سقوط آزاد!

 فوتبال باشگاهی ایران، از صدر تا قعر جدول لیگ برتر، در بحرانی عمیق گرفتار شده است. زیان انباشته 9500 میلیارد تومانی باشگاه‌ها در چهار سال گذشته، عمق فاجعه‌ای را نشان می‌دهد که همه تیم‌های لیگ را در بر گرفته است. این بدهی‌های کلان، ناشی از سوءمدیریت مالی و نبود برنامه‌ریزی اقتصادی، توانایی رقابت حتی با تیم‌های نه‌چندان قدرتمند را از باشگاه‌ها سلب کرده و کیفیت لیگ را بشدت کاهش داده است. نکته تأسف‌بارتر، شکست تیم‌هایی با هزینه‌های سرسام‌آور در برابر تیم‌هایی است که کل بودجه‌شان شاید به 100 میلیارد تومان هم نرسد، که نشان‌دهنده ناکارآمدی هزینه‌ها و فقدان استراتژی در مدیریت منابع است.
 کیفیت پایین بازی‌ها در تمام تیم‌های لیگ برتر، از نبود تاکتیک‌های مدرن تا ناتوانی در اجرای استراتژی‌های منسجم، هواداران همه تیم‌ها را ناامید کرده است. استادیوم‌های فرسوده و غیراستاندارد در شهرهای مختلف، تجربه تماشای مسابقات را برای هواداران تیم‌های بزرگ و کوچک به کابوسی یکسان تبدیل کرده‌اند. تصویربرداری غیرحرفه‌ای و پخش ضعیف تلویزیونی، جذابیت بصری بازی‌ها را برای همه کاهش داده و این مشکل در تمام دیدارهای لیگ مشهود است. حاشیه‌های بی‌پایان، از اعتراضات به داوری تا درگیری‌های مربیان و ناآرامی سکوها، به معضلی مشترک برای تمام باشگاه‌ها تبدیل شده است.
 برنامه‌ریزی ضعیف مسابقات، بی‌توجهی به زیرساخت‌ها و نبود نظارت بر رفتارهای حاشیه‌ساز، تمام 16 تیم لیگ برتر را تحت تأثیر قرار داده است. در حالی که کشورهای منطقه با سرمایه‌گذاری در زیرساخت و استعدادها پیشرفت می‌کنند، همه باشگاه‌های ایرانی درگیر مشکلات ابتدایی مانند نبود شفافیت مالی، کمبود اسپانسرهای قوی و ضعف در آکادمی‌های پایه هستند.
 برای نجات فوتبال باشگاهی ایران، اصلاحات ساختاری در تمام باشگاه‌ها ضروری است. مدیریت مالی شفاف، بازسازی استادیوم‌ها، بهبود پخش تلویزیونی و تقویت نظارت بر حاشیه‌ها باید برای همه تیم‌ها اجرا شود. سرمایه‌گذاری در آموزش مربیان و بازیکنان جوان، می‌تواند آینده‌ای روشن‌تر برای کل لیگ رقم بزند. بدون اراده جدی برای تغییر، سقوط آزاد فوتبال باشگاهی ایران ادامه خواهد یافت و هواداران همه تیم‌ها شاهد افول تدریجی این ورزش خواهند بود.
انتهای پیام/