اسنوبرد؛ رویای زمستانی دختری از جاکارتا تا لاکس

وقتی «زازی لندمن» هفت‌ساله برای نخستین بار در سفری خانوادگی به آندورا، اسنوبردبازهایی را دید که در آسمان می‌چرخیدند و برف را زیر پای خود می‌رقصاندند، هیچ‌کس تصور نمی‌کرد همان لحظه مسیر زندگی‌اش را تغییر دهد. او با هیجان به پدرش گفت: «بابا، من هم می‌خواهم اسنوبرد یاد بگیرم!»
شش سال بعد، زازی اکنون ۱۳ ساله است و در شیب‌های معروف‌ترین پیست‌های جهان تمرین می‌کند؛ زیر نظر مربی‌ای که روزی قهرمان المپیک سوچی بود – «یوری پودلاتچیکوف» از سوئیس.

خانواده لندمن پس از اقامت در بارسلون، تصمیم گرفتند برای تحقق رؤیای دخترشان به پیست لاکس در سوئیس مهاجرت کنند؛ جایی که به بهشت اسنوبرد و مسابقات جهانی Laax Open شهرت دارد. همان‌جا که ستارگانی چون «کلوئی کیم»، «شاون وایت» و «اسکاتی جیمز» بر سکوهای جهانی ایستاده‌اند.

پدر زازی، «پاتریک لندمن» که اصالتاً هلندی و مشاور هتل‌داری است، می‌گوید:
«ما فقط اسکی‌بازهای تفریحی بودیم، اما وقتی استعداد زازی را دیدیم، فهمیدیم این مسیر جدی است. او گفت می‌خواهد این راه را دنبال کند، و من گفتم: فقط یک راه داریم، تمام‌قد باید وارد شد.»

آشنایی اتفاقی خانواده با پودلاتچیکوف و «په‌په رگا‌تسی»، سرمربی پیشین تیم ملی اسنوبرد سوئیس، سرآغاز دوره‌ای تازه برای زازی شد. تمریناتش نه‌تنها پیشرفت چشمگیری برای او به‌همراه داشت، بلکه شور و انگیزه را در مربی‌اش نیز زنده کرد. پودلاتچیکوف پس از پنج سال دوری، در سال ۲۰۲۵ به رقابت بازگشته و در اندیشه حضور دوباره در المپیک زمستانی میلان–کورتینا ۲۰۲۶ است.

زازی در حالی خود را برای شرکت در مسابقات Laax Open Kids در ماه مارس آماده می‌کند که هدفی بزرگ‌تر در ذهن دارد:
«می‌خواهم نخستین اسنوبردباز اندونزیایی در المپیک زمستانی ۲۰۳۰ باشم. می‌خواهم اندونزی را سربلند کنم و نشان دهم مهم نیست از کجا آمده‌ای؛ حتی از کشوری گرمسیری بدون برف، اگر بخواهی، می‌توانی هر رؤیایی را محقق کنی.»

زندگی در مسیر تمرین‌های فشرده، صبح‌های زود و سفرهای پی‌در‌پی آسان نیست، اما برای زازی، هر لحظه‌ای که روی تخته‌اش می‌ایستد، ارزشش را دارد.
او با چشمانی درخشان می‌گوید: احساس پرواز دارم. وقتی می‌پرم، انگار در رویا هستم. من عاشق برف، زمستان و اسنوبرد هستم… این فقط یک ورزش نیست، عشق من است.