفاعی دست و پنجه نرم خواهد کرد و این می‌تواند مسیر موفقیت را برای تیم سخت‌تر از همیشه کند.
انتهای پیام/
چشمی سال‌هاست در استقلال به عنوان یک بازیکن چندپسته شناخته می‌شود. او توانایی بازی در میانه میدان را دارد و خودش نیز ترجیح می‌دهد در نقش هافبک دفاعی ایفای نقش کند؛ جایی که می‌تواند جریان بازی را بخواند، توپ‌گیری کند و با پاس‌های بلندش تیم را به جلو ببرد. اما حقیقت این است که استقلال در حال حاضر با بحران تجربه در خط دفاع روبه‌رو است و مدافعان جوان تیم نتوانستند مقابل استقلال خوزستان عملکرد مطمئنی داشته باشند و همین ضعف‌ها باعث شد ساپینتو مجبور شود از کاپیتان خود در خط عقب استفاده کند.
این تغییر تا پایان مسابقه باقی ماند و حداقل برای این بازی، توانست کمی به ساختار دفاعی استقلال نظم بدهد. حالا پرسش بزرگ این است که آیا این تغییر موقتی بود یا سرمربی پرتغالی قصد دارد برای مدتی طولانی‌تر، از چشمی به عنوان مدافع مرکزی بهره ببرد؟ پاسخ به این سؤال چندان ساده نیست. از یک سو، استقلال برای موفقیت در لیگ برتر و لیگ قهرمانان نیاز به دفاعی مستحکم دارد و استفاده از تجربه و رهبری چشمی در عقب زمین می‌تواند راه‌حلی کوتاه‌مدت باشد. از سوی دیگر، جابه‌جایی او به خط دفاع به معنای از دست دادن یکی از بهترین هافبک‌های دفاعی تیم است؛ پستی که در بازیسازی و کنترل میانه میدان اهمیت زیادی دارد.
آنچه مسلم است، این تصمیم باب میل چشمی نیست. او همواره تأکید کرده که بازی در خط میانی را ترجیح می‌دهد اما کاپیتان بودن یعنی پذیرش مسئولیت‌های سخت، حتی اگر برخلاف علاقه شخصی باشد. چشمی در سال‌های اخیر بارها نشان داده که در مواقع بحرانی حاضر است به کمک تیم بیاید، چه در میانه میدان باشد و چه یک خط عقب‌تر.
ساپینتو حالا باید میان دو ضرورت یکی را انتخاب کند: حفظ تعادل در میانه میدان یا ایجاد ثبات در قلب دفاع. شاید تا زمانی که خرید جدید یا تغییر تاکتیکی در این خط ایجاد نشود، چشمی مجبور باشد به عنوان مدافع بازی کند. در غیر این صورت، استقلال همچنان با آسیب‌پذیری دفاعی دست و پنجه نرم خواهد کرد و این می‌تواند مسیر موفقیت را برای تیم سخت‌تر از همیشه کند.
انتهای پیام/